V's justice ➳ Vmin

2.3

"İki kişi mi?!"

Kook şaşkınca konuştuğunda etrafa bakarak yürümeye devam ettim.

"Jimin her şeyi öğrendi. Dedektif Hoseok da onun kuzeni olduğundan öğrenmesi an meselesi. Bu işi bir an önce bitirmek istiyorum Kook."

Karşı taraftan iç çekiş sesi duyuldu.

"Ama hyung bu senin için çok ağır olmaz mı?"

Dişlerimi sıktım.

"Sadece 4 gün Kook. 4 günün sonunda rahatça dinlenebileceğim."

Işık yandığında duraksadım.

"Ya 4 günü tamamlayamadan yakalanırsan hyung?"

Gözlerimi yumdum.

"Bu mümkün. Ama ne olursa olsun bunu tamamlayacağım. Ne olursa olsun."

Dişlerimin arasından konuştum. Neyseki etrafta pek insan yoktu.

"Peki ya sonra?"

Gözlerimi yere çevirdim.

"Sonrasını biliyorsun Kook."

Kook iç çektiğinde yeşil yanan ışıkla yürümeye devam ettim.

"Hyung-"

Hızla sözünü kestim.

"Jimin seni biliyor fakat seni suçlayabileceği hiçbir delili yok Kook. Bundan sonra kardeşinle huzurlu bir hayat yaşayabilirsin."

Karşı taraftan hışırtılı bir ses duyuldu.

"Ben senin için endişeleniyorum hyung."

Kook'un ses tonu üzgün çıkmıştı. Bu burukça gülümsememe neden oldu.

"Benim için endişelenme Kook. Ben böyle iyi olacağım."

Kook birşey demediğinde eve yaklaşmıştım.

"Akşama hazır ol. Adresi ve saati sana atarım."

Kook onaylar mırıltılar çıkardığında telefonu kapatıp ilerideki evime baktım.

Benim için en ideali bu.

~~~~~~~~~~~~~~

Herşey hazır olduğunda kenara oturup adım seslerini dinlemeye başladım. Avım birazdan burada olur.

23.avım ha? Geriye 7 av kalıyor.

Başımı geriye yasladım ve gözlerimi şapkanın izin verdiğince gökyüzüne diktim.

Şu son 4 gün gerçekten çok zor geçecek. Biliyorum. Ama başka çarem yok. Jung Hoseok'un V olduğumu öğrenmesi demek zamanımın tükenmesi demek oluyor.

Adım seslerini duyduğumda başımı önüme çevirdim. Adım sesleri yanımdan geçip giderken çocuğun beni duyacağı şekilde mırıldandım.

"Aşk ha?"

Çocuk irkilip bana döndüğünde çocuğu süzdüm. O da benim gibi simsiyah giyinmişti. Belki de yastaydı.
"V?"

Çocuğun söylediği şeyi duymazdan gelip yavaşça ayağa kalktım ve çocuğa yaklaştım.

"Aşkın ne olduğunu pek bilmiyorum ama bu olmadığından eminim."

Çocuk gözlerini kısıp bana baktı.

"Neden bahsediyorsun? Senin şerefsizleri öldürmen gerekmiyor mu? Neden buradasın?"

Korku yok. Belki de sevdiği kızı öldürdüğü an bütün duygularını da kaybetmiştir.