V's justice ➳ Vmin

1.5

"Taehyung!"

Arkamdan gelen sesle durmadım. Kendi kendime şarkı mırıldanırken ellerim cebimde yürümeye devam ettim.

"Taehyung, dur lütfen!"

Kulaklığımdan gelen şarkı hoştu. Melodisi hoşuma gidiyordu. Şarkı dinlemeyi seviyordum.

"Taehyung!"

Önüme geçip durmamı sağlayan bedene baktım. Yüzümde herhangi bir ifade yoktu. Öylece, boş gözlerle bakıyordum.

"Konuşalım."

Jimin bana emin gözlerle bakarken gülümsedim.

"Emir kalıbıyla konuşmamalısın Park. Bu kabalık olur."

Jimin gözlerini yere çevirdi.

"Pekala. Konuşalım mı?"

Jimin gözlerini yine gözlerime çevirdiğinde düşünüyormuş gibi yaptım.

"Olmaz, canım istemiyor."

Jimin'in yanından geçecekken Jimin kolumdan tutup beni durdurdu. Alayla gülüp kafamı yana çevirdim ve gözümü kolumu tutan Jimin'in eline diktim. Daha sonra gözlerimi yüzüne çıkardım ve yüzümü yaklaştırdım.

Jimin'in kulağına eğildim.

"Bana dokunmaman gerektiğini hala öğrenememişsin Park."

Gözlerimi gözlerinden ayırmadan geri çekildim ve kolumu Jimin'in elinden kurtardım.

"Sana dokunmama sen izin verdin Taehyung."

Jimin inatla bana bakarken kafamı salladım.

"Haklısın sanırım. Bir daha o hataya düşmeyeceğim."

Jimin'in yanından geçip ilerlediğimde Jimin yine önüme geçip beni durdurmuştu.

"Senin yanındayım Taehyung. Seni bırakmayacağım."

Kaşlarımı çatıp Jimin'in yüzüne baktım.

"Salak mısın? Sana V olduğumu söyledim neden hala yanımdasın?"

Jimin kafasını iki yana salladı.

"Yanında olmamam için yalan söyledin. Biliyorum."

Alayla güldüm.

"Şaka gibisin cidden."

Sinirle elimi saçlarımdan geçirdim.

"Sana V olduğumu nasıl kanıtlayabilirim? Gözünün önünde birini mi öldürmeliyim?"

Jimin hala aynı ifadeyle bana bakıyordu ve bu sinir bozucuydu.

"Boşver Park Jimin. İnanıp inanmaman gram umrumda değil."

Yanından geçmek için hareketlendiğimde Jimin yerinde kıpırdadı. Beni bırakmayacak gibi duruyordu. O zaman bende her zaman yaptığım şeyi yaparım. Canlarını yakarım, bu sayede yanımda olmazlar.

"Daha ne kadar yüzsüz olabilirsin Park? Seni yanımda istemiyorum anlamıyor musun?"

İğrenen ifadeyle Jimin'in yüzüne baktığımda Jimin yutkundu.

"Böyle demek istemediğini biliyorum Taehyung. İçindeki çocuk-"

"İçindeki çocuk, içindeki çocuk. Sıçayım içindeki çocuğa Jimin! Benim içimde çocuk falan yok tamam mı! Öldü o! Yıllar önce öldü! Ölen birini hayata geri döndüremezsin!"

Sinirle elimi saçlarımdan geçirdim. Neyseki okulda kimse yoktu. Herkes gitmişti.

"Sana inanmıyorum! Var! Onu görebiliyorum! Onu daha ne kadar görmezden geleceksin!"