The EX Wife Of Mr CEO

c͟h͟a͟p͟t͟e͟r͟ 10

-a͟/n͟: E͟R͟R͟O͟R͟S͟ A͟H͟E͟A͟D͟ 𝓪𝓷𝓭 T͟Y͟P͟O͟S͟!

          F͟H͟A͟I͟E͟R͟R͟A͟ P͟O͟V͟

Isang buwan ng nakalipas mula ng manirahan ulit ako rito kung saang lugar ako lumaki,

Malayo sa gulo ingay at mausok na mundo ng maynila nakakarelax ang pagilid isali mo pa ang masarap na simoy ng hangin.

Mabuti na lang din at natuldokan kona ang akala ko ay isang malubhang sakit na dumapo saakin pero imbis na takot at pangamaba ang mararamdaman ko ay na palitan iyo ng labis na katuwaan sa saliri ko.

Dahil hindi pala uri ng isang sakit ang aking nararamdaman sa nag daang ilang linggo, kundi isang biyaya pala ang dinadala ko ngayon.

At dahil sa labis na saya ang aking nadarama ang akala ko ay tuloyan na akung tinalikoran ng tadhana, pero mali pala ako.

Kahit nawala man saakin ang lalaking mahal na mahal ko ay may iniwan rin naman itong magandang biyaya sakin na magpapabago sa buhay ko.

Nabuntis pala ako sa unang gabing pagtatalik namin, wala yon sa isipan ko dahil ang tanging hangad ko lang ay mai bigay ko ang karapat dapat para sa kanya bago ako mawala sa piling nito.

Pero hindi sukat akalain na susuklian nya rin pala ang bagay na binigay kung kusa, salamat Israel dahil binigyan mo ko ng pagkakataong maging isang ina.

Mabuti na lang ay nalaman ko ang tunay kung kalagayan kung bakit ako nakakaramdam ng kakaiba sa sarili ko, kung hindi baka kung ano na ang mangyari sa sanggol saakin sinapupunan.

Dahil midyo mahina pa daw ang kapit nong bata, mabuti na lang ay naagapan ng Doctor kung hindi baka habang buhay ko ng pagsisisihan ang pagiging pabaya kung ina sa anak namin ni Israel.

Ayukong mangyari yon, dahil nawala na nga saakin si Israel pati ba naman ang anak ko mawawala rin.

kumapit ka lang anak ko, kahit mag isa lang akung palalakihin at aaruga sayo ay hinding hindi kita pababayaan pangako.

Nasa silungan ako ngayon ng malaking puno dito sa harapan ng aking hacienda, kahit wala na sila mama at papa ay may iniwan naman silang pamana saakin.

Ikta iktaryang lupa at isang malaking hacienda dito sa probinsya namin, pagsasaka at pagtatanim ang pangunahing hanap buhay rito.

Kaya naman ako na ang namamahala ngayon sa lupang pagtatanim ng mga gulay at ibat ibang mga protas, dito ko rin makukuha ang perang pang tustos ko sa aking pangangailangan.

Kinakailangan ko rin mag ipon para sa magiging anak ko, lalo pat sarili kona lang ang tanging maaasahan ko.

"hoy fhaiii" tinis na sigaw ni lara habang papalapit ito sa kinaroonan ko.

"bakit kaba sumisigaw jan lara, ka bunga nga mo talaga kahit kailan" reklamo ko rito.

"eh pano ba naman kasi kanina pa akung hanap ng hanap sayo nandito ka lang pala"

"nagpapahangin lang ako dahil masarap ang hanging dito sa labas" naramdaman kung umupo sya sa tabi ko.

"sigurado ka? Nagpapahangin lang?, oh baka naman naiisip mo yong ama ng inaanak ko"

Napabuga ako ng hangin dahil sa sinabi nito, kahit kailan talaga wala akung maililihim sa babaeng ito.

"ano fhai? Paano kung malaman nyang buntis ka anong gagawin mo?" napalingon ako dahil sa sinabi nya

Oo nga pala wala itong kaalam alam na magkakaanak na sya saakin.

"hindi ko alam lara, siguro naman wala yon balak at pakiaalam para alamin nya at malaman nyang may anak na sya sakin"

"eh paano kung biglang magkita kayo sa hindi inaasahan? Alam mo naman isa syang mayaman, at kapag nalaman nyang may anak sya sayo baka saplitan nyang kuhanin sayo ang bata".

Natakot ako sa sinasabi nya, pwding mangyari yon, pero hindi ko hahayaang makuha nya saakin ang anak ko.

"yon ang hindi ko hahayaangang mangyari lara, at sisiguradohin kung wala syang malalaman pa tungkol sa anak ko"

"anak nyo fhaierra, oo iniwan ka ng asawa mo pero karapatan din nyang malaman ang tungkol sa bata"

"lara matagal pa naman yon at saka tignan mo pa naman oh? Isang buwan palang ang bata sa sinapupunan ko at malabong mangyari yon, dahil baka pag nagkrus ang mga landas namin ay tuloyan kona rin syang nakalimutan at baka pamilyado na rin sya sa mga panahon yon"

Mabahang Saad ko rito, sa totoo lang hindi ko rin alam ang gagawin ko pagdating ng araw na biglang magkita kami sa hindi inaasahan,

Sana hindi, dahil hindi pa ako handa ako upanga harapin sya sa ngayon itutoon kona muna ang atensyon ko sa pagbubuntis ko.

"Ikaw lang ang tanging mayron ako ngayon anak kaya please lang kumapit ka kay mama ha?,"

"hayaan mo fhai, kung ano ang magiging desisyon mo susuportahan kita para sayo at sa magiging inaanak ko".

"maraming salamat sayo lara,"

Sana kung magkita man tayo, wag monang gulohin pa ang buhay ko, dahil hindi kona alam ang gagawin ko sa oras na malaman mo ang tungkol dito.