Anka - Ateş

Kara bağ

-Semezar-

"Heljda mı? Haha ne kadar önemli bir kişiymişsin . Seni toz etmeden buradan def ol , iğrenç yaratık." Dedim sinirle. Şuan tek derdim lanet Selest'ten kurtulmaktı. Bir yaşlı bunağı çekecek halde değildim.

" Ov gururum çok kırıldı . İğrenç bir yaratık mıyım gerçekten ? Birbirimizden hoşlanırız sanmıştım . Ayrıca eklemeden geçemeyeceğim sandığından çok daha yaşlıyım  . Ve Selest'ten kurtulmanın o kadar kolay olmayacağını söyleyebilirim."

İçimden konuştuğuma yemin edebilirdim. Gözlerim ilk defa merak parıltılarına bulanmıştı. Bu adam kimdi ve ne istiyordu ?

"Madem aklımı okuyabiliyorsun. O halde anlat . Kimsin sen ?"

Karşımdaki adamın dudaklarına sinsi bir gülüş kondu , gözleri bir yılanın ki kadar keskinleşti. Gözlerine bakan her kim olursa olsun , bu bakışı tanırdı. Kara bağ büyüsü yapıyordu...

-Selestiya-
Çocukların eve gelmesini beklerken bir şeyler atıştırmaya karar vermiştik. Ama dolap bomboştu . Bizde Claus'la alışverişe çıktık.

Marketin rafları arasında bir oraya bir buraya dolaşıp duruyordum.

Claus alması gereken şeyleri ararken , bense bize saldıran hayvanları üzerimize kimin salmış olabileceğini düşünüyordum.

"Armona olma ihtimali yüzde kaç sence?" Diye sordum merakla. Bu konu uzun süre aklımı kurcalayacağa benziyordu.

"O sesini alçaltmazsan , bu marketten çıksak şükredeceğim sevgilim." Dedi Claus fısıltıyla . Aynı zamanda gözlerini kısmış yanımızdan geçen adama oldukça sahte bir gülüş atıyordu.

Adama baktığımda ise bize kızgınca baktığını gördüm ve bende Claus gibi gülümsemeye başladım. "Sınıf arkadaşımızdan bahsediyorduk da ." Diye ekledim . Sahte gülüşüme sahte sözleri . Şişman kel adamsa göz devirip yoluna devam etti. Evet markette olduğumuzu unutmamalıydım.

Adam yanımızdan yeterince uzaklaşınca Claus derin bir nefes aldı.

"Bilmiyorum Sel . Neden böyle bir şey yapsın ki ? Senden zaten intıkamını aldı . Armona kötüdür ama bu kadar alçak saldırıları o yapmaz. " Dedi . Onunda konuyu kafaya taktiği sesinin nidasından anlaşılıyordu.

Gözleri merak ve endişeyle bakınıyordu . Bir makarnaya neden böyle baktığınıysa sadece ben biliyordum.

"Yani sonuçta kim olduğumu bilmiyor. Doğru söylüyorsun. Hoş bende çok biliyor değilim ya." Dedim. Gözlerime hüzün çökmüştü . Buraya geleli çok olmuştu ama ben hala bir halt becerememiştim...

Marketten dönmüş , dolabı yerleştirmiş ve akşam yemeği hazırlamıştık. Atina ve Adora sofrayı kurarken . Gela neler olduğunu önce ona anlatmam için yalvarıyordu. "Hadi Gela . Hepinize aynı anda anlatacağım dedim ya."

Diyerek yanından ayrıldım ve masaya son konacak olan salatayı da alıp masaya yerleştirdim.

Herkes yerini aldıktan sonra bu gün olanları anlatmaya başladım.

"Biz akademiden çıktıktan sonra , eğlence parkına gittik. Ve malesef bir saldırıya uğradık . Henüz kimin yaptığını bilmiyoruz. Bu işi araştırmak için gönüllü olacak bir kaç kişiye ihtiyacım var." Dedim .

İkizler , Felix ve Adora gönüllü olmuştu. Ekibin araştırma bölümü onlar üstleneceklerdi , kalan kısım ise olası saldırılara karşı eğitilecekti.

"Evet arkadaşlar , teyzemler birazdan gelmiş olur . Bu gün egitimimizin ilk günü , dikkatli olmamız gerek. Ve bu olayı teyzemin öğrenmesini istemiyorum. Şimdilik aramızda kalsın."