HOOFDSTUK 28

26 4 0
                                    

Een hele rij auto's reed door de straten van Berlijn. Het leek wel alsof ze een van de meest gezochten criminelen van de wereld waren, dacht Rowan. Al, was Bucky dat misschien wel... Zij, Steve, Sam en T'Challa zaten in een busje. 'Je houdt dus van katten?' vroeg Sam aan T'Challa. 'Sam...' zuchtte Steve. 'Wat? Hij is verkleed als een kat, wil jij daar niet meer van weten?' vroeg Sam. 'Je pak... is het van vibranium?' vroeg Steve. 'De Black Panther beschermt Wakanda al generaties lang. Een dekmantel die van krijger op krijger wordt doorgegeven. En omdat jouw vriend mijn vader vermoord heeft... draag ik nu ook de koningsmantel. En dus vraag ik je, als krijger en als koning, hoelang kun je jouw vriend uit mijn klauwen houden?' antwoordde T'Challa. Steve keek hem even kort aan en keek toen recht vooruit. Ze kwamen een gebouw binnen en stapten uit het busje. Er schoten verschillende scenario's door Rowans hoofd met wat er zou kunnen gebeuren en niet allemaal met een leuke afloop. Een nog onbekende man en Sharon stonden hen op te wachten. Bucky zat in een afgesloten cabine. 'Wat gaat er met hem gebeuren?' vroeg Steve aan de man. 'Wat met jullie ook had moeten gebeuren. Psychische evaluatie en uitlevering.' antwoordde hij. 'Dit is Everett Ross, plaatsvervangend commandant.' zei Sharon. 'En een advocaat?' vroeg Steve. 'Heel geestig.' antwoordde Ross. 'Berg hun wapens op jullie krijgen een reçuutje.' Hun helden pakken waren ingenomen. 'Laat me niet zien dat iemand in mijn pak vliegt.' zei Sam geërgerd. 

'Jullie krijgen een kantoor in plaats van een cel.' zei Ross al lopend. 'Doe me een lol, en blijf daar.'

'Ik ben niet van plan ergens heen te gaan.' zei T'Challa. 'Voor de goede orde, zo ziet het eruit als de zaak verergerd is.' zei Natasha die eraan kwam gelopen. 'Hij leeft.' antwoordde Steve. 'In Roemenië is niet volgens het Akkoord gewerkt. Kolonel Rhodes leidt de sanering.' hoorden ze Tony zeggen tegen iemand. Hij was aan het bellen. 'Probeer niets te breken terwijl we dit repareren.' zei Natasha. 'Consequenties? Die zullen er zeker zijn.' zei Tony nog steeds bellend en hij keek naar Steve, Sam en Rowan. 'Dat mag u van me aannemen. Nog meer? Bedankt meneer.' Tony hing op. 'Consequenties?' vroeg Steve. 'Minister Ross wil dat jullie vervolgd worden. Ik moest toch iets zeggen.'

'M'n schild krijg ik zeker niet terug, hè?' vroeg Steve. 'Dat is feitelijk regeringseigendom, de vleugels ook.'

'Mijn pak niet.' zei Rowan met een grijns. 'Nee dat is mijn eigendom.' zei Tony. 

Rowan was gaan zitten aan een tafel en staarde naar de bewakingscamera beelden. 'Wil je iets cools zien? Uit m'n vaders archief.' Tony hield een doosje omhoog. Hij zette het doosje open voor haar neer op tafel. 'Hiermee heeft de FDR de Leen- en Pachtwet in 1941 ondertekent. Hiermee werd steun verleend aan bondgenoten.' Rowan schudde lachend haar hoofd, ze wist al waar dit heen ging. 'Ik probeer om-' begon Tony. '-mij dat Akkoord te laten tekenen. Trouwens is Pepper hier? Ik heb haar niet gezien.' zei Rowan. 'We zijn nog al... nou ja niet nog al-'

'Zwanger?' zei Rowan verbaasd. Tony schudde snel zijn hoofd. 'Nee, zeker niet. We hebben een pauze ingelast. Het is niemands schuld.'

'Sorry, dat wist ik niet.' zei Rowan gemeend. 'Je weet nog toen ik al mijn pakken heb vernietigd, alleen daar kwamen weer dingetjes tussen waardoor ik nieuwe moest maken, en ik kon weer niet stoppen. Ik wíl ook niet stoppen. Ik wil haar beschermen. Ik had gedacht dat het Akkoord het verschil zou delen.' hij stond op. 'Maar ik kan niet tekenen...' zuchtte Rowan. Ze had haar besluit gemaakt, hoe moeilijk hij ook was. Dit was de beste keuze vond ze. Tony stond op. 'Ik wist dat je geen makkelijke was. We zullen ook eens op één lijn zitten. Ik wil niet dat je weg gaat, we hebben je nodig. En je kunt trouwens ook je zonden van net terug draaien als je tekent.' Rowan stond nu ook op. 'Nee, ik blijf bij m'n besluit.' zei Rowan hoofdschuddend en ze liep weg. 

Rowan, Steve en Sam zaten in een apart kamertje van glas. Steve keek naar de bewakingsbeelden waar Bucky in de kooi te zien was. 'Het reçu voor je uitrusting.' Sharon gaf Sam een papiertje. "Vogelpak'? Kom op, zeg.' zei Sam hoofdschuddend. 'Ik heb het niet geschreven.' zei Sharon. Sharon drukte op een knopje op een apparaatje op tafel waardoor ze nu geluid konden horen van de bewakingscamera's. 'Ik kom je niet beoordelen. Ik kom je alleen wat vragen stellen.' klonk er door de tv heen. 'Weet je waar je bent, James?' vroeg de ondervrager. Het bleef even stil. 'Ik kan je niet helpen als je niet tegen me praat.' zei de ondervrager nu. 'Ik heet Bucky.' zei Bucky. Steve keek naar de foto van Bucky die in de krant gestaan had, die op tafel lag. 'Waarom zou de Task Force deze foto eigenlijk vrijgeven?' vroeg hij. 'Om het bekend te maken bij zo veel mogelijk mensen.' antwoordde Sharon. 'Het is een goede manier om iemand uit z'n hol te lokken. Je laat een bom af gaan komt op de foto. En zeven miljard mensen zoeken naar de Winters Soldier.' zei Steve. 'Beweer je dat iemand hem erin geluisd heeft?' vroeg Sharon. 'We hebben hem twee jaar gezocht, maar hem nooit gevonden.' zei Sam. 'Een bomaanslag op de VN valt op. Maar dat betekend niet dat ze hem te pakken konden nemen.' zei Steve. 'Maar wij wel.' knikte Sharon. 'Zeg eens, Bucky. Je hebt vast al veel meegemaakt, hè?' vroeg de ondervrager aan Bucky. 'Ik wil er niet over praten.' zei Bucky nors. 'Je bent bang dat anders de verschrikkingen nooit ophouden. Maak je geen zorgen. We hoeven er maar over één te praten.' zei de ondervrager. Opeens vielen alle lichten uit het niets uit. Iedereen probeerde de lichten weer aan te krijgen of te ontdekken hoe het gebeurd was. 'Sub-level vijf, oostvleugel.' zei Sharon. Rowan, Steve en Sam renden het kamertje uit. Toen ze in de oostvleugel waren lagen alle mannen met wapens al op de grond. 'Help me.' zei een stem. Het was de man die Bucky ondervraagd had hij lag ook op de grond. Steve liep woendend naar hem toe. 'Sta op!' snauwde hij. Hij trok de man overeind en duwde hem tegen de muur. 'Wie ben je? Wat wil je?' vroeg hij intimiderend. 'Ik wil een rijk ten onder zien gaan.' antwoordde de man. 

RedblackWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu