Daughter of Hood

{Meet In The Dark}

Lucy

"Sorry dat ik laat ben, moeder sliep nog niet."
"Is niks hoor Hoodie!"
Ik glimlach. "Zouden we beter niet gaan naar de fameuze verstopplaats van de Merry Men in het woud, ik heb het toch laatst al gevonden."
Ze kijken mij verbaasd aan maar knikken dan. We nemen onze paarden en galopperen naar het woud.
"Jongens, ga al maar, we worden gevolgd, ik zorg voor een afleiding."
Voor ze kunnen reageren ben ik al ingedraaid. Al snel hoor ik de paarden achter mij aan gaan. "Sneller  Fury!" Spoor ik hem aan, ik had voor deze gelegenheid hel genomen want de andere hadden ze zeker snel herkent. We lopen langs een boomstronk en komen aan een hutje. Ik zet Fury vast in het huisje en ga even verder in een boom zitten. Ik span mijn boog en zie even later drie paarden met soldaten erop passeren. Het waren er toch 5? Ik denk niet te lang na en schiet de ruiters van de paarden af. De paarden lopen gewoon door. Koelbloedig dood ik de ruiters dan met een tweede pijl, als ik dat niet had gedaan hadden ze mij herkent. Dan begint er iets te kraken

"Soldaat 1,2 en 3 meld jullie!"
Krschhhh
Ik herhaal meld jullie!
Krschhhh
We komen hoor
Krschhhh
Piep piep piep

Even later hoor ik de paarden aankomen snel spring ik weer in de boom. Ik leg mijn pijl weer op mijn hoofd en schiet hun maar meteen dood. Ik neem de walkie talkies vast en gooi ze daarna on de dichtbijgelegen rivier. “Haha, daar hebben we geen last meer van.” denk ik bij mezelf en ik loop weer naar Fury. Ik spring op hem en rijd naar het kamp waar ik de leeuw hoor brullen. “Oh nee, ik was Aslun vergeten.” "Hup Fury, hopelijk zijn we niet te laat."
Ik kom aan bij de grot en ga snel naar binnen. Ik zie Aslun staan grommen naar kleine Jan en kleine Jan staat dreigend met een zwaard. De andere Merry Men staan rond Aslun.
"Stop!!!" Roep ik oorverdovend luid. Verbaasd kijken ze mij aan. Ik spring van mij paard af en sprint naar Aslun. Ik geef hem een knuffel, de rest kijkt mij gemengd aan. De ene vol afgrijzen, de andere verbaasd en nog een andere vol verwondering.
"Merry Men, dit is Aslun, Aslun, dit zijn vrienden, ze zijn goed hoor." Aslun buigt voor hun en de mannen laten hun wapens vallen.
"Euh, Jan? Prins Jan is naar jullie opzoek..."
"Ja, dat was hij ook al toen je vader ons leidde... We zijn wel wat gewoon."
"Oke! Dus waar ging die meeting over?"
"We hebben een plan nodig om je vader te bevrijden... en ik dacht aan dit!"

~~~

"Ja, maar als we dat doen hebben we een afleiding nodig..."
"Ah ja."
"Jan, mag ik even."
"Tuurlijk Tuck!"
"Wel, Hoodie daar had ik al over na gedacht. Het zit zo, ik dacht dat we..."
"Top idee!"
Iedereen begint te lachen. Ja, ik had heel spastisch, ik was een haas, op en neer gesprongen. Ik had er nu al zin in.
"Euhm mensen, ik moet weg voor mijn moeder door heeft dat ik er niet ben."
"Dag Hoodie!"
"Daag!"
Snel spring ik op Fury en reid ik naar huis. Snel zet ik Fury in de stal en sluip ik naar binnen. Ik wil net de trap oplopen als het licht aan flits. Ik hoor een zware hoest
"Gezondheid!" Zeg ik.
"Dankje.." Zegt een bekende stem. Ik realiseer me ineens iets en draai mij om.
"En waar waart gij zo laat nog?"

Ik ben zo gemeen, niet?
Sorry dat het zolang duurde maar ik ben op kamp en kan dus niet zo vaak schrijven. Lees MY NAME IS BOND !!!