40

182 8 2
                                    

Cassandra,

Ik heb bijna niet geslapen en heb uiteindelijk een slaappil gekregen van de moeder van Nathan die mij al gauw knock out heeft geholpen. Zo zie ik er toch nog een beetje normaal uit, geen grote wallen of diepe donkere kringen. Mijn wekker gaat af en dat betekend dat het 8 uur is, eerst nog een klein ontbijtje en daarna komt de make-up stylist, vervolgens krijg ik mijn jurk aan en daarna wordt mijn haar gedaan. Dit alles moet dan precies klaar zijn voor de bruiloft.

Ik loop de trap af waar mijn ouders al aan tafel zitten en ik krijg een sinaasappelsapje en een bakje met fruit waar ik toch wel moeite voor moet doen om het binnen te houden. Allemaal stress.
De bel gaat en mijn moeder iekt tevreden en huppelt naar de deur waar de 2 vrouwen al staan.
'We kunnen beginnen' zeg ik en neem het fruit mee naar boven.

Na ongeveer een uur zit mijn make-up perfect en wordt ik in mijn jurk geholpen. Daarna gaat de haarsylist aan de gang en ik hou mijn ogen dicht vanwege het fijne gevoel dat iemand met mijn haar bezig is. Ik heb hier van jongs af aan al van genoten, vooral als mijn moeder dan bezig was. Vandaag dan is mijn moeder degene die vrij is van haar werk, ookal is ze een erg goeie kapper, maar ze doet toch alleen maar het verven, knippen en modeleren van je haar. Een echt bruiloftskapsel in elkaar flansen is iets te moeilijk voor haar. Vooral ook omdat ze daar niet de handen voor heeft. Zegt ze. Maar ze heeft mijn haar en dat van Tes regelmatig voor feesten enzo gedaan.

'En klaar' zegt een tevreden stem, ik open mijn ogen en kijk naar een totaal ander iemand die in de stoel zit. Met dit soort make-up herken ik mijzelf niet eens meer.
'Wauw' zeg ik sprakeloos zodra ze mij nog een spiegel achter houdt.
'Je bent prachtig lieverd' mijn moeder die pinkt een traantje weg.
'Ik had nooit gedacht dat je zo snel het huis uit zou gaan en zou gaan trouwen' zegt ze en krijgt een doekje aangereikt om niet alle make-up te verpesten die net bij haar opgedaan is. 
'Niet huilen mam, dan moet ik ook huilen' zeg ik en voel zelf ook een brok in mijn keel.
'En nu de volgende dame' en ik sta op van de stoel en loop naar de deur die open staat, op dat moment komt mijn vader in zijn smoking de hoek om.
'Och lieverd...' en zijn mond valt open.
'Jij anders ook wel hoor' zeg ik en knipoog, aangezien ik mijn vader bijna nooit in een zwart pak zie, meestal voor zijn werk wel in een pak, maar dan in verschillende kleuren of niet helemaal compleet, doordat er een das ontbreekt ofzo. Maar nu heeft hij een zwart pak, met een roze overhemd en sokken die de kleur hebben van mijn bloemen en een zwarte das met zwarte schoenen. Zijn haar is netjes naar achter gekamd, zijn snor is geknipt en zijn baard is tot een 3mm baardje geschoren.
'Bedankt lieverd, is je moeder al bijna klaar?' En ik knik.
'Ja ik ben net klaar'
'Top, want we moeten gaan en ik krijg mijn boeketje bloemen in de handen gedrukt door mijn bruidsmeisje, Tessa natuurlijk die ook een jurk heeft in de kleur van de bloemen.
Mocht iemand niet weten hoe de kleur oud roze eruit ziet, boven aan staat een foto van de kleur.
We stappen in de auto en worden naar onze eind bestemming gereden.

