V's justice ➳ Vmin

1.7

Mi Na'nın odasına doğru ilerledik.

"Uyuyor mu?"

Kook onaylar mırıltılar çıkardığında kapıyı yavaşça açıp içeri girdim.

Mi Na yatağında sessizce uyurken yavaş adımlarla yanına gidip yanındaki sandalyeye oturdum.

Elimi Mi Na'nın saçlarına koyup saçlarını okşadım.

"Eskisinden daha da zayıflamışsın Mi Na. Abin sana hiç güzel bakamıyor."

Sahte kızgınlıkla Kook'a baktığımda Kook omuz silkti.

"Benim bir suçum yok. Son zamanlarda iştahı pek yok."

Birşey demeden bakışlarımı Mi Na'ya çevirdim.

"Doktor ne dedi?"

Merakla Kook'a baktığımda Kook iç çekti.

"Durumunun ne iyi ne kötü olduğunu söyledi."

Kafamı sallayıp elimi Mi Na'nın saçından çekip arkama yaslandım.

Kook benim tek arkadaşım. Onunla çocukken karşılaşmıştık.

~~~~~~~~

5 yıl önce;

Yavaş adımlarla polis karakoluna ilerlediğimde ileriden gelen gürültüyle duraksadım. Bakışlarımı sesin geldiği yere çevirdiğimde bir çocuğun polis karakolunun önünde bağırarak bir şeyler söylediğini gördüm.

Umursamadan çocuğa doğru ilerleyip yanından geçtim. Polis karakoluna girecekken aniden bir polisin içeriden çıkmasıyla birkaç adım geri gittim.

Polis sinirli adımlarla bağıran çocuğa ilerlediğinde o an çocuğun arkasına saklanmış ufak bir kız görmüştüm.

Büyük ihtimal çocuğun kardeşi olmalıydı. Korkak bir şekilde abisinin arkasına saklanmış ve tişörtünü sıkı sıkı kavramıştı.

Merakla çocuğa bakarken görüş açıma az önceki polis girdi.

"Sana bir daha buraya gelmeyeceksin demedim mi ben?!"

Polis sinirle bağırıp çocuğun kolunu sıkı sıkı kavradığında çocuk acıyla gözlerini yumdu. Fakat geri adım atmadı.

"Siz gerçekleri ortaya çıkarana kadar buraya gelmeye devam edeceğim."

Polis sinirle elini havaya kaldırdığında iki kardeş gözlerini korkuyla yummuştu.

Polisin çocuğa vurmasına fırsat vermeden yanlarına gidip polisin kolunu kavradım.

Polisin bakışları bana döndüğünde kaşları çatılmıştı.

"Sen kimsin?"

Çocuk polisin konuşmasıyla yumduğu gözlerini aralayıp şaşkınca bize baktı.

"Bildiğim kadarıyla polislerin görevi vatandaşı korumak, onlara zarar vermek değil. Yanılıyor muyum memur bey?"

İfadesiz suratımla polise baktığımda polis çocuğun kolunu bırakıp bana döndü.

"Ne saçma-"

Polisin sözü arkamda gördüğü insanlarla yarıda kesilmişti. Polis tereddütle arkama bakarken polisin yanından geçip çocuğun kolunu kavradım.

"İzninizle."

Polisin birşey demesine izin vermeden çocuğu oradan uzaklaştırdım.