29. Bölüm

4.1K 34 2
                                    

Aras, ensesinde bir ağrı hissederek yavaşça gözlerini açtı. Etrafına bakınca bir depoda olduğunu fark etti ve Cengiz'i kendisi gibi elleri ve ayakları bağlı olarak gördü. "Yakalandık mı?" diye sordu.

"Evet, muhtemelen. Ama önemli olan yakalama emrini kim verdi?"

Varillerin arkasında oturan Nur, "ben verdim." diyerek ayağa kalktı.

"Sizin bize ihanet ettiğinizi gördüğüm an bir şeylerin peşinde olacağınızı anlamıştım. Onlar da babamın belgeleriydi sanırım."

Aras, Nur'u gördüğüne şaşırmadı ve güldü.

"Şeytan olduğunu söylediğinde haklıydın."

Nur, sırıtarak "hem de nasıl." dedi. Aras'a yaklaştı.

"Bazı insanlar ne yaparsa yapsın değişemezler. Şeytandan melek olamazlar ama melekten şeytan olabilirler."

Aras, "haklısın." dedi ve Nur'un gözlerinin içine baktı.

"Ama sen böyle olmak zorunda değilsin. Sen iyi bir kadın olabilirsin. Senin de bir ailen olabilir."

"Benim ailem burası. Benim ailem suç dünyası. Benim babam şeytan. Ben de şeytanın kızıyım."

"Ne bu biriniz şeytana biriniz meleğe falan mı tapıyor?"

Nur, laf arasına dalan Cengiz'e baktı ve gülerek, alaylı bir tavırla "onun gibi bir şey." diyerek deponun içinde volta atmaya başladı. Bir süre sonra Aras'a baktı.

"Bize ihanet edip de zarar görmeyeceğini mi düşündün? Ya da bizi besleyen güce ulaşabileceğini? Gerçi ulaşsan şok olursun. Bu yüzden ulaşmaman daha iyi. Yani olayları pek kurcalamamanı öneririm."

Nur, belinden tabancasını çıkardı.

"Gerçi birazdan öleceğin için asla bir piyon olarak şaha ulaşamayacaksın. Veziri devirmiş olabilirsin ama Kale ve diğerleri hala ayakta ve o kale iki piyonu şu an yedi. Şahı da yemek üzere"

"Jale'den bahsediyorsan bir polisi öldürmeye cesaret edemezsin."

Nur, güldü ve tabancasını Aras'a doğrulttu.

"Bu ülkede çok polis öldürüldü. Bir tane daha öldürülse kıyamet kopmaz herhalde."

Nur, bir süre boyunca tabancasını Aras'a doğrultmuş bir şekilde tuttu. Elleri titremeye başladı ve  birden tabancasını "seni öldüremem." diyen ağlamaklı bir sesle indirdi ve ardından Cengiz'e doğrulttu.

"Senin yerine bu arkadaşı öldürebilirim. Seni hayatının sonuna kadar burada, yanımda esir tutarım. Bu çok eğlenceli olur."

Nur, Aras'ın yüzüne baktı ve korktuğunu anladı. "Bunu yapmalıyım." dedi.

"Sana bir ceza vermem gerekiyor. Bu yüzden Cengiz'i öldüreceğim için kusuruma bakma."

Aras, "dur!" diye bağırdı ve ayağa kalkmak istedi ama Nur tabancasını ona doğrultarak buna izin vermedi.

"Seninle evlenirsem Cengiz'in hayatını bağışlar mısın?"

Nur, Aras'ın sözlerine kahkahayla güldü. Ardından kaşlarını çatarak başını sağ sola salladı ve "hayır." dedi.

"Bunu babamı hapse attırmadan önce de söylemiştin unuttun mu?"

Aras, başını önüne eğerek "haklısın." dedi.

"Ama ben senin kötü biri olmadığını biliyorum Nur. Kimseyi öldüremezsin sen."

Nur, sırıttı ve "deneyip göreceğiz." dedi. Bir süre boyunca tabancasını Cengiz'e doğrulttu. Neden sonra tabancasını yere indirdi. Başını da yere indirdikten sonra "beni iyi tanıyorsun." dedi. Aras'ın gözlerinin içine baktı.

"Şimdi seninle bir anlaşma yapacağız. Sen kanıtların, belgelerin peşini bırakacaksın. Ben de senin ve ailenin peşini bırakacağım. Sizi serbest bırakacağım."

Aras, hiç düşünmeden "kabul." dedi. Zira pazarlık yapacak durumda değildi. 

"Sen bizi bırakırsan ben de davayı oluruna bırakacağım. Kanıtların peşine düşmeyeceğim."

Nur, sırıttı ve "güzel anlaşma." dedi.

"Ama üzgünüm ki sizi bir müddet burada tutmam gerekiyor."

Nur, adamlarından birisine işaret etti ve Nur'un adamı, şırıngayla ilaç enjekte ederek Cengiz ile Aras'ı bayılttı.

🦦Bölüm Sonu🦦

Film Önerisi: Joker
Dizi Önerisi: La Casa De Papel
Kitap Önerisi: Satranç (Stefan Zweig)
Şarkı Önerisi: Avutsun Bahaneler (Sagopa Kajmer)

Sahte İzdivaç (+18 Erotizm) (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin