Anka - Ateş

Pişmanlıkların başlangıcı

Bölüm şarkısı - Mor Ve Ötesi ° Bir derdim var .

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟

Ve kırlangıç orada öylece ölmeyi diledi...

Belki daha sonra olacakları bilseydim, öylece Claus'un kollarında durmak istemezdim . Saatlere dönüşen saniyeler boyunca , öylece solumazdım onu , kokusunu papatyaymışçasına sevmezdim. Ama hoş , insan bilemiyor pişmanlıkların sizi nerden vuracağını.

Claus sonunda sirkelenip ikimizi birden doğrulturken , ben hâlâ sersemlemiş bir şekilde , onun güzel yüz hatlarını inceliyordum.

Bu kadar iyi olmak zorunda mıydı? Neden bu kadar tesir ediyordu bana ? Hemde daha yeni yeni tanışıyorken neden ?

İçimdeki hisler uzak dur diye adeta haykırırken , ben çoktan onun çekimine kapılmıştım bile.

Atina hafifçe öksürerek benim gözlerimi Claus'dan çekmemi sağladı. Bir sonraki adımı atmanın vakti gelmişti artık.

Her açıdan ...

"Ee sırada ne var ? Çocuklara söyleyecek miyiz artık ?" Dedi Atina . Bence söylemeliydik . Artık gerçekten bir şeylere başlamak istiyordum . "Evet Ati. Zamanı geldi." Dedim . Durup biraz soluklanmak için , koltuklardan birine oturdum. Hâlâ anın etkisi altında eziliyordum.

Kurtarıcı bir kaç soluktan sonra, konuşmaya devam etmek için ağzımı açtım. Claus'da Atina'nın oturduğu koltuğun köşesine yaslanmış , konuşmamı bekliyordu. "Şimdilik yakın çevreden başlayalım diyorum . Gela , Belarus , Gizay , Şaman ve ..." bir an Claus'a baktım. Son isimi buraya çağırmak mantıklı olur muydu bilemiyordum.

"Ve ? " dedi Claus. Laf ağızdan çıktı bir kere . Söyle bakalım Selest. "Ve Saira ." Dedim . Emin olamayarak. Yüzümdeki ifade şuan büyük ihtimalle çok komikti . Ama yinede kendime engel olamayip bu ifademi takınmıştım. Tek kaş havada , ağız sola doğru hafif kaymış şekilde açık , gözler inceden kısılmış ve burun minik kırışıklıklara ev sahipliği yapıyor.

Durun fikrimi değiştirdim. Şuan daha çok çirkin görünüyor olmalıydım.

"Tamam . Ben teker teker hepsini ararım." Dedi Claus ve kalkıp evdeki ahizeli telefona doğru yürüdü. Ne yani kızmamışmıydı. Bu kadar çabuk kabul edeceğini kesinlikle düşünmemiştim. Ve ayrıca burada cidden arama yapılıyor muydu ? Bunu ben niye bilmiyordum ki ?

Claus aramaları yapmak için yeterince uzaklaştığında , Atina yerinden kalkıp hemen benim yanıma oturdu . "Sen abimden mi hoşlanıyorsun ?" Gözlerindeki Parıltı bunu umduğunun habercisiydi . Sorusu beni az da olsa afallatmıştı . Evet galiba ondan hoşlanıyordum . Ama bunu Atina ' ya söylemeli miydim ?

"Hadi ama Sel . Benden saklama." Atina yalvarırcasına, konuşmam için bana bakıyordu. Yüzümün hafiften kızardığını hissediyordum. Nasıl saklamayayım sonuçta abin be Ati.

"Oha gerçekten hoşlanıyorsun. " dedi Atina gözlerini belerterek. İtiraz etmek için hemen ağzımı açmalıydım.

"Ben öyle bir şey demedim." Dedim hızlıca. "Ama hayır da demedin . Demekki emin değilsin. " dedi Atina . Yüzünde belli bir sevinç vardı.

"Saçmalama Ati . O senin abin . " dedim . Neden kendimi savunduğuma dair bir fikrim yoktu. Sonuçta doğruydu.

"Ah tatlım. Bu gözler aşkı iki bin kilometreden tanır. Aramızda kalsın ama bence o da senden hoşlanıyor. Hem unutma abim hislerini hisseder . Yani eğer onla bir gelecek düşünüyorsan , ki bence düşünüyorsun . Açık bir kitap gibi tüm hislerinin okunmasına hazır ol. " dedi kıkırdayarak . Ardından yüzünden belli belirsiz bir ifade geçti.