Keyifli okumalar ve bol kahkahalar dilerim. 💙🧚♀️
"Ayy nerede bu telefon!" diyerek elimi pantolonumun arka cebine sokmuştum. Lakin küçücük kenefte 4 kişi sıkışmış bir şekilde durduğumuzdan, bir türlü ulaşamıyordum telefonuma.
Önümde dikilen Aykızı iterek "Kızım biraz kaysana ya! Zaten şimdi yakalanacağız! Irzıma geçtin bu bahaneyle haa!" dedim gerginlikle. Göz devirerek "Kayacak olsam sana mı kayarım be! Benim Dağhanım var bir kere. Kaycak olsam ona-" diye bana laf yetiştirirken kafasına Zeynep abladan yediği şaplakla susmuştu. "Tövbe tövbe! Kız kudurdun mi?! Ne biçim konuşuyorsun sen. Kaymak maymak..."
Afet de bende bu duruma kıkırdadık. Dışardan gelen seslerle birden hepimiz put kesilmiştik. "Abi, şu kenefte olmasınlar!" diye biri birine bağırdı. Yok canım, ne alakası var dememek için kendimi çok zor tuttum. Anlaşılan diyerleri uzaktaydılar ki adam götünü yırtarak bağırıyordu haber vermek icin.
Allah tarafından son kıyak olarak mı yoksa göt korkusundan mı bilmiyorum, telefonu hızla göt cebimden çekip çıkarabilmiştim. Hızla rehbere girdim ama kimi arayabileceğimi bilmiyordum. Annemi arasam kadın kalp krizi geçirir sonra da o beni bulamadan çoktan mefta olmuş olurdum.
Tabi geldiğinde ölü yada diri olmama bakamdan bir de o öldürürdü beni ya...orası ayrı.
Kızları da arayamazdım. Onlar da gelene kadar ohoo! Çoktan götümüze pamuk tıkarlardı...
Rehberde boş boş dolaştığımı fark edip kızlara baktım. "Ezbere bildiğiniz bir numara var mı?" dedim. "Mümkünse gelince götümüzü kendisi kesmicek bir numara olsun..."
Afet "Ben kimseninkini bilmiyorum valla. Hafızam balıklardan hallice...telefonum da evde kalmış." dedi. Aykız "Telefonum yok. Bende bir tek Dağhanımınkini biliyorum. Onu da arayamam, söz verdim bir daha olaylara karışmayacağım diye." diyerek yapamam der gibi ellerini havaya kaldırmıştı.
Son çare hepimiz Zeynep ablaya bakmıştık "Benim telefonum yanımda ama şarjım bitmiş...kimsenin numarasını da bilmem ki!" dedi.
Oflayarak alnımdaki teri sildim. Bok kokusu genzimi yakıyordu zaten! Bir de bu sıçakta küçücük yerde sıkışmıştık. Dışardaki, bizi ellerine geçirdikleri an bir tarafımıza pamuk yerine kurşun tıkıcak olan adamlardan hiç bahsetmiyorum bile!
Tekrar rehberime girdim. Besmele çekip rehberde dolaşmaya başladım. Allah tarafından babam olacak adamın numarasının ortaya çıkmasını bekliyordum aslında...
Dışardaki sesler artmıştı. Rehberde birden önüme gelen 'Aslan Göktürk' ismiyle şok geçirdim.
Ben bunun numarasını ne zaman almıştım be!?
Almamıştım tabi...
Bunu daha sonra düşünmeye karar verip hemen mesaj yazmaya başladım.
Gönderilen: Aslan Göktürk
Acil yardımına ihtiyacım var!
-Açık konum-
Beni bul! Mümkünse canlı...-Peri Ahsen Bennur
Yazıp gönderdim. Açık konum gönderdiğim için nereye gitsem beni bulabilirdi. Tabi telefonum bende olduğu sürece...ve o bu mesajı görene kadar çoktan mefta olmazsak...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUZU GÖRÜNÜMLÜ KURT - FINAL
AcakHer şey eve gelen yanlış bir kargoyla başladı... Ben kim miyim? Ben, Peri Ahsen Bennur. Bu hikâyenin Tomu mu yoksa Jerrysi mi olduğumu örenmek istiyorsanız, mutlaka okuyun! Şşt🤫 burda olanlar aramızda! Bütün hakları: Peri'nin magazin dergilerind...