The EX Wife Of Mr CEO

c͟h͟a͟p͟t͟e͟r͟ 21

-a͟/n͟: E͟R͟R͟O͟R͟S͟ A͟H͟E͟A͟D͟ 𝓪𝓷𝓭 T͟Y͟P͟O͟S͟!

          F͟H͟A͟I͟E͟R͟R͟A͟ P͟O͟V͟

Ngayon yong araw ng uwi ni kuya iniego galing France, balak ko syang salubongin sa Airport dahil gusto kona talaga syang makita sabik na akung mayakap ang kuya ko.

Nung una ayaw nyang mag abala paraw ako dahil mapapagod lang daw ako, pero napapayag ko rin sya dahil hindi nako talaga ako makapag hintay.

Kasama ko si lara papuntang Airport, dahil hindi papayag si kuya kung mag isa lang daw lalakad at maghihintay kaya isinama ko sya ayon sa kagustohan ni kuya.

Hindi naman ako masyado nabagot dahil hapon naman ang dating nya kaya mga 2pm kami umalis ng bahay, almost 45mins rin ang biyahe patungong Airport kaya tamang tama lang din ang dating namin don.

Kagaya ng nararamdaman ko nong nakausap ko sya sa tawag ay hindi parin nagbabago ang kaba ko dahil ngayon ko lang masisilayan ang taong matagal ng hindi ko nakakasama.

"hoy fhai? Okay ka lang ba?" alalang tanong sakin ni lara.

"midyo lang lara, kinakabahan kasi ako eh, alam mona unang besis palang namin ito magkita kahit na kasama ko naman pala sya noon pero hindi ko matandaan"

Malungkot na usal ko, dahil walang taon palang ako Noong napa hiwalay sya saamin, kaya wala akung natatandaan sa nakalipas noon.

"ano kaba wag kang kabahan, hindi naman ibang tao yang kikitain natin eh, remember fhai ito na yong matagal na panahon na gustong gusto mong magkaroon ng kahit isang kamag anak manlang, kaya ito ngyari na yong dasal mo kay God hindi mona mararansan pa ang mangulila sa present ng isa sa mga pamilya mo".

Tama sya dapat maging matatag lang ako dahil nagkatotoo narin yong hiling ko noon, maging masaya na dapat ako dahil s a kabila ng lahat ng paghihinagpis ko noon ay sa wakas matatapus na rin dahil may kuya na akung masasandalan at mahuhugotan ng lakas.

"tama ka lara, salamat". Sabi ko ngumiti lang ito sakin.

MAG 3 na ng hapon ng dumating kami sa Airport, dala dala parin at kaba at sabik parang maiiyak na ako sa subrang saya ko, umupo kami ni lara dito sa may waiting area sa labas ng Airport nakikita naman ang loob nito dahil gawa sa babasaging salamin ang dingding nito.

Patingin tingin rin ako sa phone ko kung may tawag sya pero wala pa, baka hindi pa sila nagla landing, Tumayo ako at Naglakad lakad mona dahil nangangawit ang balakang ko.

Ilang saglit pa ay umopa na ulit ako dahil sa pagod na naman ang aking mga paa sa kalalakad ko.

20mins na wala parin sya, darating pa kaya sya? Tanong ko sa sarili ko.

Nakalipas ang limang minuto ay biglang nag ring ang phone ko kaya dali dali ko itong tiningnan at nakita ang pangalan ni kuya, sya ang tumatawag napangiti ako dahil ramdam kung nandito na sya palagid.

Sinagot kona rin yon ka agad dahil gusto ko na talaga syang makita.

"hello aierra? Where are you? Kuya is here now" sa sandaling ito ay hind kona mapigilan hindi makasigaw ng sagot

"re-really kuya iniego? You're here right now?" tili kung tanong sa kanya narinig ko naman ang maliit nitong pagtawa

"yes my princess, where are you I'm here now nearing of waiting area"

Pagkasabi non ni kuya ay mabilis akung lumingon sa loob ng Airport nakikita kung maraming tao na rin sa loob, inikot ko ang mata kung saan saan na dumadako,

hanggang sa nakita ko ang isang matangkad na lalaki habang may hawak itong phone na may kausap rin naka White v-neck t-shirt at Blue jeans ang suot naka outing shoes at naka sunglasses pa,

ibang iba ang istura nito sa mga tao sa loob na parang may halung foreigner ang dating at nag tama ang aming mga mata, sa puntong ito ay maluha luha ko syang pinagmamasdan habang naka ngiti saakin, sya na ba? Ito na ba yong matagal ko ng gustong makasama makita? Sa lahat ng pinag dasal ko ay ito ang pangalawang bises na nagka totoo.

