V's justice ➳ Vmin

0.9

Jimin koltuğun o halini görünce hızla koltuğa ilerledi ve üzerindeki peçeteleri toparladı.

-Ü-üzgünüm, eğer geleceğini bilseydim toparlardım.

Kafamı 'Önemli değil' manasında iki yana salladım.

-S-siz oturun ben hemen geliyorum.

Jimin odadan çıktığında Yoongi kendini geniş koltuğa attı. Kaşlarımı çatıp ona bakarken koltuğa uzanmış gözlerini kapatmıştı.

Ne yani, buraya arkadaşını teselli etmeye değil de uyumaya mı gelmişti? Ne gıcık biri ama.

Gördüğüm tekli koltuğa ilerledim ve oturdum. Gözlerimi etrafta gezdirdiğimde herşeyin geçen gün geldiğimle aynı olduğunu fark ettim.

Gözlerimi tekrar etrafta gezdirdiğimde koltuğa yatmış olan Yoongi ile buluşmuştu. Her zamanki gibi gözlerini kısmış ne yaptığımı inceliyordu.

-Bana böyle bakmayı ne zaman keseceksin?

Ellerini göğsünde birleştirip gözlerini yumdu.

-Sen yanımda olmadığında.

Görmese de göz devirdim. Bu çocuk gerçekten çok sinir bozucuydu. Keşke birine zarar verse de onu öldüresiye dövsem.

Ben bunları düşünürken Jimin elinde tepsiyle odaya girdi. Şaşkınca ona bakarken tepsideki bardağı bana uzattı. Neden bu haldeyken birşeyler yapmakla uğraşmıştı ki?

Düşüncelerime son verip elinden bardağı aldım ve gülümsedim. Şu son zamanlarda sürekli gülümser olmuştum. Sanırım Park Jimin içimdeki çocuğu çıkarmaya başlamıştı. Hala içimdeki çocuğu dışarı çıkarıp çıkarmamak konusunda kararsızdım.

Kafamı iki yana sallayıp düşüncelerimden kurtulduğumda Jimin Yoongi'yi dürtüp ona da hazırladığı bardağı verdi ve ikili koltuğa oturdu.

Burnumu elimdeki sıcak çikolataya yaklaştırıp kokusunu içime çektim ve gülümsedim. Dünyada sevdiğim birşey varsa o da sıcak çikolatadır.

-Sen niye geldin Taehyung? Yanlış anlama gelmeni istemediğimden değil sadece merak ettiğimden soruyorum.

Geçen gün evindeki yanlış anlaşılmadan dolayı böyle bir açıklama yapma gereği duymuş olmalıydı. Buna da gülümsemek istesem de artık gülümseme kotamı doldurmuştum.

-Kimya hocası merak etmiş o yüzden gidip bakmamı istedi.

Sıcak çikolatadan bir yudum aldığımda sıcaklığı yüzünden dilim yanmıştı. Acıdan yüzümü buruşturdum.

-Sıcaktı, keşke biraz daha bekleseydin.

Kafamı iki yana salladım.

-Sorun değil, hem bunun adı sıcak çikolata değil mi? Sıcakken içilmesi gerekir.

Yoongi söze girdiğinde gözlerimi ona çevirdim.

-Bu kadar sıcakken değil.

Omuz silktim ve gözünün içine bakarak dilimin yanacağını bile bile bir yudum daha aldım. Yoongi bu yaptığıma göz devirdiğinde Jimin hızla ayağa kalktı.

-Ben sana su getireyim.

Kafamı iki yana sallayıp onu durdurdum.

-Gerek yok.

Jimin tekrar yerine oturduğunda gözlerimi sıcak çikolataya çevirdim.

Yoongi ne zaman ona ne olduğunu soracaktı? Ben sorardım ama bu tür soruları arkadaşının sorması daha iyi olmaz mıydı? Jimin kendini daha rahat hissederdi. Belki de ben burada olduğumdan Jimin'in rahat edemeyeceğini düşünüp gitmemi bekliyordu. Ama hayır, ona ne olduğunu öğrenmeden gidemezdim.