'Ik ben misselijk' zeg ik en kijk naar de grote zaal die voor mij opdoemt.
'Hier' en de chauffeur stopt gelijk en ik krijg een bak voor mijn gezicht gedrukt.
'Zijn de zenuwen' zegt mijn moeder die mijn haar naar achterhoudt, maar ondanks dat hoef ik niet over te geven.
'Ja, ik loop wel die kant op' aangezien er toch een looppad ligt kan dat ook makkelijk. Zelfs op mijn hakken van 15cm en ja zelfs met die hakken kan ik nog niet tippen aan Nathan zijn lengte. Hij is dan nog enkele centimeters langer dan mij.
'Voorzichtig he' en ik zie dat iedereen al binnen is aangezien er niemand buiten staat. Alleen de auto is voor de deur geparkeerd en mijn vader wacht op mij. Ik adem nog een keer diep in en uit.
'Oke, ik kan dit, zo moeilijk is het niet' zeg ik mijzelf bemoedigend toe. Mijn moeder laat mij los en gaat naar mijn vader.
'Tes ik kan dit niet, niet met zoveel mensen' fluister ik, en ze kijkt mij glimlachend aan.
'Jawel, je kunt dit wel, je bent ook voor de hele roedel gemarkt, dus dit is niks, dit is alleen wat familie en vrienden van beide kanten' en opdat moment komt mijn vader en ik kijk naar hem op.
'Laat mij niet vallen he' zeg ik en hij glimlacht.
'Nooit, als kind zijnde heb ik je nooit laten vallen en je bent nog steeds mijn kleine kindje, dus dat gaat nu ook niet gebeuren' zegt hij en ik knik. We lopen richting de zaal Tes voorop en de muziek begint en iedereen is stil en draait zich om.
'Blijf gewoon naar Nathan kijken' mompelt hij en ik besluit dat inderdaad te doen. Ik glimlach breed en zie Nathan staan met een open mond wat mij alleen maar meer doet lachen.
'Pas goed op mijn meisje' en ik krijg van mijn vader een kus en ik kus hem terug op de wang, vervolgens legt hij mijn hand in die van Nathan die mij het laatste stuk naar her altaar leidt.
'Iedereen mag gaan zitten'
'We zijn hier bijeen gekomen voor het vooreeuwig samen binden van Nathan Night en Cassandra Molenberg. Vandaag verlaten ze dit pand als meneer en mevrouw Night' zegt hij en ik zie Nathan glimlachen.
'Meneer Night, spreek mij maar na, Ik Nathan Night, neem jou Cassandra Molenberg als mijn wettige echtgenote en zal voor altijd van je houden, in gezondheid en ziekte, in rijkdom en armoede, in het leven en daarna en zal je altijd beschermen' Nathan die spreekt hem na en ik zie dat hij nog wat wil zeggen, maar zich inhoudt.
'Wat is daarop uw antwoordt?'
'Ja'
'Mevrouw Molenberg, zeg mij maar na, ik Cassandra Molenberg neem jou Nathan Night als mijn wettige echtgenoot, ik zal van je houden in gezondheid en ziekte, in rijkdom en armoede, in het leven en daarna en zal je altijd beschermen'
'Wat is daarop uw antwoordt?'
'Ja'
'Is er vanuit het publiek bezwaar tegen dit huwelijk?' Niemand die reageert, wat maar goed ook is want anders zouden ze de nek omgedraaid krijgen na afloop, dat durf ik met zekerheid te zeggen.
'Dan mag u nu de bruid...' en voordat ze man zijn zin kon afmaken drukt Nathan mij tegen zich aan en kust mij vol passie. Het publiek barst in juichen en handgeklap uit.
'Dan mag ik jullie nu officieel meneer en mevrouw Night benoemen' zegt hij en Nathan tilt mij op en wil  richting de andere deur lopen, maar de fotograven houden hem tegen.
'Voor de foto dan' gromt hij zachtjes. En ik grinnek en kus hem nog is.
'Wat wou je nog zeggen?' Vraag ik en hij glimlacht.
'Vertel ik je later wel' fluistert hij met een glimlach.
'Nee, nu' zeg ik en hij schudt zijn hoofd.
'Je bent gemeen' fluister ik en we lopen richting de eet en danszaal waar de rest van het feest gehouden wordt.

We nemen plaats en proosten met zijn allen op het feest en op onze gezondheid en natuurlijk dat we lang en gelukkig samen mogen zijn. Nathan die zoent me nog is en iedereen juicht. Vervolgens trekt hij me overeind en de muziek begint te draaien. We doen onze openingsdans, daarna zijn er meer mensen die volgen en beginnen met dansen, het eten wordt opgedient en glazen met drankjes en veel alcohol. Want wolven die kunnen wel erg goed tegen alcohol ben ik achter gekomen.
'Ik heb honger' zeg ik en Nathan glimlacht en sleurt me mee naar de tafel, hij zegt dat ik moet zitten en hij schept twee borden met eten vol.
'Wat moest je nou nog zeggen?'
'Hmm... misschien moet ik dat maar gelijk met iedereen mededelen' en hij staat op, loopt naar de zanger toe en neemt een microfoon mee, komt daarna weer bij mij staan en vraagt iedereen zijn aandacht. Iedereen stopt met dansen, de muziek wordt uitgezet en natuurlijk kijkt iedereen onze kant op. Ik weet zelf niet wat het is dus ik krijg zelf een beetje paniek van het aantal ogen dat naar mij kijkt.
'Er is iets wat wij met jullie moeten delen, ik zal het woord op mij nemen, aangezien Cassandra niet van spreken houdt voor grote groepen' en iedereen laat een klein bescheiden lachje horen.
'Maar hetgene wat we jullie willen vertellen is dat wij volgend jaar gelukkige ouders mogen worden van ons kind' en ik kijk hem gelukkig aan, zoals verwacht barst iedereen weer in juichen uit.

Whooop weer zwanger!
Wat zou het worden?
Ik heb jullie hulp nodig met namen!
Een langer hoofstuk aangezien ik geslaagd ben en aangenomen ben voor mijn volgende opleiding.
Geschreven op 07-07-2021

He's my protectorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu