The EX Wife Of Mr CEO

c͟h͟a͟p͟t͟e͟r͟ 19

-a͟/n͟: E͟R͟R͟O͟R͟S͟ A͟H͟E͟D͟ 𝓪𝓷𝓭 T͟Y͟P͟O͟S͟!

         F͟H͟A͟I͟E͟R͟R͟A͟ P͟O͟V͟

Isang linggo ng nakalipas mag mula ng malaman kung may kapatid ako, kagaya ng sinabi nyang babawi sya ay tinupad na nga nya ito.

Kahapon tumawag sya sya saakin gamit ko yong phone na isa sa mga ipinadala nya, ang sabi nya ay gamitin ko raw yon dahil mag uusap kami sa tawag.

Kabado ako nung nong hinihintay ko ang tawag nya dahil hindi ko alam sasabihin ko at isasagot ko.

Nung magusap na kami ay yong kaba at takot na nararamdaman ko ay na palitan yon ng pagkalabis labis na tuwa at pangungulila dahil sa narinig ko ang bosis nya, mahihimigan mo ang sa kanya ang pagkasabik.

Habang nag uusap kami ay hindi ko maiwasan hindi mapa iyak, dahil sa tagal na panahong naghahanap ako ng kalinga kahit isa man lang sa kamag anak ko,

Dininig ng diyos ang kahilingan ko at ngayon ay napapalapit na rin ang pagkikita naming Dalawa ni kuya iniego.

Sa susunod na buwan raw sya makakauwi dahil ta taposin pa raw nito nito ang mga mai Iwan nyang trabaho doon, dahil midyo magtatagal daw sya rito para makasama ako.

Hindi ko nasasabi sa kanya ang tungkol sa pag dadalang tao ko, dahil baka ma bigla ito gusto ko sa personal kona sa kanya ito sasabihin.

Nagdidilig ako ngayon ng mga halaman, ito ang madalas kung gawin sa tuwing umaga at hapon, dahil hindi ako pwding mag punta sa taniman dahil madalas nagsusuka at nahihilo parin ako.

Hindi rin saakin pwdi ang mag pagod sabi ng doctor Dilikado raw ito sa bata, salamat dahil nariyan ang mga taong nag mamalasakit saakin, at hindi ako pinabayaan.

Pero hindi ko parin maiwasang hindi isipin si Israel, miss kona sya gustong gusto ko syang makita at mayakap, minsan Umiiyak na lang ako bigla dahil hinahanap ko ang presensya nya.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko, para maibsan ang pangungulila ko sa kanya ay pinagmamasdan kona lang ang larawan nya sa Kasal namin,

At doon ko sya kinakausap, alam kung malaki ang kasalanan nya saakin pero hindi yon dahil para kalimutan at kamuhian ko sya dahil mahal na mahal ko parin sya kahit ganito ang sinapit ko sa kanya.

Natapos na ako mag dilig kaya umakyat na muna ako taas para mag pahinga, pasado alas 10 am ng umaga ngayon, maya maya pa naman ako tatawagin ni lara para kumain ng tanghalian.

Nakahiga ako ngayon sa kama habang naka pikit, gusto ko munang matulog kahit ilang minuto lang, pero kahit anong gawin ko ay hindi parin ako dinadalaw ng antok, mukha ni israel ang nakikita ko sa tuwing pumipikit ako.

Kinuha ko ang larawan namin at hinaplos ang ka nyang mukha, napapangiti na lang ako dahil sa perpektong mukha nya.

'sana hinayaan mong mahalin kita at kasama ka ng ilang taon pa, bago mo ako Iwan alam mo bang mag kakaanak na tayo? Si-siguro kung binigyan mo pa ako ng ilang araw na mag stay sa tabi mo at malaman na may nabuo na sa ngyari satin nong gabing yon ay baka mag bago rin isip mo Israel.'

Hindi Kona napagilan ang sarili kung umiyak, dahil sa sama ng loob ko.

' mahal na mahal parin kita hanggang ngayon at hindi mag babagi yon, tatandaan mo yan palagi, noon ay hindi kita sinusukuan pero ngayon binigay kona ang kagustohan mong maging malaya, pero hindi ibig sabihin ay wala kanang puwang sa puso ko, ikaw parin ang nilalaman nito Israel ikaw lang. '

Pumikit ako habang yakap yakap ko ang larawan naming dalawa, habang sa hindi ko namalayang nakatulog na ako dahil sa pagod ko.