gece yarıları kadar soğuk
tenime düşen parmak uçları
gece pansiyonlarının
kimsesiz odalarında
içine düştüğüm kuyu.
paslı bir iğneyi geçiriyorum deliğinden göz yuvarlarımın
kendimi unutmamak için
hatırladığım ne varsa yok ediyorum.
kalan tek şey silik bir silüet oluyor varlığımdan.
aç göğsünü,
ve sus inandığın ne varsa,
içine girecek kadar cesaretli değil elleri,
ki bu yükü sırtlansın, ömür boyu taşısın omuzlarında.
senin itildiğin küflü ormanlardan,
çok oldu yolumu kaybetmiştim bir keresinde.
çok oldu hayvanlar tarafından parçalandı cesedim.
bir köpeğin salyasına karıştı etim
çok oldu bir ağaç olup yaprak yaprak dağıldığım.
zayiatı, zayıf bacak aralarının kabullenemediği sürtünüş.
damla damla karıştığı kesme bıçak,
gündüz gözüne yok olma ayinleri.
evinin uluorta her geçen yabancıya ait görüntüsü.
halka açık darağaçlarında, çok oldu bir husumetim vardı
bir kabahatim vardı Allaha karşı.
cezalandırıldım ölümsüz olmakla.
inandığım ne varsa kaybettim.
inançsızlaştım.
kaydı ayağım,
kesildi nefesim.
dünya ile bir bağım yoktu artık.
