Daughter of Hood

{A Lion Gets My Hart}

"Jack!!" Grijnzend ren ik achter hem aan. Ik ren hem voorbij en plaats mijn voet, hij valt lang uit op de grond. Ik glimlach, "nooit een jonger meisje uitdagen!"

"Dat was gewoon geluk hebben.."

"Kom, we moeten naar school." Ja, we hebben al scholen. Ik trek hem recht, en dan lopen we snel naar school, de eerste schooldag. Als we aankomen staat iedereen mooi in de rij. Wij gaan vanachter staan.

~~~

"Hallo kinderen, ik ben Juf Britta en ik wordt jullie juf van dit jaar. Nu mogen jullie omstebeurt naar voren komen en jullie voorstellen. Jij mag beginnen." Jack staat op en begint te vertellen: "Hallo, ik ben Jack Stone en ben 8 jaar oud." "Hallo Jack!" Roept iedereen in koor. Dan ben ik, ik ga recht staan. "Hallo, ik ben Lucy Loxley, beter bekent als Lucy Hood en ik ben 7 jaar." "Hallo Lucy!" Roept de rest weer. Dan staat er een ander meisje op. "Hallo, ik ben Elizabeth Poverstine II en ik ben 8 jaar." "Hallo Elizabeth!" Ze gaat zitten, nu komt een andere jongen, "Hallo, ik ben Roddick DuChateau en ik ben 9 jaar."

Als de hele klas voorgesteld is blijkt het dat ik de jongste ben want ik ben als enige 7 jaar. Dan komt de directeur binnen.

"Kinderen, juffrouw... als verassing komt de koning op bezoek dus iedereen, kom naar de speelplaats."

We staan allemaal gelijk op en spurten naar de speelplaats. En ja, daar staat de koning, in het midden staat de koning met de soldaten.

"Hallo kinderen." Iedereen buigt.

"Hallo, koning Richard II."

"Omdat het vandaag zo een speciale dag is, krijgen jullie vandaag een les naar keuze. Er zijn 3 mogelijk heden: 1) Schoonheidssalon, maak jezelf op. 2) hardloop wedstrijd, wie is snel? En 3) boogschietcursus, wie raakt de roos?"

Alle kinderen beginnen te juichen en gaan bij de cursus staan die ze willen doen, en ik ren natuurlijk naar boogschieten. Even later staan we met een kleine groep klaar voor het boogschieten en ik ben het enige meisje. "Oke, hallo ik ben korporaal DeDecker en ik leer jullie boogschieten. Nu hoe oud zijn jullie?"

Omstebeurt zeggen ze hun leeftijd, ze zijn allemaal twaalf, ene tien en ik zeven. Er komt een jonge naar mij toe, "Niet huilen als je verliest he, mammie is nie hier, klein meissie." Ik vloer hem onmiddellijk. "Wie is er nu klein, jij weent beter niet als ik je versla." Alle jongens lachen mij uit.

"Wat krijg ik als ik jullie versla?" Daag ik hun uit.

"Al ons snoep gedurende een jaar, en als je verliest krijgen we wanneer we willen een massage van jouw!"

"Deal!"

"Nu is het wel goed." Zegt de korporaal.

"Boys first!"

De jongens schieten goed, maar niemand in de roos. De koning komt langs mij staan. "Ga je dat wel kunnen?" "Zeker sire!" Dan begint hij de jongens de complimenteren. Één schiet er in de roos. De jongens grijnzen naar mij. Als laatste ben ik. Ik neem mijn boog en een pijl met een rode pijlpunt. Ik richt en laat de pijl los. De pijl hakt de andere pijl in tweeën en is nu als enige in de roos. Nu grijns ik, "Jongens, we zijn geen vissen." De koning zegt weer iets: "Jij kan uitzonderlijk goed schieten. Wie ben je?"

"Lucy Pevensie, beter bekent als Lucy Hood!"

"Almachtig, jij bent de dochter van Robin Pevensie, Robin Hood."

Ik knik. Dan zijn de lessen afgelopen en gaan we terug naar de juf. Ik loop meteen naar Jack die hardlopen had gekozen. "En??" Vraag ik.

"Eerste!" Zegt hij trots, ik grinnik.

"Wat heb jij gedaan met die pesters?"

"Keihard ingemaakt. Daag nooit jongere meisjes uit. Ik krijg nu een maand al hun snoep."

Hij geeft mij een high-five. Dan wandelen we samen naar huis. Als ik hem af heb gezet wandel ik door de bossen naar mijn huis. Dan hoor ik een brul, ik kijk verbaasd om mij heen. Nog eens klinkt er een brul. Ik loop op het geluid af en als ik op een open plek aankom zie ik een leeuw staan. De leeuw krijgt mij in het vizier en loop langzaam naar mij toe. Ik deins verschrikt achteruit. Dan val ik over een wortel, ik bekijk de leeuw beter, hij mankt. Ik sluip naar hem toe en pak voorzichtig zijn poot op, onder zijn poort zit een dikke glasscherf. Ik haal hem eruit en trek een stuk stof van mijn rode jurk, het is toch nog zomer ik verbind de poot en knoop het verband vast. De leeuw legt zijn kop op mijn schoot. Ik schrik eerst maar aai hem daarna. Dan staat de leeuw op en bukt zich, ik klim achterop. Zo rij ik op de rug van de leeuw naar huis. "Jij hebt een naam nodig... ik noem jouw Aslun, dat beteken eeuwige vrijheid, is dat goed?" De leeuw buigt even met zijn hoofd. "Dat beschouw ik als een ja!" grinnik ik. Dan stopt hij, ik stap af. "Verder ga je niet hé?" Daarna fluister ik nog iets in zijn hoofd, "Jij zult voor altijd mijn hart hebben." Dan loop ik naar binnen, ik kijk vlug nog eens om, Aslun is weg. Dan loop ik verder, "Mama, ik heb jongens ingemaakt."
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Een nieuw stuk, what do you think.
Luf u all xxx