Redblack

HOOFDSTUK 34

Rowan zat in haar appartement. Hier had ze eerst gewoon met haar oma, maar nu die overleden was zat ze hier alleen. Ze kon het betalen en ze wilde alles behalve naar het Avengers gebouw gaan. Ze was vrijgesproken als enige van de gevangenen. De rest was nog op de vlucht. Ze had gehoord dat Tony een goed woord over haar gesproken had. Ze had een leven gered en gezegd waar Steve zich bevond, al had ze daar spijt van. Ze had gehoord wat er zich had afgespeeld. Waarom was ze zo naïef geweest? Ze vond dat het deels haar schuld was dat de Avengers uit elkaar waren. Als zij haar mond had gehouden was het lang zo erg nog niet geweest. Uit het niets verscheen er een licht cirkel in haar woonkamer. 'Aah!' riep Rowan geschrokken uit. Een man liep haar woonkamer in. 'Ik ben Doctor Stephen Strange. We hebben je nodig. Je bent één van de weinige Avengers die vrij rond mag lopen.' zei hij. Achter hem was een ingestorte trap te zien. 'Ik- eh- oké.' stamelde Rowan. Ze wist niet eens of ze 'nee' zou durven zeggen tegen deze Doctor Strange. Hij intimideerde een beetje. Hij seinde dat ze hem moest volgen. Ze kwam in een ruimte waar alles donker bruin was met een rode tapijt. Er was nog een andere man en Bruce Banner die haar gedag zei. 'Oh hoi.' zei Rowan meer verbaasd tegen Bruce. Dr. Strange maakte nog een cirkel en door de cirkel zag Rowan een parkje. 'Ik ben Doctor Stephen Strange. Je moet meekomen.' zei Dr. Strange. Rowan kon niet zien tegen wie hij het had. 'Gefeliciteerd met jullie huwelijk.' vroegde hij eraan toe. 'Sorry, deel jij soms vrijkaartjes uit?' dit was onmiskenbaar de stem van Tony. 'We hebben je hulp nodig.' zei Dr. Strange koel. 'Ik overdrijf niet als ik zeg dat het universum gevaar loopt.' 

'En wie zijn 'wij'?' vroeg Tony. Bruce liep de cirkel door en ging naast Dr. Strange staan. 'Hallo, Tony.' zei hij. 'Bruce?' zei hij verbaasd. 'Pepper.' begroette Bruce haar. Bruce pakte Tony vast. 'Gaat het wel?' vroeg Tony.

Niet veel later zaten ze in een ruimte die donker was met op de grond rood tapijt. Rowan en Tony hadden nog geen woord uitgewisseld. 'In het eerste begin van het universum was er niks en toen...' begon Wong zijn verhaal. Hij deed zijn handen in de lucht en liet het plafond veranderen in een universum. '...slingerde de oerknal zes elementaire kristallen het prille universum in.' Wong toverde de zes kristallen in de lucht. 'Deze Infinity Stones beheersen elk de essentiële aspecten van het bestaan.'

'Ruimte, realiteit, macht, ziel, geest,' somde Dr. Strange op en hij hield zijn ketting vast. 'en tijd.' De groene steen werd zichtbaar. 'Hoe heet hij ook alweer?' vroeg Tony. 'Thanos. Hij valt planeten aan en rooft alles wat hij wil. Hij vernietigd de halve bevolking. Hij heeft Loki gestuurd. De aanval op New York... Daar zat hij achter.' zei Bruce ernstig. 'Dit is het dus. Hoeveel tijd hebben we?' vroeg Tony. 'Geen idee. Hij heeft de Power en Space Stone. Dat maakt hem supersterk. Als hij ze alle zes in handen krijgt...' begon Bruce. 'Zal hij leven vernietigen op een schaal die tot nu toe onvoorstelbaar leek.' vertelde Dr. Strange verder. 'Zei je serieus 'tot nu toe onvoorstelbaar'?' vroeg Tony spottend en hij legde een hand op een ketel en begon zijn voet te rekken. 'Sta jij serieus tegen de ketel van de kosmos aan?' vroeg Dr. Strange en zijn cape leek uit zichzelf Tony een mep te verkopen. Beledigd keek hij Dr. Strange aan. 'Ik laat het toe.' zei hij geïrriteerd. 'Waarom gooien we deze steen niet gewoon weg?' vroeg Tony en hij seinde naar de ketting van Dr. Strange. 'Dat gaat niet.' zei Dr. Strange hoofdschuddend. 'We hebben gezworen de Time Stone te beschermen.' zei Wong. 'Ik had zuivel afgezworen. Maar nu ben ik een Ben en Jerry's-smaak.' zei Tony. 'Stark Raving Hazelnuts. Een beetje kalkachtig.' zei Dr. Strange. 'Geef ons dan maar Hunk of Hulk.' zei Wong. 'Bestaat die?' vroeg Bruce. 'Hoe dan ook, tijden veranderen.' zei Tony snel. 'Onze eed verandert nooit. Die steen is de beste kans die we hebben.' zei Dr. Strange. 'Hij kan ook tegen ons ingezet worden.' zei Tony. 'Alleen als we ons werk niet doen.' zei Dr. Strange. 'Wat is jouw werk eigenlijk, naast ballonnen vouwen?' vroeg Tony. 'Jouw realiteit beschermen, eikel.' zei Dr. Strange beledigd. 'Kunnen we deze discussie even opschorten?' vroeg Bruce die een ruzie wilde voorkomen. 'Feit is dat wij die steen hebben. We weten waar hij is. Vision is ergens met de Mind Stone. We moeten hem onmiddellijk vinden.'

'Ja, dat is het hem nou net...' zei Tony vaag. 'Wat bedoel je?' vroeg Bruce. 'Vision heeft twee weken geleden z'n transponder uitgezet. Hij is offline.' antwoordde Tony schouderophalend. 'Wat?' riep Bruce. 'Ben je nog een super-bot kwijt?'

'Niet kwijt. Hij is aan het evolueren.' zei Tony. 'Wie kan Vision vinden?' vroeg Dr. Strange. 'Waarschijnlijk Steve Rogers.' zei Tony. 'Geweldig.' zei Dr. Strange sarcastisch. 'Misschien, maar toch...' zei Tony. 'Bel hem.' zei Bruce. 'De Avengers zijn uit elkaar.' zei Rowan. Blijkbaar wist Bruce dit nog niet. Bruce keek haar verbaasd aan. 'Uit elkaar? Zoals een band? Zoals de Beatles?'

'Er was een Akkoord, waar we het niet over eens werden, en toen besloot Stark ook nog eens Cap een trap na te verkopen-' begon Rowan. 'We praten niet meer met elkaar.' praatte Tony er met verheffende stem overheen. 'Tony, luister naar me.' begon Bruce smekend. 'Thor is weg... Thanos komt eraan. Het maakt niet uit met wie je wel of niet praat.' Tony leek al zijn moed bijeen te rapen. Hij pakte zijn telefoon uit zijn zak en staarde naar het schermpje. Even was het doodstil. Er leek een zachte wind door de kamer te gaan. 'Doc, laat je je haar wapperen?' vroeg Tony aan Dr. Strange. 'Nu niet, nee...' zei hij langzaam. Ze keken door het gat in het dak. er vlogen spullen in het rond. Daarna keken ze naar de deur. Door het raampje waren rennende mensen te zien. Tony liep naar de deur en deed hem open. Hij liep de straat op. De rest volgde hem. Het was een chaotisch tafereel. Mensen die leken te rennen voor hun leven, auto's die crashten, sirenes die loeiden.