HOOFDSTUK 44

10 1 0
                                    

In een beboste omgeving stapte Natasha, Steve, Scott en Rowan uit de auto. Ze zagen Tony met een klein meisje in zijn ene arm en een blauwe Iron man helm in zijn andere zijn veranda oplopen. Tony draaide zich om en keek hen verbaasd aan. Natasha gaf een knikje en Tony knikte terug. Hij leek eventjes niet te weten wat te doen of zeggen. Natasha wenkte naar de anderen en ze liepen er naartoe. Tony schonk drinken voor hen in en Scott legde ondertussen zijn absurde idee uit. 'We weten dat het onmogelijk klinkt.' eindigde Scott zijn verhaal. 'Na alles wat jij hebt meegemaakt-' begon Steve, maar Tony begon door hem heen te praten. 'Kwantumfluctuatie knoeit met de Planck-eenheid waardoor de Deutsch Propositie wordt geïnitieerd. Toch?' Tony gaf Steve een glas aan. Steve deed zijn mond open, maar er kwam niks uit, omdat hij Tony's woorden niet had begrepen. Tony wist dit natuurlijk. 'In lekentaal: je komt niet meer thuis.' 

'Ik wel.' Scott keek Tony ernstig aan. 'Nee. Jij overleefde het per ongeluk. Dat was een kosmische meevaller. En nu wil jij... Hoe noem je het?' Tony liep naar Scott en gaf nu hem een glas aan. 'Een tijdroof?' zei hij schouderophalend en opgewekt. 'Ach ja, waarom hebben we daar niet eerder aan gedacht? Oh- omdat het lachwekkend is. Luchtfietserij.' zei Tony. 'De stenen zijn in het verleden.' Steve had zijn stem verheft. 'We kunnen ze terughalen.' 

'En met een vingerknip iedereen terughalen.' voegde Natasha eraan toe. 'Of het nog erger maken, nietwaar?' zei Tony tegen Natasha. 'Kan het erger dan dit?' vroeg Rowan. 'Soms mis ik dat onbezonnen optimisme. Maar hoge verwachtingen zijn vergeefs zonder logische, concrete manier om die tijdroof veilig uit te voeren. Het aannemelijkste resultaat is onze gezamenlijke dood.'

'Niet als we ons aan de regels van het tijdrijzen houden.' hield Scott vol en hij ging tegenover Tony zitten. 'Dus niet praten met ons zelf in het verleden en niet wedden op sportwedstrijden.'

'Ik onderbreek je even, Scott.' Tony hield een hand op naar Scott en ging rechterop zitten. 'Is jouw plan om het universum te redden gebaseerd op Back To The Future?' 

Scott lachte Tony's vraag weg. 'Nee.' zei hij. Al leek zijn uitstraling het antwoord ''Ja'' te schreeuwen. 'Ik maakte me al zorgen. Dat zou onzin zijn. Zo werkt het niet in de kwantumfysica.'

'Tony.' zei Rowan ze keek van de grond naar hem. 'We kunnen een poging wagen. We zijn het hen verschuldigd, degene die er niet meer zijn. Ik weet dat je dit leventje niet op het spel wil zetten.' Rowan maakte een gebaar om zich heen. 'Maar er zijn ook veel mensen die dit niet hebben... Veel mensen die hun meest dierbaren hebben verloren. En nu hebben we een kleine kans, een sprankje hoop.' haar woorden werden steeds resoluter. 'En jij wil zeggen dat je-'

'Het niet wil, inderdaad.' Tony keek haar aan en toen naar de rest. 'Ik kan het niet.' zei hij zacht. Steve zuchtte, Scott keek hem verbaasd aan, Natasha keek naar beneden en Rowan staarde langs Tony heen. Een klein meisje kwam uit de deurpost gelopen, liep naar Tony toe en hij trok haar op schoot. Ze zat met haar rug naar hen toe. 'Mama zei dat ik je moest komen redden.' zei ze. 'Goed gedaan. Ik ben gered.' Tony keek langs haar heen naar de rest op de veranda. 'Ik wou dat jullie mij iets anders gevraagd hadden. Wat dan ook.' Tony stond op uit zijn stoel. 'En ik ben oprecht blij jullie te zien. De tafel is gedekt voor zes.' 

'Tony.' Steve raakte Tony's linker arm aan toen hij tegenover hem stond. 'Ik begrijp het. En ik ben blij voor je. Echt waar. Maar dit is een tweede kans. Dit hier is mijn tweede kans, Cap.' Tony doelde op zijn dochtertje in zijn armen. 'Die mag ik niet riskeren. Als je niet over werk praat, dan mag je mee-eten.' verslagen liepen ze terug naar de auto. 'Hij is bang.' zei Natasha. 'En hij heeft geen ongelijk.' antwoordde Steve. 'Maar wat gaan wij doen?' vroeg Scott. 'Gaan we er mee kappen?'

'Ik wil dat het goed gebeurd.' zuchtte Steve. 'We hebben een groot master brein nodig.' 

'Ik denk dat we allemaal wel een groot brein kennen.' zei Rowan en ze keek van Steve naar Scott. 

RedblackWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu