He's my protector

18

Cassandra,

'Je wist dat ze er waren?' Vraag ik en hij knikt.
'Waarom zei je niet dat we weg moesten?' Vraag ik en zijn blik zakt naar beneden.
'Omdat ze je ouders anders zouden vermoorden' zegt hij en ik schrik.
'Zijn ze?' En hij schudt zijn hoofd.
'Ze zijn oke' zegt hij en ik zucht opgelucht en Thomas gaat naar zijn auto met Tes in zijn armen. Hij gaat haar alles vertellen, maar eerst rijden we naar hun packhuis zodat ze kleren kunnen aandoen. Daarna gaan we naar mijn huis en daar gaan we film kijken.

En zoals Nathan had gezegd, hij rijdt.
'Heb je het niet koud?' Vraag ik en hij schudt zijn hoofd.
'Bijna 45 graden, lichaamstemperatuur' lacht hij en ik kijk hem verbaasd aan. Zijn hand pakt de mijne en legt hem op de schakelpook. We rijden een stuk het bos door en komen uit op een gigantisch landschap, een groot huis dat eruit zien als vijf landhuizen bij elkaar. Ongeveer ter grootte van een kasteel, misschien nog groter, maar moderner.
'En van wie is dat huis?' Vraag ik.
'Mij, iedereen woont in eerste instantie hier, maar uiteindelijk gaan ze op zichzelf wonen in de buurt' en hij parkeert de auto op de parkeerplaats en stapt uit.
'Kom je nog' vraagt hij zodra hij nerkt dat ik blijf zitten.
'We gaan toch zo weer weg' zeg ik en hij lacht.
'Ja, maar dan kun je mijn ouders ontmoeten' zegt hij en ik knik.
'Oke' en stap uit.
'Tes kan naar de dokter toe' zegt Nathan en Thomas knikt en tilt haar uit de auto, duwt de deur dicht met zijn voet en loopt achter ons aan.
'Mam, pap!' Roept Nathan en niet veel later komen er twee mensen van rond de 40 naar beneden gewandeld.
'Oh mijn hemeltje' zegt de vrouw zodra ze mij ziet.
'Welkom lieverd' en ze knuffelt mij zo stevig dat ik mijn rug hoor kraken.
'Auw' zeg ik en ze laat mij los.
'Sorry' zegt ze en de man steekt zijn hand uit.
'Hallo, Luna, mijn naam is Frans' groet hij en ik groet ze beide terug.
'Leuk je eindelijk te ontmoeten' en Nathan zijn moeder sleept mij mee door het hele huis en trekt mij mee een kamer in. Houdt allemaal jurken voor mij en bekijkt wat zij mooi vindt.
'Eh... waar is dit voor?' Vraag ik zodra ze mij laat omkleden in een speciaal hokje.
'Voor de marking ceremonie' en ze pakt schoenen.
'Welke maat heb je' vraagt ze.
'38' antwoord ik en zie dat ze hakken van zeker 20 cm vasthoudt.
'Daar kan ik niet op lopen' zeg ik en ze haalt haar schouders op.
'Je hoeft ook niet te lopen' zegt ze en ik rits de jurk dicht die mij te groot valt.
'We moeten een naaister de jurk laten innemen' en ze pakt de stof die te veel is en daarna laat ze mij de schoenen aan trekken. Zodra ik ze aan heb en ze bekijk, komt Nathan de kamer in.
'Je ziet er mooi uit' zegt hij en ik zie hem in pak staan.
'Wat is de bedoeling?' Vraag ik nu in paniek en hij glimlacht.
'Alleen om je te laten zien' zegt hij en steekt zijn hand uit naar mij terwijl hij naar mij toe loopt.
'Tessa weet het nu ook allemaal en ze liggen al aardig in elkaar verwikkeld' vertelt Nathan en ik zucht.
'Die is snel over haar crush heen' mompel ik en Nathan lacht.
'Ik hoop maar dat je me niet laat vallen' zeg ik en loop wankelend naast hem.
'Nee hoor' en op dat moment tilt hij mij in bruidstijl op.
'Dit is niet wat ik bedoelde' zeg ik.
'Maar wel de bedoeling' en ik kijk hem aan terwijl hij rustig door de gangen loopt.
'Wat is nou de echte bedoeling? Want je moeder zei het al, maar ik ga dat nu nog niet doen' zeg ik en hij kijkt teleurgesteld.
'Dan houden we het bij gewoon voorstellen' en ik kijk hem aan.
'We zouden het op mijn tempo doen' zeg ik en hij loopt een kamer, maar ik kijk niet waar we in gelopen zijn, ik wacht nog steeds op zijn antwoordt.
'Zet me neer' zeg ik en hij kijkt mij aan.
'Nathan! Zet me neer' zeg ik nu boos.
'Je weet dat ik nog steeds de alpha ben he' zegt hij nu heel neutraal.
'En ik ben de toekomstige Luna, schijnbaar. Zet me neer' en hij laat me los en ik gil maar land op een groot bed.
'Nathan, nee!' Roep ik en rol net optijd opzij, want hij wil mij tussen hem en het bed insluiten. Ik sta op en schop mijn schoenen uit. Ik ren naar de deur en open hem.
'Flikker op' roep ik en ben opzoek naar de deur om naar buiten te gaan.
'Tessa!' Roep ik en krijg geen antwoord terug. Nathan zijn armen grijpen mij vast en ik begin te gillen.

En dan wordt ik wakker in mijn eigen bed en zit intussen rechtop. Het is donker buiten, Nathan ligt naast mij, zonder kleren, wel met onderbroek aan. Maar in mijn kamer. Ik sta op en loop naar de logeerkamer waar Tes zou slapen. Ik hoor niks dus open voorzichtig de deur, maar een hand op mijn schouder doet mij schrikken. Ik draai mij om.
'Nathan' zeg ik en mijn ogen zijn groot.
'Ze slapen' zegt hij en ik kijk achter mij en zie door de kier niks.
'Kom slapen' en hij loopt naar mijn kamer.
'Zijn mijn ouders thuis?' Fluister ik en hij knikt.
'Ja' antwoordt hij nog en ik zucht.
'Ben ik flauw gevallen?' Vraag ik en hij knikt.
'Ja, toen je in de auto stapte' zegt hij en ik knik.
'En je hebt verder niks gedaan?' Vraag ik en hij kijkt mij verbaasd en raar aan.
'Nee, ik heb je alleen omgekleed' vertelt hij en sluit de deur achter mij.
'Ik beloof je, ik zou je nooit wat aandoen. Ik bescherm je met mijn leven' en hij knuffelt me van achter. Op die manier val ik in slaap.

Hmmm.... die rare dromen die komen ook steeds vaker.