Seni gördüm,
Elinde kan,
Dudakların, yarı kesik yanaklarında, kuş tüyü korkular tüketiyordu nefesini.
Seni gördüm,
Ellerinde kan,
Karnın deşilmiş bir cinayet sahnesinde, adını sayıklıyordu parmak araların.
Seni gördüm,
Hüzünlü bir kasvettin.
Bütünlenmiştin yarı baygınlığında, durmadan söylüyordun.
İnsanın acısını, insan almaz.
İnsanın acısını insan almaz.
Tanrı ölümle tanıştırmasaydı beni, gülmeye devam edecektim.
İzleyecektim o banka üzgün suratını senin.
