Redblack

HOOFDSTUK 25

Ze waren weer in het Avengers gebouw. Steve keek naar een nieuwsuitzending die ging over het incident in Lagos. Rowan keek mee over zijn schouders. Ze lieten de beelden zien van de ontplofte flat en hulpverleners die van hot naar her renden. De president van Wakanda liet weten dat er bloed van onschuldigen was vergoten en vond dat een ernstig vergrijp. Steve zette de computer uit. In een andere kamer hoorden ze nog een televisie aan staan met ook een nieuwsuitzending over het incident in Lagos. Ze keken beide om en zagen Wanda op haar bed in haar kamer zitten. 'Welk recht heeft een enhanced individu als Wanda Maximoff om te opereren in Nigera-' Steve had de televisie uitgedaan.   'Het is mijn schuld...' zei Wanda. 'Dat is niet waar.' zei Steve hoofdschuddend. 'Zet de tv weer aan. Ze zijn heel duidelijk.' zei Wanda. 'Ik had dat bomvest veel eerder moeten signaleren.' zei Steve en hij liep de kamer binnen. Rowan bleef wachten bij de deurpost. Ze wist niet goed wat ze moest doen of zeggen tegen sombere mensen. 'Rumlow zei 'Bucky'... en ik was opeens weer die 16-jarige knul in Brooklyn.' Steve nam plaats naast Wanda op het bed. 'En mensen kwamen om.' vervolgde hij. 'Het kwam door mij...'

'We hebben allebei schuld.' zei Wanda. 'Bij dit werk...' Steve nam even een pauze voor hij verder praatte 'proberen we zo veel mogelijk mensen te redden als we kunnen. En dat lukt niet bij iedereen. Maar als we daarmee niet om kunnen gaan... zal de volgende keer... misschien niemand gered worden.' 

Wanda keek Steve even aan en keek toen naar de grond. Wanda maakte niet veel later een sprongetje van schrik. Vision kwam de kamer in door de muur. 'Vis! We hebben het hier over gehad.' zei Wanda en ze keek Vision aan. 'Ja maar de deur was open, dus ik nam aan dat...' Vision stopte met praten want hij had blijkbaar beseft dat mensen andere manieren hadden dan hij. 'Captain Rogers wilde weten wanneer meneer Stark er is.' ging hij verder. 'Dank je. We komen er zo aan.' knikte Steve. 'Ik- ga wel door de deur.' zei Vision en hij liep richting de deur. 'O ja, hij heeft een gast meegenomen.' vervolgde Vision. 'Weten we ook wie?' vroeg Steve. 'De minister van Buitenlandse Zaken.' antwoordde Vision. 

Ze zaten allemaal aan een tafel en Ross was aan het woord. 'Vijf jaar geleden kreeg ik een hartaanval.' zei hij. 'Ik viel neer tijdens mijn backswing.' hij deed een golfbeweging na. 'Bleek achteraf mijn beste rondje ooit te zijn. Want na een operatie van 13 uur en drie bypasses had ik iets wat het leger mij in 40 jaar niet heeft kunnen leren. Vooruitzicht. De wereld is de Avengers heel veel verschuldigd. Jullie hebben voor ons gevochten, ons beschermt, jullie levens geriskeerd, maar ondanks dat velen jullie zien als helden zijn er ook die jullie liever burgwachten noemen. 'En hoe zou u ons noemen, meneer de minister?' vroeg Natasha. 'Wat dacht je van 'gevaarlijk'?' antwoordde Ross. 'Hoe zou jij een in Amerika gevestigde groep noemen, enhanced individuen, die internationale grenzen negeren en hun wil opleggen aan wie ze maar willen en die zich niet druk maken om wat ze achterlaten?' hij en Natasha keken elkaar vernietigend aan. Hij deed vervolgens een stap opzij en bestuurde het grote scherm met een afstandsbediening. De kaart van Amerika was zichtbaar en die zoomde in op New York. 'New York.' zei Ross en er begonnen beelden af te spelen van New York in 2012 toen het eerste gevecht van de Avengers plaatsvond met de aliens. 'Washington D.C.' zei Ross en er werden beelden getoond van ontplofte gebouwen en gillende mensen. 'Sokovia.' weer gillende mensen en het vliegende eiland en een gebouw dat neerstort. 'Lagos.' De ontploffing die pasgeleden had plaatsgevonden in het flatgebouw was zichtbaar. Mensen werden op brancards naar buiten gedragen en er waren doden te zien die op de grond lagen. Wanda keek beschaamd naar beneden. 'Oké, zo is het genoeg.' zei Steve naar Wanda keek. Ross knikte naar een man die naast het scherm stond. 'De afgelopen vier jaar hebben jullie met onbeperkte kracht gewerkt en zonder super visie. Die afspraak accepteren de regeringen in de wereld niet langer.' Rowan voelde een erge irritatie opkomen. 'Maar ik denk dat we een oplossing hebben.' vervolgde Ross. De man naast het scherm reikte een enorm dik pakket papieren aan Ross en die pakte het aan. Hij legde het op tafel. 'Het akkoord van Sokovia.' zei hij en hij schoof de dikke stapel papieren richting Wanda. Goedgekeurd door 117 landen waarin staat dat de Avengers geen particuliere organisatie meer zijn.' Wanda keek afkeurend naar de dikke stapel papieren en Rhodey seinde dat hij ze wilde zien. Wanda schoof de papieren naar hem toe. 'In plaats daarvan opereren ze onder de supervisie van een VN-commissie, maar alleen als die commissie het nodig acht.'

'De Avengers waren geformeerd om de wereld veiliger te maken. Ik vind dat we dat gedaan hebben.' zei Steve. 'Zeg eens, Captain, weet je waar Thor en Banner op dit ogenblik zijn?' vroeg Ross. Steve keek Ross aan. 'Als ik 30 megaton aan kernraketten zou missplaatsen komen er geheid consequenties. Compromissen sluiten en geruststellen. Zo werkt het in de wereld. Geloof me, dit is de middenweg.' 

'Er zijn dus onvoorzienigheden.' zei Rhodey. 'Over drie dagen komt de VN in Wenen bijeen om het akkoord te ratificeren.' Rowan zag Steve zich omdraaien en naar Tony kijken die naar zijn handen keek en vervolgens Steve terug aankeek. 'Overleg het met elkaar.' zei Ross en hij maakte aanstalten om weg te gaan. 'Wat als ons besluit u niet bevalt?' vroeg Natasha. Ross draaide zich om. 'Dan kunnen jullie ermee stoppen.' zei hij ernstig. Natasha toverde een klein nep glimlachje tevoorschijn.