When I'm broken - Completed

CHAPTER 30

(Roni's POV)

"Tori?"

She had been gazing at Tori's expression while the latter sleeps. Hindi siya mapakali. Kasalanan niya ba kung bakit ito nahimatay?

She caressed Tori's face. For that second she became afraid. Kitang kita niya kasi ang pagkatumba nito kanina. Nag aalala din siya sa kalagayan nito. Masyado ba itong nag pagutom? Kumakain ba ito ng maayos? Anong ginawa ni James dito? Epekto din ba ito ng pag punta nito sa police station?

She badly wants to know.

She was about to caressed Tori's face again nang bigla namang tumunog ang phone niya. She looked at the screen and it was Honey. Napatampal siya sa noo niya. Nakalimutan niya na ang kaibigan! Hindi niya naalala ang pag tulog sa condo nito dahil sa sobrang pag aalala niya kay Tori.

Why are you stupid, Roni?

Tinampal niya muna ang noo niya. Then she swiped the answer button. "Hello Hon?"

"Laude. Nasaan ka na? I thought we will have a sleep over?" She heard a shuffling on the other end. Mukhang nag luluto ito sa kusina base na din sa narinig niyang kalansing ng mga sandok. "You left your grocery bags at my doorstep."

"I'm sorry but something came up. Sa susunod na lang na araw. I promise."

"Pero----Eh di kung gusto mo ako na lang makikitulog diyan sa condo mo?"

Biglang nanlaki ang mga mata niya. "No! W-Wala ako sa condo. Umuwi muna ako sa bahay. Baka kasi miss na ako ni kuya."

Roni bit her lip. Sana kumagat ito sa palusot niya. Hindi niya alam ang gagawin kung magkikita ang dalawa sa condo niya. Tori filed a case against Honey at kahit walang nakita ang police woman sa loob ng condo ay hindi niya ma-imagine ang gulo kapag nagkita ang dalawa.

She heard a sigh on the other phone. Ramdam niya ang pag tatampo sa boses nito. "Ok. Just text me kung safe ka na nakarating kina kuya Dean."

"Thank you. Bye. I love you bestfriend." She made a kissing sound on the phone bago niya ibinaba iyon.

Inilapag niya ang cellphone niya sa lamesa. She needs to at least to make something to eat bago pa magising si Tori. Doon niya naalala ang lulutuin sanang tinolang manok.

Kinumutan niya hanggang dibdib si Tori. Saka ito pinunasan ulit ng maligamgam tubig sa mukha. Kasi kahit malakas na ang aircon ay parang pawis na pawis pa din ito. Then she went to the kitchen to cook. Pagkatapos magluto ay binalikan niya sa kwarto niya si Tori.

Napahinto saglit si Roni ng makitang gising na ito. Tori was seating on her bed. Pagka kita nito sa kanya ay babangon pa sana ito, but she immediately went to Tori's side. She stopped her from getting up.

"Wag ka munang kumilos. Baka mahilo ka na naman." Medyo inis na sita niya dito.

But to her surprised bigla na lang ulit itong umiyak. Natatarantang niyakap niya ito. "Tori...please stop crying. Ano bang problema?"

Pero hindi ito nag sasalita. Iling lang ng iling. Napupunas na nga ang luha nito sa suot niyang white shirt.

"Tori...please tell me what's wrong?" Alam niya kasing may hindi ito sinasabi sa kanya. Base na rin sa lungkot sa mga mata nito sa bawat araw na mag kikita sila pero hindi naman mag kausap.

Hindi niya alam kung ano na naman ang ginawa ni James sa babaeng mahal niya.

"Just let me hold you for a while Roni." Pakiusap nito.

They hugged each other in a while. Nang kumalma na ito. Marahan niyang inangat ang mukha nito. "Tori. Did he hurt you in any way?" Masuyong tanong niya dito.

"No." Tori attempted to hugged her again and burrow her face into Roni's shirt pero hinawakan niya ang mukha nito.

"Baby......"

"Please Roni. Let's not talk about it."

She sighed. Mukhang hindi niya ito mapipilit na mag open up sa kanya ngayon. Susubukan niya na lang ulit na ungkatin kung ano man ang bumabagabag dito sa susunod na araw.

So that means you are allowing her in your life again Roni.

Her subconscious mind tells her, and she already knew that she became weak again. But she loves Tori so much. Kaya siguro ang dali lang para sa kanya na bumalik dito. Ang dali lang bumigay ng puso niya pagdating dito.

"Ok. Gusto mo bang kumain muna?"

Tori's face lit up. "Yes. Medyos gutom na nga ako."

She smiled. It's still the best feeling in the world kapag napangiti mo ang taong mahal mo.

Tumayo na silang dalawa. Agad niya itong pinaghainan pagdating nila sa kusina. Mukhang gustong gusto nito ang tinola na gawa niya dahil naka 2 ata itong rice. Sasandok pa nga sana ito sa kaldero pero pinigilan niya na.

Natatawang hinawakan niya ang kamay nito. "I know you are happy na nagpapansinan na tayo. Pero kailangan bang ipakita mo yung appreciation mo sa pag ubos ng niluto ko?"

Tawa pa din siya ng tawa sa nakikitang reaksiyon nito. Para kasing hindi ito makapaniwala sa sinabi niya.

Tori pouted. "Ang sarap kaya ng luto mo kaya parang gusto ko pang kumain."

"Eh pero...ang dami mo na pong nakain. Baka tumaba ka na niyan?"

Binitawan nito ang sandok. Saka malungkot na tiningnan siya. "Di mo na ako love kapag mataba na ako?"

Bigla siyang nag alala ng tila nag tubig ang mga mata nito. Agad siyang lumapit dito at niyakap na lang ito. Nagtataka siya sa kinikilos nito. Masyado ata itong maramdamin ngayon.

"No. Of course not. Mahal pa din kita kahit na tumaba ka pa o maging bundat yang tiyan mo. No matter what baby."

Lalo ata siyang nag panic ng makarinig ng mumunting iyak dito. "Tori...what's wrong?"

"Gusto kong mag cuddle Roni."

"Ok. Balik ka na dun sa kwarto ko. Mag liligpit muna ako."

She washed the dishes and brushed her teeth bago niya ito pinuntahan sa kwarto niya. Nakita niyang nakatingin ito sa picture nilang tatlo. Siya ito at ang kuya Dean niya.

Nakangiting nilapitan niya ito. Saka siya yumakap sa bewang nito. "Anong tinitingin tingin mo diyan sa picture frame?"

"Naalala ko lang ito yung mga panahong masaya tayong tatlo nina Dean. Walang James. I think this was taken right before entering college huh?"

Humarap ito sa kanya. Saka siya masuyong hinalikan sa labi. Nakangiting dinampi niya ulit ang labi niya dito. Paulit ulit lang.

"Yes baby. Tsaka crush na kita noon pa. Pero nahuli na ata ko nung sinagot mo na si James."

"Sorry baby. Kung alam ko lang that he was a jerk di ko na sana siya sinagot. Maganda naman kasi ang pakita niya saking ugali noon." Malungkot nitong iniyuko ang ulo.

She immediately held Tori's hand. Paulit ulit niya itong hinalikan. "We can't change the past baby. Pero we can make way for the future. Kailangan mo lang maging matatag."

"I'm so sorry Roni." Niyakap siya nito. Saka ito umiyak ng umiyak sa balikat niya.

"Ok lang mahal ko." She caressed Tori's hair. Hindi niya alam kung bakit tila hirap na hirap itong sabihin sa kanya kung ano man ang problema nito. She can't really do anything to ease Tori's mind kung ayaw naman nitong sabihin sa kanya. She has to be patient and wait for Tori to open up. Mukha kasing hirap na hirap na ito sa kung ano mang bumabagabag dito.