Anka - Ateş

Evden uzak

 ''Aman Tanrım!!'' dedim yüksek sesle . Hepsinin gözleri beni izliyordu . Panikle ayağa kalkıp odanın içinde volta atmaya başladım . ''Neler oluyor Selest?'' diye sordu teyzem . Aklım el vermiyordu . Suçluluk hissi bedenimi ele geçirirken , düşmanlarımdan herhangi birinin ölmüş olma olasılığı beni çileden çıkarıyordu. Ben nasıl yapabilmiştim ? Telodon , ben , ben onun yüzünü yakmıştım . ''Aman Tanrım , bu olamaz . Ben olamam . Hayır .'' diye fısıldayarak sayıklıyor . Odanın içinde dönüp duruyordum . 

''Selestiya ! Neyin var böyle? Ne oldu ? Anlat bize .'' dedi teyzem yeniden . Ona cevap verirsem duyacaklarım beni tesiri altına almıştı . Ya benim yapmış olabileceğimi söylerse . 

''Teyze , benim güçlerim olma ihtimali var mı ?'' dedim korkuyla . Titreyen ellerime engel olamıyordum . Onları vücudumdan kopartmak istiyordum . Bu güçler bir lütuftan çok bir lanet gibiydi . ''Yani . On yedine basmak üzeresin . Aslında bakarsan güçlerin çok önceleri kendini göstermişti . Sen fark etmiyordun ama senin yaklaştığın her ateş daha harlı yanıyordu . Girdiğin denizlerde etrafındaki su berraklaşıyordu . Bastığın yada dokunduğun topraktaki verim artıyordu . Soluduğun havanın bile bizimkilerden temiz olduğuna eminim . '' dedi , teyzem.

Yani bunca zamandır bu lanet üzerimde miydi benim ? ''O yüzden hiç bir yangında yanmadım değil mi ?'' dedim hemen . ''Evet öyle .'' dedi teyzem . Ah cidden lanet olsun! ''Teyze , ben galiba çok kötü bir şey yaptım .'' dedim . Bunu yabancıların önünde konuşmak hoşuma gitmiyordu . Bir yanım annemde takılı kalmıştı . Bir yanım bunun bir lanet olduğunu , benim hapsedilmem gerektiğini haykırıyordu beynime . İçim parçalanmış gibiydi . 

Beni buraya bağlayan hiçbir şey yoktu . Hemde hiçbir şey . ''Teyze ben birilerini yakmış olabilir miyim ?'' diye sordum . Doğruca yüzüne . Bunu daha fazla erteleyemezdim . ''Ne?'' dediler hep bir ağızdan . ''Duydunuz işte !'' dedim bağırarak. ''Selest . Otur ve doğru dürüst anlat şunu !'' dedi teyzem . 

''Bu gün sınıfta bir şey oldu . Sera , Telodon ve onların arkadaşları defterimi aldılar. Karalama defterimi . Onlara geri vermelerini söyledim ama vermediler . Kendi aralarında bir oyun kurdular. Defteri elden ele fırlatıyorlardı . Sonra Telodon onu yaktı . Defterim , hatıralarım . Gözlerimin önünde yanıyordu . O kadar öfkelendim ki onlarında yanmasını istedim . Sonra alevler Telodon'un   üzerine de sıçradı . Ondan Sera'ya . Sonrada sırayla hepsine . Yangın söndürücüsü getirip hepsini söndürdüm ama çok kötü görünüyorlardı . Telodon'un yüzü tamamen yanmıştı teyze . '' dedim . İçim içimi yiyordu . Ben nasıl yapabilmiştim ? Aklımla oynuyorlardı . 

''Ama bunu ben yapmış olamam . Değil mi ?'' diye sordum . Teyzemde , diğerleride yüzünü asmakla yetindi . ''Tanrım gerçekten . Gerçekten ben mi yaptım ?'' Dedim . Gözlerimden yaşlar denizler gibi akıyordu . ''Selest onların sana nasıl davrandığını biliyoruz . Hak ediyorlardı .'' dedi teyzem . İçimi rahatlatmak için yanlış yolu seçmişti  . ''Ne demek hak ediyorlardı ? Onlar en fazla okuldan atılmayı hak ediyorlardı teyze . Bu kadarını değil !'' diye çıkıştım . 

''Bunu düzeltebiliriz . '' dedi Chris . Nasıl ? Bunu gerçekten yapabilirler miydi ? ''Nasıl ?'' diye sordum hemen . Chris'in karşısına geçip oturmuştum . Onlar gerçekten pislikler ama yinede bu kadarı onlar için bile fazla . Eğer düzeltmek için bir yol varsa . Bunu kesinlikle denememiz gerekli . 

''Bize gereken tek şey . Onların bir eşyası .'' dedi Chris . Ne alaka olduğunu anlamamıştım . ''Bende sadece Sera'nın bir eşyası var . '' dedim . İşe yarayacak bir şey varsa , denemeye değerdi. Belkide böylece içimdeki vidan azabını azaltabilirim . ''Tamam ama diğerlerinin de lazım . Alabilir misin ?'' diye sordu Chris bana . ''Saat kaç ?'' dedim hızlıca . Aklıma gelen şey belki yardımcı olabilir . ''Daha 14.02'' dedi teyzem . ''Tamam . '' dedim . ''Size eşyalarını getiricem .''