ne düşlüyorsun?
ne yaşıyorsun?
ve ne kadarını kabul ettin başına gelenlerin?
kanlı orkestramda gece vardiyası,
tenimi gerdiğim tahta sütun,
beni çalacaklar bu akşam.
dinle yok oluşumu,
kimliği belirsiz oluşumu
seyret.
seni gördüm,
ellerinde bütün hüzünlerden yapma bir çocuk vardı.
gül satıyordu gelenlere, geçenleri yolcu ediyordu.
merhametli saçları okşanmak için davet ediyordu sanki. çok cömert bir adam gibi hissetmedikçe kimseye dokunamam. sevemem yaşlı gözlerini.
gülüşüm çok iş yapar benim, asıl kendim beş parasız, kimselerin gözünü bile gezdirmediği bir yabancı. onunla geceleri başbaşayız, kurtulmak istiyor benden, bir daha hiç gülmemek, gülmemek için dudaklarını birbirine dikmek,
gibi bu his.
gibi sahte.
gibi kendime yalancılığım.
onu çok özlüyorum derken bile yabancı,
ve kalbi tahta, çürüyen.
böceklenen ve kurtlanan bir kabus bu benim içim.
bu benim gözlerim irin aktığı, bu benim pisliğim, pisten bile pis olan.
seni koruyamadım.
seni koruyamadım onca kasırgaya karşı çıkamadım.
savruldum, oysa kalmak istedim.
13 eylül 2023
deneme üzerine debelenmek bu yaptığım.
