our place in time | hannigram çeviri

Sounders Of Three - Bölüm 6

Will gözlerini açtığında rahatlamış ve sıcak hissediyordu. Güneş pencerelerden parlıyordu ve çarşaflar bacaklarının etrafında toplanmıştı. Parlaklığa alışana kadar yavaşça gözlerini kırpıştırdı. Zihni sessizdi ve ilk kez nerede ve ne zaman olduğu konusunda kafası karışmamıştı. Bu, Muskrat Çiftliği'nden sonraydı ve bu zaman çizelgesindeki Hannibal ile uyuyorlardı. Onu bekleyen sürprizler olup olmadığını merak etti. Duygusal bir şekilde gerilirken, şu anda umursamadığına karar verdi.

Ayağa kalktı ve bir battaniyeye sarılmış Hannibal'ı aramayı düşündü, ama Chiyoh'la karşılaşma şansı vardı. Hannibal bu manzarayı takdir etse bile, Chiyoh yapmazdı ve onunla durumu daha da karmaşık hale getirmek istemedi. Bunun yerine pantolon, gömlek ve uzun kollu mavi bir süveter giydi ve banyoya gitti. Hannibal'ı dışarıda, ahşap masanın üzerinde otururken buldu. Sırtı eve döndü, masanın üzerinde kağıtlar ve kulağında cep telefonu vardı.

Will ona katılmak istiyordu ama acıkmıştı ve Hannibal meşgul görünüyordu. Mutfağa gitti ve kahve, hala sıcak olan ekmek ruloları ve biraz sürülmüş ekmek buldu. Kendine bir tabak yemek yaptı ve onu bir fincan kahve ile Hannibal'a götürdü. Dışarısı soğuktu ama Hannibal Will karşısına oturduğunda gülümsedi. Telefondakiyle ,her kimse ise, fransızca konuşmaya devam etti. Will orada burada bir veya iki kelimeyi anladı, ancak neyin tartışıldığını tahmin edemedi. 

Hannibal telefonu kapattığında Will ekmekleri çoktan bitirmiş ve kahve üzerinde çalışıyordu. Hannibal, telefonu kapatırken gülümseyerek, ''Merhaba Will,'' dedi.

''Hannibal,'' dedi Will yavaşça ve gülümsedi. Bunu söylemeyi severdi. ''Yaraların nasıl?''

"Chiyoh gitmeden önce onlarla ilgilenmeme yardım etti, sorduğun için teşekkürler." Will başını salladı ve kahvesini yudumladı. İyiydi, ama yine de bu süslü makinenin neden gerekli olduğunu anlamadı. ''Yaralarını daha sonra kontrol etmeme izin verir misin?'' 

"Elbette," diye yanıtladı Will. Bunu daha önce kabul etmişti.

''Bizi ülke dışına çıkarmaya mı çalışıyorsun?'' diye sordu Hannibal'ın masadaki telefonuna bakarak. 

"Düzenleme yapma sürecindeyim," diye yanıtladı. Bakışları Will'le buluştu. ''Hala benimle gelmeyi düşünüyor musun?'' 

Will kaşlarını çattı. Hannibal, daha önce birlikte kalmalarına razı görünüyordu. Şimdi neden onu sorguluyordu? "Elbette," dedi ve elini masanın karşısındaki Hannibal'ın elinin üzerine koymak için uzandı. ''Fikrimi değiştireceğimi mi düşünüyorsun?''

Hannibal önce eline baktı ve sonra Will'e geri döndü. ''Floransa'da bana bıçakla geldin.''

Will'in ilk içgüdüsü elini çekmekti. Bunun nereden geldiğinden emin değildi, eğer tahmin etmesi gerekiyorsa, Chiyoh'un Hannibal ile konuşmuş olabileceğini düşündü. ''Ve sen de kafatasımı kesip beynimi yemeye çalıştın. Seni öldürmek istemiyorum ve umarım artık beni yemek istemezsin. Bu konuşmayı gerçekten tekrar yapmamız gerekiyor mu?" sabırsızlıkla sordu. 

Hannibal sakince, "Gerektiğine inanıyorum," dedi. ''Şu anda, herhangi bir büyük yankı yaratmadan eski hayatına geri dönebilirsin.''

Elbette yapamazdı. Eski hayatı gelecekti ve onu geri almak mümkün değildi. 

Will bir iç çekişini bastırdı. Hannibal'ın bu noktada ne duyması gerektiğinden emin değildi. "İstemiyorum," dedi. ''Sen Abigail'i öldürmeden önce seninle kaçmak istedim. Şimdi de seninle kaçmak istiyorum. "

Hannibal diğer elini Will'in üzerine koydu ve başını yana eğdi. "Sen...farklısın." 

"Öyle miyim?" Tabi ki öyleydi, ama Hannibal'a yaptığı zaman yolculuğu sayesinde yıllarca yaşadığı ekstra deneyimleri açıklayamadı. Bir Hannibal'ın ona ne getireceğini görmüştü. O Hannibal'ın Will'i kendisiyle bile paylaşamamakla ilgili sözleri hala zihninde yankılanıyordu. ''Bir karar verdim Hannibal. Hayatımın geri kalanında seni her gün görmek istiyorum, tamam mı?'' Hannibal'ın elini altından kavradı ve arkasına bir öpücük koymadan önce dudaklarına götürdü.