SINAV DÖNEMİM OLDUGU İÇİN BÖLÜM GECİKTİ HEPİNİZDEN ÖZÜR DİLERİM.💛
SİZİ SEVEN YAZARINIZZZ💙
İYİ OKUMALAR...💚
Bir... iki... üç... dört. En sonunda sabrımın sonuna gelmiştim. Ondan sinirimi çıkartmamak için onlarca yol denemiştim. En sonunda yıllar önce bir dergide okuduğum 10'a kadar saymayı bile denedim ama hiçbir işe yaramadı. O yanımda keyifle radyodaki şarkıya mırıldanarak eşlik etmeye devam ediyorken de benim sinirimin geçeceğini hiç düşünmüyorum. Poyraza söylediği laflar hala aklımın içinde dönüp duruyordu. En sonunda bu işkenceye dayanamadım. Radyoyu kapattım belki susar sakinleşmem izin verir diye ama nerde Berzan ağanın o zorla konuşan hali gitmiş çenesi düşmüştü bir kere susar mı? ASLA SUSMAZ.
-Dilan niye kapattın ne güzel dinliyorduk?
-Ben dinlemek istemiyorum.
-Ben istiyorum ama
O radyoyu açınca bende inadına kapattım. O açtı ben kapattım. Bu uzun bir süre böyle devam ederken Berzan ani frenle durdu. O da sinirlenmişti ama unuttuğu bir şey vardı ki ben ondan da sinirliydim. O bağırarak konuşmaya başlayınca bende bağırmaya başladım.
-DİLAN SENİN DERDİN NE?
-DERDİM Mİ NE? GERÇEKTEN BUNU SORUYOR MUSUN?
-EVET SORUYORUM. ÇOÇUK GİBİ DAVRANMAYI BIRAK ARTIK.
-ÇOÇUK GİBİ Mİ? SEN HAYATINDA HİÇ ÇOÇUK GÖRMEDİN HERHALDE!
-YETERİNCE GÖRDÜM VE SENDE GELDİĞİNDEN BERİ AYNI ÇOÇUK GİBİ DAVRANIYORSUN.
-HEM ARKADAŞIMA ONCA ŞEY SOYLEYİP HEM DE BANA ÇOÇUK DİYEMEZSİN!
-GERÇEKTEN SORUN BU MU? O ÇOÇUK MU?
- O ÇOÇUK DEDİĞİN BENİM ARKADAŞIM. YOK O KİMMİŞTE BENİ EVİME BIRAKACAKMIŞ YOK İLK GÜNDEN KIZ DÜŞÜRMEYE ÇALIŞIYORSA BEN ONA FAZLA GELİRMİŞİM. ÇOÇUK SADECE EVE BIRAKMAK İSTEDİ. YARIN ONLARIN YÜZÜNE NASIL BAKACAGIM BEN KONUŞ BERZAN AĞA CEVAP VER.
-DAHA İLK GÜNDEN NE ARKADAŞI BURASI MARDİN DEĞİL HER ÖNÜNE GELENLE ARKADAŞ OLAMAZSIN. ARABALARINA BİNEMEZSİN!
-SANANE İSTER ARKADAŞ OLURUM İSTER ARABASINA BİNERİM AMA SEN GELİP BENİM ARKADAŞLARLA BÖYLE KONUŞAMAZSIN.
-ABİN AMCAN SENİ BANA EMANET ETTİ SENİN HABERİN VAR MI?
-BEN KİMSE EMANET DEĞİLİM.
-EMANETSİN
-HAYIR DEĞİLİM. GELDİĞİM GÜNÜN SABAHI ABİME ONU GÖNDER DİYEN BİRİNE EMANET FALAN DEĞİLİM!
Berzan şaşkınca bana bakarken bende yeni anlamıştım ne söylediğimi. Ne kadar sinirli olursam olayım bunu söylememeliydim. Bir anda arabanın içini sessizlik kapladı. Ne o konuşmak için bir girişimde bulundu ne ben. En sonunda arabayı çalıştırdı.
Her ne kadar konuşmak istesem de dokunsam patlayacak gibi durduğu için susmayı tercih ettim. Hem suçlu hem güçlü dedikleri tam olarak buydu işte sinirli olması gereken benim. Gönderilmek istenen deli muamelesi yapılan bendim. Onun sinirli olmasını gerektirecek bir şey yoktu ki.
Hızlı geçen yolculuğumuzun sonunda ev yerine şirketin önünde durmuştuk. Kapımı açan görevliyle arabadan indim. Neden buraya geldiğimizi sorgulasam da Berzana sormak istemiyordum.
