V's justice ➳ Vmin

2.2

Şimdi;

"Günaydın."

Bir çocuk bana selam verdiğinde başımla ona selam verip sınıfa girdim.
Geriye kaç tane av kalmıştı? Şuan 22 tane avım var. Zamanım da kısıtlı. Park Jimin'in gerçek V'yi Jung Hoseok'a söyleyeceğinden eminim.

8 av. Yalnızca 8 av kaldı. Eğer her gün 2 ava adaleti tattırmayı başarırsam herşey bitecek. Küçük Taehyung çok daha güzel bir yerde yaşayacak.

4 gün. Bana 4 gün ver Park Jimin. Yalnızca 4 gün.

İç çekerek sırama ilerleyip oturdum ve her zamanki gibi test kitabını çıkardım. Teste bir türlü odaklanamazken sınıfa giren Na Ri'yle kaşlarımı çattım.

Na Ri'yle gözlerimiz buluştuğunda Na Ri gülümseyip selam verdi ve bir kızın yanına gitti.

Kaşlarım şaşkınca çatıldığında gözlerimi Na Ri'den çekemedim. Gerçekten peşimi bırakmış mıydı yani?

"Hani beni seviyordun?"

Kız omuz silkip arkasını döndü.

"Artık seni sevmiyorum. Başkasını seviyorum."

Kız yanımdan ayrıldığında sinirle elimi yumruk yaptım.

"Yalancı."

"Taehyung."

Annem yanıma gelip az önce giden kızın arkasından baktı.

"Beni sevmediğini söyledi anne. Hani aşk ne olursa olsun sevdiğin kişiyi bırakmamaktı?"

Merakla anneme baktığımda annem gülümseyip eliyle saçlarımı karıştırdı.

"Aşk ve hoşlantı çok farklı şeylerdir Taehyung. İnsanlar bu ikisini çok karıştırıyor. Hoşlantı bir süre sonra yok olabilir, ama aşk olmaz. Bu kız sana aşık değil, yalnızca senden hoşlanmış."

Hayranca anneme baktım. Annem gerçekten çok akıllı. Her şeyi biliyor.

"İleride aşık olursan bu dediğimi daha iyi anlarsın benim minik bebeğim."

Hoşlantı ha? Şimdi anlıyorum anne.

Gülerek gözlerimi önüme çevirdiğimde sınıfa giren Park Jimin'le gülüşüm soldu.

Park Jimin'e dün yanımda olup aşkını bana hissettirmesini söylemiştim. Ama ona çok kötü şeyler de yapmıştım. Gerçekten buna rağmen yanımda olacak mı?

Jimin'le göz göze geldiğimizde yutkundum.

'Ne yapacaksın Jimin?'

Merakla Jimin'e bakarken Jimin gülümseyerek bana doğru geldi. Kalbim anında hızlanırken hiçbir şey yapmadan Jimin'in yanıma gelmesini izledim.

Jimin sonunda yanıma gelip gülümseyerek beni yana doğru ittirdi ve boşalan yere oturdu.

"Günaydın Taehyung."

Jimin başını bana çevirip gülümsediğinde kısılan gözleri istemsizce benim de gülümsememe neden oldu.

Jimin gülümsememe şaşırsa da çaktırmamaya çalıştı.

"Günaydın Jimin."

Jimin yutkunup gözlerini kaçırdı.

"Şey, buraya oturmam sıkıntı değil, değil mi?"

Kafamı iki yana sallayıp çantamdan test kitabımı ve kalemimi çıkardım. Jimin bu süre zarfında gözlerini bana dikmiş merakla ne yaptığımı izlemişti.