When I'm broken - Completed

CHAPTER 43

Tori's POV

Tori can't help but looked sad as she looked at Roni's face. Nang makita niya kanina ang sulat ay nahulaan niya na agad kung ano ang laman nun. And seeing the pain from Roni's eyes made her want to strangle Honey. Kahit pa napatawad niya na ito sa nagawa nito sa kanya.

She just doesn't like seeing Roni sad. But she knew that Roni needed to read Honey's letter. Tutal naman ay umalis na ito papuntang ibang bansa. She won't have to worry about Honey trying to get Roni from her.

"I'm sorry, baby." Tori said. "I hope Honey didn't have to go through that."

Lumapit siya dito at itinabi ang basket ng prutas. Then she put an arm around Roni's. Agad itong humilig sa balikat niya.

Wala sa sariling sinuklay niya ang buhok nito.

"You know. I didn't know na nasasaktan siya nang ganun Tori. I-I just----I wish I did something for her." Roni said.

Bahagya niyang inilayo ang mukha nito sa kanya para masilip niya ang mukha nito. "You mean you want to say to her na hanggang bestfriend lang talaga ang mamamagitan sa inyong dalawa?"

She felt Roni tensed on her shoulder. Hindi agad ito nakasagot sa sinabi niya. Mukhang natigilan din ito.

Kumabog ang dibdib ni Tori. If Roni knew that Honey had feelings for her. Dito kaya nabaling ang pag mamahal nito?

Nahinto ang kamay niya sa pag suklay sa buhok nito. She was suddenly afraid to find out.

"T-Tori?" Mukhang naramdaman nito ang saglit niyang pagkabigla sa naging reaksiyon nito sa tanong niya.

Hindi niya alam kung gaano kasakit kay Roni lahat ng mga pagtangging ginawa niya dito. Alam niyang naiintindihan nito kung anong pinag daanan ni Honey and wished that her best friend didn't have to go through that.

Masakit man sa dibdib niya ang alam niyang magiging sagot at aksiyon nito ay sigurado siyang hindi gugustuhin ni Roni na masaktan ang best friend nito. That means Roni will try her hardest to love Honey instead of her.

"B-Baby?"

Hindi siya kumibo sa sinabi nito but she forced a smile nang silipin nito ang mukha niya.

Umawang ang labi ni Roni at agad itong umalis sa balikat niya.

Tori gathered the fruit basket on the tiled floor and stood up. Hindi niya matingnan si Roni.

Why does her heart hurt? Bakit tila tinutusok ng mga karayom ang dibdib niya sa naisip na possible nitong gagawin, if Roni only knew?

"Baby? What's going on in your mind?"

Tori can hear the pani rise in Roni's voice.

Roni tried to make Tori face her pero umiwas si Tori dito. She put the basket on the table.

"Tell me what it is. Please, Tori." Roni held her hands.

Doon lang napatingin si Tori dito. She looked at their entwined hands then at Roni's face.

Nakita siguro nito sa mga mata niya ang sakit na gumuhit doon. Roni caressed her face.

Tinitigan niya nang maigi ang mukha ni Roni. Sadness still written on her eyes.

"Marami na tayong napagdaanan, Tori. Please kung ano man yung iniisip mo sa pananahimik ko kanina. Let me explain and say it to you."

Should she really ask the question? They both confessed their love for each other and they finally get rid of the bad guys. Pero kung hindi niya itatanong dito ang bumabagabag sa isip niya. She knew that it could hurt them in the process. Lalo na siya.

Tori inhaled and exhaled the breath she was holding. "A-Anong kailangan mong i-explain Roni?"

Umiling si Tori. "I mean--- I want to know if there is a possibility that if you knew early on that Honey loves you. Siya ba ang pipiliin mo?"

Kumabog ang dibdib niya sa pag aantay ng sagot mula dito. Roni blinked and looked at her for a while na tila hindi nito mahanap ang sasabihin. Then Roni opened her mouth.

"Honestly. I don't know Tori. Nung nabasa ko ang letter ni Honey. Ramdam ko na agad ang sakit na hindi ka mahal ng taong mahal mo. All those nights I cried just for you to love me back. I just want you to see me, really see me for my worth. That I am worthy to love. Hanggang sa feeling ko nakakapagod na yung cycle. I want to let you go. I want to stop loving you. Sinasabi ko sa sarili ko noon. Why do I keep on holding on kung ikaw naman ang kusang bumibitaw?"

Tori's heart stop beating for a second and when it beat again. Mabagal at tila habol ang hininga na tumitig siya sa mata ni Roni. She felt her hands trembled kaya hinawakan niya iyon.

Ramdam niya ang bawat sakit sa sinasabi nito. Hindi niya din alam ang pakiramdam na ganun noon but when Roni avoided her. Para na din siyang mamamatay. Paano pa kaya nung mga panahon na wala talaga siyang maramdaman para dito. Confused and lost? That's what she felt back then kaya hindi niya masuklian ang pag mamahal nito.

"For a while. Lalo na nung iwan mo ako sa station ng bus. I thought that you are right. We are not meant for each other kung lagi lang nating sinasaktan ang isa't isa. That I have to choose myself. That I have to let you go and at hayaan kang makapag isip isip. Hayaan kang piliin ako. That's the kind of love I want, baby."

Roni smiled at her. Kita niya sa mga mata nito ang resolve na nabuo nito nang iwan niya noon. And Tori understood now. The one they have could turn into toxic. Babalik siya sa piling nito pero hindi niya naman masabi sa sarili niya kung ano ang pinipili niya.

Does she really want Roni o the safety, love and Roni offered? Paano kung nawala iyon sa relasyon nila? Would they be miserable people choosing to be with each other? Paano kung kagaya ng kay James? Will she distract herself again?

"And so when you said that you finally choose me. I'm so happy." Roni squeezed her hands. "Kung meron man akong pipiliin kahit noon. My heart will probably choose you. Hindi ba sinabi ko na aantayin kitang piliin ako? Hindi ko ipipilit ang sarili ko Tori pero hahayaan kitang piliin naman ako."

"W-What do you mean?"

Roni smiled at her at pinindot nito ang ibabaw ng ilong niya.

"Sometimes slow ka din baby eh."

Napasimangot siya. "Sabihin mo na lang kasi kung anong ibig sabihin nun."

"That I love you and I choose you. Pero inaamin ko din na naisip kong ibaling ang pag mamahal ko kay Honey lalo na nung nalaman ko kung gaano siya nasaktan na lihim niya din akong minamahal. Alam ko kasi ang feeling eh."

Tori felt a pinch in her heart. Pero naiintindihan niya ito. Hindi niya ito mapipilit na piliin siya dahil alam niyang subra subra na ang naibigay niyang sakit dito noon. Anyone would have given up.

"Pero wag ka nang malungkot baby. Everything turned out alright. Yun ang mahalaga at mahal natin ang isa't isa."

Roni put a hand to her cheek. Hinawakan iyon ni Tori. Tama ito. Everyhting turned out alright. Iyon ang mahalaga.