{A World of freedom}

539 38 14
                                    

"Lucy, je vader vertrekt!"

Ik spring uit bed en kleed mij rap aan. Mijn haar zit vol klitten, ik kam ze rap en doe ze snel in een lange vlecht. Voor ik weg ga werp ik nog een vluchtige blik in de spiegel. Ik ben best tevreden met mijn uiterlijk. Mijn bruine lange haren, soms lijken ze zelfs zwart en mijn hemels blauwe ogen. Ik gris mijn boog van de tafel mee en loop naar de stal, waar mijn moeder op mij staat te wachten.

"Eindelijk, daar ben je." Ze steigert op op haar witte merrie Blixem.

Ik zadel rap mijn volbloed en kam nog rap haar zwarte vacht. Dan steiger ik ook op.

"Vertrek maar." Fluister ik in haar oor. Amaretto hinnikt en vertrekt in stapvoets. Ik stuur bij en geef een lichte tik met mijn voeten. Ze gaat over in een lichte draf en al snel is ze aan het galopperen. Ik laat de teugels even los en geniet van de wind die mijn haren streelt. Als ik weer voor mij kijk zie ik de zee opdoemen. Ik neem de teugels vast en stuur haar naar de weg. Waar we bruusk moeten stoppen. Een handels wagen rijdt voorbij, er zitten twee mannen op met de kap volledig over hun hoofden getrokken. Ik lach vriendelijk en zij geven een boze blik terug. Ik kijk ze verbaasd na. Dan spoor ik Amaretto weer aan en we galopperen verder naar het strand. In de verte zien we witte zeilen trots naar de hemel rijken en een prachtig schip doemt voor ons op. Ik zie al snel mijn ouders staan en ik spring van mijn paard. Dan knuffel ik mijn vader te pletter. "Lucy, ik kom wel terug hoor, maar vergeet nooit wie je bent, Hood." Ik knikte, dat zou ik nooit vergeten, ik ben een Hood! Mijn vader geeft mijn moeder nog rap een kus en mijn een knuffel en dan vertrekt hij, op bedevaart. Ik staar het schip na, tot ik de zeilen niet meer zie. Ik voel een hand op mijn rug, ik kijk recht omhoog in het gezicht van Kleine Jan.

"Kom, je wilt het feest toch niet missen van twintig jaar geen Jan?"

"Tuurlijk niet! Wie komt er allemaal?"

"Euh.. de prins, die vertrekt morgen op tocht naar Frankrijk, die ene Jack of hoe heet die gast en de crew van de Hood."

"Is dat dezelfde prins als die vier jaar geleden, op mijn eerste feestje?"

"Jep!"

Ik trok waarschijnlijk een vies gezicht want Jan begon te lachen. Ik lach vrolijk mee en we wandelen samen naar het feest. Als ik daar aankom zie ik overal dronken mannen staan. In het midden is ook een reusachtig kampvuur. Ik neem plaats aan één van de bankjes en ga zitten.

"Iets de drinken mevrouw?"

Ik draai mij om en zie Jack staan.

"Jack!" En ik vlieg hem om de hals. Hij grinnikt. "Ik dacht al waar blijft die nu."

"Ik was gewoon aan het chillen met broeder Tuck."

"Ja,ja,ja...."

"Echt waar!" Ik grinnik.

"Tuurlijk! Ik ben misschien maar zeven maar niet dom hoor."

Net als hij iets wilt zeggen vraagt kleine Jan om het woord.

"H..hm... iedereen, welkom. Deze avond gaan we openen met een nummer dat iedereen kent! Jan zonder Land!" Gejuich klinkt uit alle hoeken en de mensen gaan staan. Ik zing vrolijk mee met het liedje, dit is een wereld van vrijheid. Dan land er ineens een uil voor ons met briefje in zijn klauwen.
Beste mensen,
De prins kan niet komen want hij is gisteren vertrokken op een reis.
Groetjes...
De prins

Omg, typisch de prins, vier jaar geleden was hij ook zo.
**********************************
I am happie and i now it !!!
Op de foto zie je Lucy xxx
Luf u guys and girls xxxxxxxxxxx

Daughter of HoodWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu