Daughter of Hood

{Plan Merry Men}

Lucy

Ik wandel van de open plek vandaan. Nog drie seconden, twee seconden, één second...
"Lucy!" Roept Jack. Ik glimlach en draai mij om.
"Jah?" Vraag ik nep-onwetend.
"Ma, de leeuw? Ma, ma ma he? Ma ma ma hoe?" Stottert hij. Ik grinnik.
"Beysan is aardig hoor." Lach ik.
"Heeft hij een naam?" Vraagt die Florel.
"Jij toch ook? Maar bon, ja, het is een leeuw. Neen, ik weet niet echt hoe, ik hielp hem met iets. Al sinds ik zeven was." Beantwoord ik zijn onuitgesproken vragen. Intussen zijn we terug bij het dorp, overal is het stil en verlaten. Met grote ogen kijk ik rond.
"Wat is er gebeurd?" Fluister ik zachtjes. Mijn zwarte jurk van de begrafenis beweegt mee met de wind. Ik begin te lopen, ik weet niet of de twee jongens mij volgen maar ik loop richting de aanzichts paal. Er hangt een geel perkament aan.

Beste bewoners,
Prins Jan nodigt jullie allen uit voor zijn kroning. Als jullie niet komen zullen jullie allemaal verdacht worden van hoogverraad.
De beste koning ooit, Jan.

Het koninklijke zegel staat onderaan de brief. 

"Ik denk dat we een kroning gaan onderbreken..." grijns ik. De jongens kijken elkaar grijnzend aan en knikken dan.

"We zullen wel wat bondgenoten nodig hebben..." zegt Florel terwijl hij nadenkt.

Ik denk even na en kom dan met een idee.

"Daar kan ik voor zorgen, ga naar Jack's huis, ik kom zo." Zeg ik gehaast. Daarna loop ik richting mijn moeders oude huis. Als ik aankom val ik stil. Het huis ziet er nog exact hetzelfde uit. Aarzelend wandel ik richting de deur. De oude deur kraakt enorm als ik hem open duw. Grote golven van emoties schieten door mijn hoofd als ik een foto zie liggen. Ik neem de kader langzaam op. Een traan loopt langs mijn wang. Langzaam zet ik de foto terug, ik laat mijn jeugd achter. Mama is er nu toch niet meer. Ik wandel verder het huis in, weg van de foto met het lachende kindje en de vrolijke moeder. Ik ren naar mijn moeder haar slaapkamer. Daar trek ik de kast open. Ik haal een sierlijke paarse jurk uit de kast met zwarte enkellaarsjes. Een groene mantel gris ik er ook snel uit. Mijn wapens verstop ik onder de mantel en snel als de wind loop ik uit het huis. Ik neem Appeloose en Fury uit de stallen. Langzaamaan begeef ik mij naar het huis van Jack. Daar aangekomen zie ik kleine Jan staan.
"Hoody, wat is het plan? Vergeet de goeie ouwe Merry Men niet hé!" Zegt hij opgewekt.
"Plan moet nog komen en natuurlijk niet Jan." Lach ik terug. Ik geef hem het paard Fury. Ik sein dat hij met de Merry Men naar de schuilplaats moet gaan. Ik klop op de deur en Florel en Jack komen naar buiten. Jack springt meteen op zijn ros en Florel neemt Appeloose. Ikzelf fluit in mijn vingers en Beysan komt uit het bos gewandeld.
Ik neem twee stukken stof uit mijn zak.
"Waarom?" Vraagt Jack nieuwsgierig. Ik grinnik en bind een stuk stof voor zijn ogen. Bij Florel doe ik hetzelfde. Ik neem de halsters van hun paarden en ga op Beysan zitten. Langzaamaan berijken we de grot. Ik loods hun naar binnen en trek hun zakdoeken af. Ik loop naar broeder Tuck en geef hem een high five. Dan beklim ik de houten toren.
"Florel! Jack! Gooi mij die fakkel eens!" Roep ik luid. Gloren neemt snel een fakkel en gooit hem naar mij. Behendig vang ik hem op. Ik neem een vuursteen uit mijn zak en begin te wrijven op de fakkel. De fakkel vat vlam. Ik glimlach en leg de fakkel op een grote hoop hout. Een groot laaiend vuur verschijnt voor onze ogen. Snel kijk ik naar de horizon even verder gaat ook een baken aan.
Dan knik ik tevreden en spring ik naar beneden. Ik wrijf even in mijn handen.
"Bondgenootschappen zijn onderweg naar het witte paard." Zeg ik tegen de Merry Men. Florel en Jack kijken mij niet-begrijpend aan.  Oké, ik ben jullie dat uitleg verschuldigd. Ga zitten, maak het jullie gemakkelijk of begin jullie tassen al te maken, het wordt een lange reis, en een lang verhaal." Zeg ik rustig. Jack en Florel gaan op een oude boomstam zitten, ikzelf zet mij tegen Beysan die rustig ligt te slapen.
"Een paar maanden geleden is er een verzameling van de Hood geweest. Daar hadden we een plan bedacht om mijn vader te redden. Maar er zijn wat twisten in de lucht gegooid dus moesten we ons oorspronkelijke plan ietsiepietsie beetje veranderen. Maar voor ik jullie dat ga vertellen ga ik eerst vertellen over het witte paard.

ROI Phillip De France.

"Excellence, nous avons un message de notre person contact en Engleterre. Il a dit que le festival va être plus longtemps, ons peut attaquer a troi jours." (Uwe excellentie, wij hebben bericht gekregen van onze contactpersoon in Engeland. Hij heeft gezegd dat het festival langer gaat duren, we kunnen pas aanvallen over drie dagen.)
"C'est Dommage. Dit a-t-il que j'espère que tous vas buien."
(Dat is jammer. Zeg hem dat ik hoop dat alles lukt.)
Ik draai mij om en kijk naar de zee voor mij. Nog drie dagen en dan zal Engeland van mij zijn!!!!

Bonjour mes ami(e)s,
Mon français est terrible.
Verbeter mij als je een fout ziet!
Au Revoir!! Xoxo