Redblack

HOOFDSTUK 2

Rowan was blij dat ze door haar stage even geen school meer had. Ze werd niet erg geliefd in haar klas. Ze was nooit echt geliefd dacht ze zelf. Behalve door haar oma, bij wie ze nu woonde. Haar oma was altijd lief voor haar, zelfs als ze ruzie hadden wilde ze het zo snel mogelijk goed maken. Rowan kon daardoor niet lang boos op haar zijn. Haar oma was de enige familie van Rowan die nog leefde. Haar moeder is gestorven toen Rowan drie jaar oud was. Misschien was dat ook wel een aardige vrouw, alleen ze had haar nooit bewust meegemaakt. Haar vader zei dat haar dood door een ernstige ziekte kwam. Haar vader is een paar jaar later gestorven toen Rowan dertien jaar oud was. Rowan had het nooit heel moeilijk met zijn dood. Natuurlijk gunde ze niemand de dood, alleen haar vader had haar nooit verteld dat hij trots op haar was, of van haar hield. Daarnaast sloeg hij haar vaak en kon hij niet van de drank afblijven wat waarschijnlijk al die problemen veroorzaakte. Haar oma vertelde later dat het drinken was om Rowans moeders dood te verwerken. Dit resulteerde in zijn eigen dood, hij was dronken achter het stuur gaan zitten en was tegen een boom aan geklapt. Dat was twee jaar geleden. Haar vader vertelde niets over wat hij voor zijn werk deed, waardoor Rowan het gevoel kreeg dat hij misschien een drugsdealer was. 

Rowans telefoon ging af. Ze zat alleen op haar kamer. De naam Tony Stark stond op het schermpje van haar telefoon. Ze had hem nog geen enkele keer persoonlijk gesproken en het was best een grote naam dus ze nam met een bonzend hart op. 'Met Rowan Nero.' zei ze. 'Ja, dat hoopte ik al, ik zou je graag onder ogen willen zien, kan je nu naar me toe komen?'

'Ja- ja natuurlijk, meneer Stark.'

'Ik stuur je het adres door.'

'Oké, ik kom er aan.' ze hing op. 

'Ik heb een database over de Mandarin samen gesteld.' hoorde Rowan een stem zeggen die zich duidelijk in de werkplaats van Tony bevond, alleen zag Rowan geen tweede persoon door de glazen muur. Pepper had haar een trap af gestuurd en gezegd dat Tony zich hier bevond. 'Jarvis, laat Rowan binnen.' zei Tony tegen de onzichtbare man. 'Zoals u wenst.' antwoordde de stem en Rowan hoorde een klik in de deur en nam aan dat hij van het slot was gesprongen. Ze liep de werkplaats in. 
'Ik was net aan het onderzoeken wie de Mandarin is.'
'Die terrorist die wel eens op tv verschijnt?' vroeg Rowan. Tony knikte. 'Er is een bom aanslag geweest waar Happy het slachtoffer van was, hij leeft nog maar net gelukkig, hij zit in coma.'
'Hier is een reconstructie van de plaats delict.' zei de stem. Rowan keek om zich heen. 'Dat is Jarvis, een robot die zowat alles regelt voor me.' legde Tony uit. 'Meer informatie?' vroeg hij daarna aan Jarvis. '"Mandarin" is een oude Chinese benaming voor "adviseur van de koning". De hitte van de ontploffing bereikte ruim 3000 graden. Mensen in een straal van 12 meter zijn verdampt, maar er zijn geen bomonderdelen gevonden.'
'Ja, help me Happy.' mompelde Tony. Hij keek naar het gereconstrueerde lichaam van Happy. Hij liep door de reconstructie heen en dacht na. 'Wanneer is een bom geen bom?' vroeg hij zichzelf af. Tony bekeek op de grond een name tag en liet hem de lucht in zweven. Hij bekeek hem wat beter. 'Militaire slachtoffers?'
'Volgens officiële verklaringen niet.' antwoordde Jarvis. 'Laat me alle bomaanslagen van 3000 graden van de afgelopen tijd zien, Jarvis.'
Tony ging op een kast zitten om alles goed te kunnen zien. 'Laat alle aanslagen van de Mandarin weg.'
Er bleven iets van zes aanslagen over. 'Daar, is dat geen bomaanslag van de Mandarin?' vroeg Tony over een van de overgebleven aanslagen. Dit was een aanslag die gepleegd was in Tennesse. 'Dit voorval vond eerder plaats. Het was van een bom die door zelfmoord werd gebruikt.' vertelde Jarvis. 'Laat me meer zien.' Er verschenen meer en meer plaatjes.

'De temperatuur analyse komt overeen: 3000 graden.'

'Dat zijn twee militairen, wel eens in tennessee geweest, Jarvis?'

'Ik bereid een vliegroute voor.'

Tony zette het systeem uit. 'Prachtige motivatie had je wel in je formulier: ''Ik moet stage lopen van school.''' zei hij opeens tegen Rowan. Rowan haalde haar schouders op. 'Ik had eerder iets verwacht van: ''Ik zou de nieuwe Avenger willen worden.''' ging hij verder. 'Dat is de droom van ieder kind tegenwoordig.' zei Rowan. 'Niet die van jou dus, een persoon die er de kwaliteiten voor heeft?''

'Ik heb de kwaliteiten er niet voor, er zijn veel dapperder mensen dan ik.' zei Rowan en ze keek naar de vloer. 'Wie zegt dat het gaat om dapperheid?' vroeg Tony. Rowans hart begon harder te slaan. 'Hoe weet u dat ik- helemaal niemand weet dat!' riep ze uit. 'Zag je net hoeveel Jarvis al wist?'

'Niemand heeft meer volledige privacy.'

'Geloof me, ik hoef niet álles te weten.'

'Oké, ja ik heb misschien dus krachten om een Avenger te worden, maar toch ben ik er niet op uit óm een te worden.' zei Rowan. 'Een held is gemaakt door het pad wat ze kiezen, niet door de krachten die ze hebben, dus ik dacht eerder daaraan, die krachten zouden je nog wel eens daarin kunnen helpen.' zei Tony. 'Dus je wilt dat ik een Avenger word?' vroeg Rowan verbaasd. 'Niet persé, ik was gewoon benieuwd waarom jij die droom niet hebt, als enig kind op aarde die ook nog eens wat superkrachten bezit.' Rowan haalde haar schouders op. 'Ik ben hier niet voor gemaakt. Die krachten kwamen door een stom ongeluk in een lab waar ik was met een schoolreisje, ach dit weet je waarschijnlijk allemaal al.' Die krachten had ze nog helemaal niet lang. Ongeveer een maand. Ze had het nog niet als iets positiefs gezien. Ze had met haar vuist een deuk in haar bureau gemaakt, die van hout was, ze was namelijk erg sterk geworden en ze had een gat in haar kamer deur gemaakt met lasers die ze kon schieten vanuit haar handen. Haar oma heeft nooit begrepen hoe ze het voor elkaar had gekregen, maar nam genoegen met het excuus van Rowan die beweerde dat ze veel te zware dingen op het bureau had gezet en een bal perrongeluk iets te hard tegen de deur aan had geschopt. 'Nam je me daarom aan? Om deze vragen te stellen?' vroeg Rowan. 'Niet alleen-' Tony werd onderbroken door het geluid van de deurbel.