The EX Wife Of Mr CEO

c͟h͟a͟p͟t͟e͟r͟ 34

           F͟H͟A͟I͟E͟R͟R͟A͟ P͟O͟V͟

Napangiti ako dahil sa card na pinakita sakin ni lara, kung ganon nagkita na pala si Franco sa hindi inaasahang pagkakataon.

Ano kayang mangyayari kung sila ang magkaka tuloyan, hindi naman mahirap mahalin si Franco nasa kanya rin lahat ng hanap ng isang babae, yon nga lang babaero sya.

Baka di makayanan ni lara ang pagiging babaero nito, pero alam kung mababago rin si Franco kung makakatagpo ito ng totoong mamahaLin nya.

"hoy anong nginingiti ngiti mo jan? Para kang temang" masungit na sabi ni lara

Isa pa ito masyadong matalak ang babae nato kung minsan naiirita kasa ugaling miron sya, pero ako sanay na ako sa kanya.

"wala malay mo baka yan na pala yong true love mo diba hehehe" palusot kung sagot

"tsk hindi no, kasi may natitipuhan na ako" naka ngiti nyang sabi sabay tingin kay kuya na busy sa paghahanda ng mamakain

"huli kana dahil mukhang may nagugustohan na sya" pabulong kung sabi kay lara

"ANOOOOOOOO?" biglang itong sumigaw kaya ang ending umiyak yong anak kung babae na si xaeirra.

"hey lara, don't shouting don't see we had a babies here" pagali sa kanya ni kuya iniego

"so-sorry naman po" mahina nyang sabi

"sshhh stop crying xaeirra it's okay tita was shocking because of what she heard" pag aalo ko sa anak at agad naman itong tumigil sa kakaiyak

"Aba masunoring bata, pero yong isa tulog mamantika little version of Israel" kumento ni lara sa mga anak namin ni israel

Kung malalaman nya kayang may mga anak na kami matutuwa kaya sya? Alam kung walang sekretong hindi mabubunyag, pero natatakot ako na baka ipagtabuyan nya rin pati mga anak nya.

Ngayon na rin ang pag uwi naman kaya naihinanda na nila lahat ng mga aasikasuhin, ito pina upo nila ako sa wheelchair habang kalong ko ang Dalawa kung mumunting prinsepe at prinsesa.

"let's go home" seryusong sabi ni kuya iniego at sya na ang nagtulak ng wheelchair habang si lara dala nito ang mga gamit ko

Habang papalapit na kami sa entrance ay parang may pamilya na tao akung nakita, pinaka titignan ko pa ito.

Ngunit ganon na lang ang lakas ng pintig ng puso ko ng makilala ko ito, hindi ko alam kung matutuwa ba ako oh malulungkot dahil sa nakikita kung may kayap itong iba.

Biglang tinapik ni kuya ang mukha ko kaya natauhan ako, pag lingon ko ulit ay wala na yong taong matagal ko nang hindi nakikita, di kaya nagmamalik mata lang ako?

"hey princess you're crying again" Umiiyak na pala ako ng Diko alam

"n-no kuya napuwing lang ako let's go now" agad kaming umalis ng hospital na yon dahil pakiramdam ko nanumbalik yong sakit na nararamdaman ko noon

Bakit ko pa sya nakikita, alam kung hindi sya yon dahil impossibleng nandito guni guni ko lang yong mga nakita ko.

Kung maaari lang sana wag muna kaming magkikita dahil hindi pa ako handang harapin sya lalo na ngayong may kumukunitado na sa buhay naming dalawa.