'Stark is een ziekte!' zei Ultron boos. Ze waren op een boot in Afrika. Ze wilden de illegale wapenhandelaar opzoeken. Ultron was hen voor geweest en had hem net van de trap afgegooid. 'Ach, junior.' zei Tony. Ultron draaide zich om en hij, Steve en Thor stonden achter hem. Rowan, Clint en Natasha waren verstopt om op het goede moment tevoorschijn te komen en Bruce wachtte in de straaljager tot ze terug kwamen. 'Dit breekt je vaders hart.' vervolgde Tony. Wanda en Pietro stonden naast Ultron. 'Als dat niet anders kan.' zei Ultron. 'Niemand hoeft iets te breken.' zei Thor. 'Dan heb jij nooit een ei gebakken.' zei Ultron. 'Dat had ik ook willen zeggen.' zei Tony. Thor keek Tony raar aan. 'Dit is grappig. Meneer Stark. Voelt het goed om hier te zijn?' vroeg Pietro. 'Net zoals vroeger?' hij keek naar de wapens die beneden lagen. 'Dit hoorde niet bij mijn leven.' zei Tony. 'Jullie kunnen nog steeds weglopen.' zei Steve tegen de tweeling. 'Dat gaan we ook doen.' knikte Wanda. 'Ik weet dat jullie geleden hebben.' zei Steve tegen hen. Ultron maakte een overgeef geluid. 'Captain America. Gods rechtschapen man. Die doet alsof hij zonder oorlog kan. Ik wou dat ik kon kotsen.' zei hij. 'Als je in vrede gelooft, laten we die dan bewaren.' zei Thor. 'Jij haalt vrede en rust door elkaar.' zei Ultron tegen Thor. 'Waar dient het vibranium voor?' vroeg Tony. 'Ik ben blij dat je het vraagt want ik wilde net mijn snode plan uitleggen.' zei Ultron sarcastisch. Hij schoot een doorzichtige laser die daarna oranje werd en kegelde Tony tegen de muur aan. Ze begonnen elkaar meteen aan te vallen en niet veel later kwamen er twee robots die Thor en Steve aanvielen. Het hielp niet dat de mensen op de boot ook op hen gingen schieten. Rowan was in gevecht gegaan met een paar mannen. Ze beukte een van de mannen opzij waardoor hij op een andere schoot. Daarna schoot ze op de ander een laser. Weer een ander besloop haar in haar rug, Rowan hoorde dat en die gaf ze een elleboog. De man bleef in de rondte schieten met zijn wapen waardoor Rowan naar de grond ging om de kogels te ontwijken en hem om trapte bij zijn voeten. Ze rende door en er renden nog meer mensen op haar af. Ze schoot met haar lasers en trapte om zich heen waardoor ze aan de winnende kant leek, maar uit het niets kreeg ze een klap in haar gezicht en viel ze achterover. Dat moest Pietro zijn geweest. Ze stond gauw op en schoot lasers op de mannen die nog rechtovereind stonden. 'Thor, status.' hoorde Rowan Steve vragen. 'Het meisje probeerde me te manipuleren. Wees extra voorzichtig een mens kan haar waarschijnlijk niet aan. Maar gelukkig ben ik machtig...' zijn stem stierf weg. Rowan begon naar de anderen toe te rennen, maar kwam niet ver, ze werd onderuit gehaald, alweer door Pietro. Opeens zat ze niet meer op de boot. Ze was in de gang van haar school. Deze zat vol met leerlingen. Rowan voelde zich opeens klein en machteloos. 'Hey ukkie!' zei een jongen die twee keer zo groot leek als zij was. Hij was met een groepje van allemaal grote jongens. Ze kreeg een trap in haar maag. Ze wilde iets terugdoen, stak haar hand uit, maar haar krachten leken verdwenen. 'Je denkt toch niet dat jij een held kan zijn!' lachte een andere jongen haar uit. De jongens begonnen haar te trappen en te vernederen. Rowan had bloed en alles deed haar zeer en toen ze dacht dat het voorbij was zag ze aan het einde van de gang haar vader staan. 'Je bent een teleurstelling...' zei hij somber. 'Je hebt het verdiend hoe ik je behandeld heb.' hij kwam op haar afgelopen en pakte haar bovenarmen. 'Hoor je me!' schreeuwde hij haar in het gezicht. 'Rowan!' kwam er vlak daarna uit zijn mond, maar het was niet haar vaders stem. Het was de stem van Tony. Ze keerde weer terug naar de boot. Al haar verwondingen van de mishandeling van net waren verdwenen. Rowan snakte naar adem. 'Ik heb je nodig!' zei Tony dringend. Hij had haar bovenarmen stevig vast om haar een soort van in de realiteit van nu te trekken. 'Niemand heeft me nodig...' zei Rowan zwakjes en ze keek naar de grond. 'Dat wat je net zag, was niet de realiteit, die heks was aan het klooien met je brein, ik heb je echt nodig anders vroeg ik je niet.' zei Tony. Rowan keek hem aan en zuchtte. 'Ik-' begon ze, maar Tony kon niet langer wachten. 'Bruce is als de Hulk de stad aan het aanvallen.' zei hij. 'O, oké.' zei Rowan die er nog steeds niet helemaal bij was. Met een soort tegenzin ging ze mee. Ze zou toch niks kunnen beginnen tegen de Hulk? 'Ik heb Veronica nodig.' zei Tony. Rowan wist niet wat hij bedoelde, maar er kwam een immens groot Iron Man pak aan. Tony deed het aan. 'Hou je vast.' zei Tony en hij reikte de grote dikke arm uit van het pak. Rowan klom erop en hield hem stevig vast. Tony rende naar de stad en ze zagen hoe de Hulk de stad overhoop haalde. De mensen gilden en renden in paniek weg. Tony landde tegenover de Hulk. 'Oke iedereen, achteruit.' zei Tony. 'Luister je naar me? Die kleine heks is met je brein aan het kloten. Jij bent sterker dan haar. Slimmer. Jij bent Bruce Banner.' de Hulk schreeuwde woest. 'Oké, oké! vergeet die miezerige Banner!' riep Tony meteen. De hulk pakte een auto op en gooide die richting Tony en Rowan. Tony ving de auto op. De Hulk kwam op hen afgerend en beukte ze omver.
JE LEEST
Redblack
FanfictionRowan Nero is een tiener die nog niet zo lang geleden aparte krachten heeft gekregen door een laboratorium experiment. Op dat moment ziet ze nog geen voordeel van haar krachten tot dat ze er mensen mee kan helpen... Geschreven met behulp van de Mar...