Hindi Kona napigilan ang sarili ko kaya patakbo na ako sa loob ng Airport, alam kung sya yon dahil base rin sa expression nya ay parang na iiyak na rin sya ng makita ako.

"kuyaaaaaaaaaaaa" sigaw kung sabi habang naka handa ang Dalawang mga kamay upang salubongin ko ng mahigpit at mainit na yakap

"my princess" rinig kung sabi nya hanggang sa nayakap kona sya at doon nagsilabasan ang mga luha ko na walang tigil sa paglandas

"ku-kuya kuya ko you're here now huhuhu" hindi mabigkas ng maayos dahil sa subrang iyak at sayang nararamdaman ko

"shhhhh don't cry my princess, yes kuya is here now" Umiiyak nya ring sabi naramdaman kung hinalikan nya ang aking noo

Ang tagal ko ng hinintay ang araw na ito at sa wakas ay ngyari na rin, nandito na sya hindi na ako ulit mag iisa dahil may magtaanggol na saakin.

Narinig kung nag salita si lara, dahil sa subrang galak ng aking nararamdaman ay nawala sa isip ko na may anak pala ako, muntikan ko ng makalimutan baka hindi sya makahinga sa loob.

"oy fhai yong anak mo naiipit na ano kaba, na kalimutan mo yatang may bata sa sinapupunan mo" tarantang usal ni lara

Kaya mabilis rin akung na bitawan ni kuya at dunistandya ito ng kunti saakin at na patingin pa ito sa lumalaki ko ng tiyan.

Kitang kita ko ang Gulat at pagtataka sa mukha nya dahil sa narinig at nakikita nya ngayon, napayuko na lang ako dahil sa hiya.

"what the?" mahina nyang sau habang Nakatingin parin ito sa aking tiyan

"ku-kuya I'm sorry if I'm not telling you about to my pregnancy" mahina sabi ko at Umiiyak na rin ako ngayon

"you really pregnant my princess? How has to come?" sabi nya at tumango lang ako kahit hindi ako Nakatingin sa kanya nandoon parin ang Gulat sa bosis nito

Naramdaman kona lang ang bigla nitong pagyakap saakin, na para bang sinasabi nyang ayos lang hindi at hindi ito galit s nalaman nya sakin,

" shhh don't cry fhaierra, it's okay kuya is not mad at you, I'm happy because you're going to be brave mother, that is blessing for us and specially for you".

"kuya I thought you're anger at me, dahil tinago ko sayo ang tungkol rito, kahit nag uusap tayo ay hindi parin nasasabi sayo ang pagbubuntis ko".

"no I'm not anger I'm not mad or else aierra, that's okay for me, because we had a new member family that is my nephew so why I am getting mad to my one and only princess" malambing nyang tugon

Napakasuwerte ko talaga dahil may kuya ako na maunawa at hindi ako agad hinusgahan or tiningnan ng masama sa halip at supporta pa ito dahil at masaya dahil magkaroon sya ng pamangkin.

Alam kung matatanong yon kung paano at sino ang ama ng dinadala ko, pero sa ngayon at hindi ko muna sasabihin sa kanya dahil hindi pa ito ang tamang panahon.

At ayaw kung magimbala ang buhay ni Israel, dahil gusto kung tumipad sa kasunduan namin, masaya na ako dahil may anak na ako at kasama ko pa ang kuya ko.

Kakayanin kung mag isang palalakihin ang bata, kahit wala ang tulong ng ama nito.

Umuwi na kami dahil napagod narin ako sa araw nato, isa pa nag alala si kuya saakin dahil sa pag iyak ko kanina pa, para daw akung isang bata na ina gawan ng candy hindi matahimik.

Ang swerte ko dahil may kuya akung mala adones ang dating, kung pag babasihan ay halos magkapantay lang sila ni Israel sa Gandang pagkalalaki nila,

Hindi ko naman iyon maitatanggi dahil may ibang dugong lahi ang ama ng anak ko, pero hindi ko lang alam kay kuya bakit na iiba sya? Di kaya may lahi rin kami? Malabo dahil isang pilipina at pilipino sila mama at papa.