V's justice ➳ Vmin

1.9

Kim Taehyung;

Sınıfa geldiğimde gözüm direkt Jimin'in sırasına gitmişti. Park Jimin henüz gelmemişti.

Umursamadan sırama ilerleyip oturdum ve çantamdan test kitaplarımı çıkardım.

Testimi çözerken bir yandan da göz bandımla oynadım. Normalde bugün bandı çıkaracaktım fakat bana yakıştığını düşünüp  bir süre daha takılı kalmasına karar verdim.

Sınıf kapısının açılma sesi geldiğinde kulağıma Yoongi'nin sinirli sesi doldu.

Merakla bakışlarımı Yoongi'ye çevirdiğimde Yoongi Jimin'in arkasından sinirle yürüyordu.

"Ne demek hala onunla konuşmaya devam edeceksin? Jimin sen aptal mısın? Bu yaptığın çok saçma!"

Yoongi sinirle konuşup bakışlarını bana çevirdiğinde göz göze geldik. Sırıtıp elimi hafif kaldırıp Yoongi'ye el salladım.

Yoongi göz devirip bakışlarını tekrardan Jimin'e çevirdiğinde gülüp gözlerimi testime çevirdim.

"Yoongi hyung yeter artık. Ben ne yaptığımı gayet iyi biliyorum."

Jimin bıkkınca konuştuğunda sınıfa giren Na Ri'yle iç çektim.

Sanırım en kısa zamanda bu kızdan kurtulmam gerekiyor.

"Taehyung oppa."

Na Ri gülümseyerek yanıma geldiğinde iç çekip ayağa kalktım.

"Na Ri, konuşalım."

Na Ri'nin yanından geçip kapıya ilerlediğimde Na Ri'de peşimden geldi.

Na Ri'yle beraber bahçeye inip bir banka oturduk. Na Ri merakla bana bakarken gözlerimi ona çevirip boş ifademle ona baktım.

"Artık peşimi bıraksan iyi olur. Gerçekten sıkmaya başladı."

Na Ri'nin kaşları şaşkınca çatıldığında ayağa kalktım. Okula doğru gidecekken Na Ri'nin kolumu tutmasıyla sinirle kolumu kendime çektim.

Kızmak için Na Ri'ye döndüğümde ağladığını görmemle afallamıştım. Bir adam için gerçekten ağlıyor muydu? Saçmalık.

"Taehyung."

Na Ri başını yere eğip sessizce ağlarken yutkundum.

Aklıma annem geldiğinde içime derin bir nefes çektim ve sesimi olabildiğince yumuşatmaya çalıştım.

"Üzgünüm Na Ri. Ama seni sevemem. Lütfen kendine seni sevip sana değer verecek birini bul."

Arkamı dönüp okula ilerlerken okul kapısında gördüğüm Jimin'le duraksadım.

Jimin'e de aynı şeyleri demem gerekiyor değil mi? Ama istemiyorum. Ona bunları söylemek istemiyorum.

Jimin bana doğru biraç adım atıp karşımda durdu. Jimin düz ifadesiyle bana bakarken birşeylerin yolunda olmadığını anlamıştım.

Merakla Jimin'e baktığımda Jimin yutkundu.

"Konuşabilir miyiz?"

Bir süre gözlerimi Jimin'de gezdirip neler olduğunu anlamaya çalıştıktan sonra başımı yavaşça salladım.

Jimin önden kimsenin olmadığı bir sınıfa ilerlediğinde bende onu takip ettim.

Sonunda boş sınıfa girdiğimizde Jimin içeri girip benim de gelmemi bekledi.

Gözlerimi kısıp bir süre Jimin'e baktıktan sonra iç çekip içeri girdim.

Jimin arkamdan kapıyı kapattıktan sonra yavaşça bana döndü.