V's justice ➳ Vmin

2.6

Hava kararmaya başladığında arabada sessizlik hakimdi. İkimizden de bir süre ses çıkmazken torpidodaki sigara paketini ve çakmağı çıkardım.

Gözüm sigara paketinin üstündeki yazıya takıldığında güldüm.

'Öldürür' mü? Madem insanlara zararlı bir şey, neden yapıp satmaya devam ediyorlar ki? Bu çok saçma. Dünyadaki birçok şey çok saçma. Bu asla düzelemez.

"Hyung."

Gözlerimi sigara paketinden çekip yanımdaki Jong Ho'ya çevirdim. Jong Ho endişeyle bana bakıyordu.

"Birbirimizi uzun zamandır tanıyoruz, biliyorsun."

Başımla yavaşça Jong Ho'yu onayladım.

"Beni eğer az da olsa kendine yakın görüyorsan, bir sıkıntın olduğunda benimle paylaşır mısın?"

Dudaklarımı ısırıp gözlerimi önüme çevirdim. Her şey öyle karman çorman ki. Kendimi kırmızı bir ipliğe dolanmış gibi hissediyorum.

"Ben..."

Tereddütle konuşup Jong Ho'ya baktığımda onun ilgiyle bana baktığını gördüm.

"Sorun değil Hyung. Paylaş benimle. Ben ne olursa olsun senin yanındayım."

Jong Ho bana güven vermek için gülümseyip elini koluma koyduğunda gülümsemeye çalıştım.

"Ben yapmamam gereken bir şey yaptım Jong Ho."

Jong Ho'nun kaşları merakla çatıldı.

"Ne yaptın Hyung?"

İç çekip başımı arkaya yasladım ve gözlerimi kapattım.

"Asla şüphelenmemem gereken birinden şüphelendim. Ona bunu söylediğimde gözlerindeki bakış..."

Gözümün önüne Jimin'in yüzündeki ifade geldiğinde yumruklarımı sıktım.
"Ben bir hata yaptım Jong Ho ve yaptığım bu hata yüzünden biri incindi "

Saçlarımın üzerinde hissettiğim elle gözlerimi şaşkınca araladım.

"Hyung, herkes hata yapar. Sen kötü birşey yapmadın. Sen hatanı anlayıp kabullendin. Bu iyi birşey."

Şaşkınca gözlerimi Jong Ho'ya çevirdiğimde Jong Ho gözleri kısılana kadar gülümsedi.

"Şimdi tek yapman gereken bu hatanı telafi etmek Hyung. Eminim karşındaki kişi seni anlayacaktır."

Gözlerim Jong Ho'nun bana olan şefkatli bakışlarıyla doldu. Uzun zamandır kimse bana böyle şefkatli davranmamıştı.

Gözümün önüne eski anılarım geldi.

"Her zamanki gibi çok iyi iş çıkardın Hoseok."

Üst'üm gülümseyerek saçlarımı okşadığında heyecanla gülümsedim.

"Baksana Hoseok, sana bir takma ad bulalım mı?"

Merakla Üst'üme baktığımda Üst'üm gülümsedi.

"J-Hope."

Şaşkınca Üst'ümün dediğini tekrarladım.

"J-Hope?"

Üst'üm gülüp başıyla beni onayladı.

"Just Hope'un kısaltması. Sen herkese umut oluyorsun Hoseok. Herkese adaleti tattırıp onlara umut oluyorsun. Bu yüzden bundan sonra senin takma adın J-Hope."