He's my protector

36

Cassandra,

'Hoe gaan we het doen?' Vraagt Tes en ik denk na.
'Vorig jaar hebben we nummers getrokken, zullen we nu weer doen dat één iemand begint en dan van wie je het kado pakt, diegene dan aan de beurt is?' Stel ik voor en iedereen stemt in.
'Camera klaar?' Vraagt pap en de moeder van Tes haalt hem tevoorschijn.
'Eerst even een groepsfoto' en hij stelt hem op een standaard.
'10 seconde' en we nemen een plek naast de boom. Nathan gaat achter mij staan en pakt met zijn handen mijn middel beet. En niet veel later gaat de flits een paar keer achter elkaar.
'Die zijn vast prachtig' zegt mijn moeder trots en we nemen weer plaats.
'Wie wil er wat te drinken?' Vraag ik en ik haal de glazen voor de wijn uit de kast.
'Heb je ook wat sterkers?' Vraagt mijn vader en ik knik.
'Dan moet je bij Nathan zijn' zeg ik en hij staat op.
'Wie nog meer?' Vraagt hij en de heren die nemen allemaal een "on the rocks" Terwijl de vrouwen een glas wijn drinken.
'Op een geweldig kerst feest' proost, Nathan zijn moeder en we proosten allemaal.
'De jongste begint' zegt Nathan en ik sla hem speels.
'Cass dus' zegt iedereen in koor.
'Oke, oke' en ik sta op en loop naar de kerstboom. Ik pak een pakje dat voor de moeder van Tess is. Ik knuffel haar en de camera flitst. Ze maakt hem open en er komt een prachtige jurk tevoorschijn.
'Oh wauw' en ze bekijkt hem met open mond.
'Hij is prachtig, wauw' en ik leun tegen Nathan aan die zijn arm om mijn schouders slaat. Vervolgens pakt ze een roze tas die ik gekocht heb voor de moeder van Nathan.
'Voor wie is deze, er staat geen naam...' en ik wijs naar de juiste persoon.
'Dankje' zegt ze en ook zij knuffelen.
'Knuffelen jullie elke keer?' Vraagt Nathan en ik knik.
'Ja, maar wij hadden normaal nooit zoveel kado's' Er wordt een doos in Nathan zijn handen geschoven door zijn moeder en ze geven elkaar een knuffel.
'We zullen elkaar maar één keer knuffelen' zegt ze hem geruststellend en ik begin te lachen.
'Hmm...' zegt hij en haalt het papier van het doosje en er komt een sleutelhanger uit met mijn haar en een hartje met een tekst en een foto van ons op de andere kant. Hij kust mij op mijn wang en staat op om een ander pakje te pakken.
'Kom hier grote vriend van mij' en Nathan die knuffelt Thomas en iedereen barst in lachen uit bij het zien van hun beide gezochten die ongemakkelijk zijn maar wel lollig proberen te doen.
'Niet laten vallen' komt er van mijn vader en ik giechel. Hij scheurt het papier er vlot af en een fles dure whiskey komt tevoorschijn.
'Goeie smaak heeft u wel' zegt hij blij en mijn vader steekt zijn duim op.
'Cass' en ik kijk op naar de doos die ik in mijn handen geschoven krijg, Thomas en Tes kijken mij met een gemene grijs aan.
'Is dit één van die kado's?' Vraag ik voor een peiling, maar Tess haalt haar schouders op.
'Wat?' En we barsten weer in lachen uit.
'Een kado waar geen eind aan komt zeg maar' en nog steeds kijkt hij verbaasd.
'Let maar op' en ik haal het papier eraf en de eerste doos heeft nog ductape.
'Zal ik maar vast het volgende kado pakken? Dit gaat nog even duren' zeg ik mijn ouders lachen en knikken. Ik haal een klein doosje tevoorschijn voor mijn vader.
'Dankje liefje' en we knuffelen. Hij heeft een cadeaubon voor op Amazon met een waarde van 200 euro.
'Ik denk dat dit nog wel een tijdje gaat duren' zegt de vader van Thomas.
'Ehm... ja' zeg ik kijkend naar de klok.
'Zullen we eerst eten?' Vraag ik, aangzien alles al warm is of klaar.
'Aan tafel dan maar' zegt Nathan en we staan allemaal op en nemen plaats aan tafel. We nemen onze houding aan om te bidden. Normaal bidden we nooit, maar met de belangrijke feestdagen wel.
'Eetsmakelijk' zeggen we na ons gebed. Gesprekken worden gevoerd en eten wordt aangegeven.
Na het eten lopen we allemaal met een glas champagne naar de woonkamer om weer verder te gaan met de pakjes.
'Deze is voor Cassandra' en ik kijk naar het zwarte doosje.
'Dankjewel' en ik geef Thomas zijn vader een knuffel. Ik maak hem open en haal er een ketting uit van diamanten, met bijpassend armbandje en oorbellen.
'Wauw, dit is echt, wauw en dit had ik niet verwacht'
'Voor mijn meisje is niks goed genoeg' en Nathan die doet mijn huidige sieraden af en doet de diamanten om.
'Je ziet er prachtig uit' en ik zie iedereen glimlachen.
'Het laatste tasje' zegt mijn moeder en ik loop naar het tasje en zie dat dat het tasje is dat mijn vader aan Nathan had gegeven.
'Voor wie is deze dan?' Vraag ik en iedereen wijst naar Nathan. Ik loop naar hem toe en hij staat op, haalt er een klein doosje uit. Hij gaat op zijn knie zitten en ik kijk hem verbaasd aan.
'Cassandra Molenberg, wil je mij de eer doen en met mij trouwen?' Vraagt hij.
'Ja' en iedereen schreeuwt het uit. Ik zoen Nathan en de ring om mijn vinger glinstert als een bezetene. De diamanten die zijn gelukkig allemaal klein, want Nathan weet dat ik niet van overdreven hou.
'Gefeliciteerd lieverds' en we krijgen felicitaties van iedereen.
'Jullie waren hier allemaal in betrokken' zeg ik mijn conclusie trekkende dat iedereen dit als laatste kado hield.
'Ja' zeggen ze in koor.
'Ik heb nog een kleine verrassing' zegt Nathan en hij wenkt ons en trekt een jas aan, dus volgen wij zijn voorbeeld.
'Ik weet dat Cass niet houdt van harde geluiden van vuurwerk dus wou ik eerste kerstavond afsluiten met iets anders' en hij haalt uit zijn auto een doos.
'Sterretjes?' Vraag ik en hij knikt.
'Ja, daar kun je nooit fout mee zitten, of wel soms. Verloofde?' Vraagt hij en een grote glimlach staat op mijn mond getekend.
'Nee, daar kun je niet mis mee zitten' en ik ren naar hem toe en spring tegen hem op, en zoals gewoonlijk vangt hij mij zonder problemen op.
'We moeten jullie nog wat vertellen'
'We gaan samen wonen' vervolg ik en iedereen brult het weer uit.

Jeej ze zijn verloofd. Hoeveel kinderen zouden ze moeten krijgen vinden jullie?
Ik wil jullie alvast zeggen dat er een paar tijdsprongen gaan komen.