Harry Potter x Reader // Sobie przeznaczeni | ZAKOŃCZONE

18

Ilość słów: 1111
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Reader pov

- Nie ma co. Ciekawy był ten dzień. - powiedziałam zaspanym głosem do Harry'ego, gdy wchodziliśmy po schodach do naszych pokoi.

- Racja. - odparł też zaspanym głosem, przy tym ziewając.

- Do zobaczenia! - prawie, że krzyknął, gdy był przy drzwiach jego pokoju, a ja przy mojego.

- Do zoba! - odpowiedziałam ziewając.

Cóż... Dziś do Hogwartu! Ale chwila. Zastanawia mnie jedno... Drops chyba mówił, że będę przeklęta jeden dzień i ileś tam godzin... No nic, i tak odpowiedzi nie wymyślę, więc....                    *- Ciekawe co robi Harry... -* pomyślałam i uśmiechnęłam się na wspomnienie o brunecie.

Harry Potter pov

Miałem tyle myśli w głowie, że to było wręcz niemożliwe żebym zasnął nawet jakbym chciał. Czy (T/I) mi się podoba? Kim będzie nauczyciel OPCM w tym roku? Czy uda nam się dostać na peron 9 i 3/4? No ale nic. Wreszcie jadę do Hogwartu, miejsca gdzie jestem i mogę być naprawdę sobą. Może pójdę do (T/K/O)? Na pewno nie śpi, bo i tak jest północ, a o ósmej musimy wstać. Pomyślicie sobie: "PrZeCiEż OsIeM gOdZiN tO dUżO", nie dla (T/I). Ona musi spać dziewięć godzin, albo patrzy na każdego czerwonymi oczyma, więc już lepiej żeby w ogóle nie spała. Jakoś mnie natknęło na śpiewanie, więc zacząłem śpiewać.

And I was runnin' far away
Would I run off the world someday?
Nobody knows
Nobody knows, and
I was dancing in the rain
I felt alive and I can't complain

I nagle usłyszałem głos za sobą:

But now take me home
Take me home where I belong
I can't take it anymore

Obróciłem się gwałtownie i ujrzałem (T/K/W) ze łzami w oczach. Ale nie popłakała się co było dziwne

- Co jest? - zapytałem zmieszany.

- T-To b-była p-pios-piosenka n-na ś-ślubie moich r-rodziców. - wyjąkała, a mnie zamurowało. Po pierwsze: Dlaczego ludzie mieli taki dobry gust muzyczny kiedyś? (pomijając fakt, że ta piosenka nie była wyprodukowana w XX wieku). Po drugie: Skąd ona o tym wie? Po trzecie: CZEMU ONA TAK ŁADNIE ŚPIEWA?!

- Możemy d-dokończyć? - spytała mniej jąkając się, a ja uśmiechnąłem się w odpowiedzi.

Harry Reader Razem

I was painting a picture
The picture was a painting of you and
For a moment I thought you were here
But then again, it wasn't true, gone

And all this time I have been lyin'
Oh, lyin' in secret to myself
I've been putting sorrow on the
Farthest place on my shelf
La-di-da

And I was runnin' far away
Would I run off the world someday?
Nobody knows
Nobody knows, and
I was dancing in the rain
I felt alive and I can't complain

But now take me home
Take me home where I belong
I got no other place to go
Now take me home
Take me home where I belong
I got no other place to go
Now take me home
Take me home where I belong
I can't take it anymore