Don't let me go [persian fanfiction_ by bahar!]

part 8

توی این دو ماه هری هم هر کاری که میتونست به نفع زین باشه انجام داد... مثلا وقتی که از بیمارستان مرخص شد اومد پاسگاه پلیس و قضیه رو به اونا گفت ولی جواب پلیس ها فقط یه چیز بود：

"الان یه مقتول داریم و قاتل هم معلومه,فقط میمونه رضایت خانواده ی مقتول!"

حتی خود هری هم یه بار برای گرفتن رضایت همراه لویی رفتن پیش خانواده ی هوران(مقتول)اما اونجوری که لو برای من تعریف میکرد,نایل(همون پسری که همراه مادرش توی بیمارستان بودن,که ظاهرا میشه برادر مقتول)عصبانی میشه و به هری حمله میکنه!که اگه لو جلوش رو نمیگرفت حتما هری رو کشته بود!

از روی تخت بلند شدم و بعد از شستن دست و صورتم و بدون خوردن صبحانه از خونه خارج شدم!سوار ماشینم شدم و به سمت خونه ی خودمون رفتم.

وارد خونه شدم... فقط عکساش هست!جای خالی زین بدجوری حس میشه!چقدر سوت و کوره!چقدر خسته کننده س... وای زین کجایی؟؟؟!!!

دیگه طاقت نیاوردم و به جیمز وکیل خانوادگیمون تلفن کردم：

جیمز_بله بفرمایید؟

_سلام جیمز,سارینا هستم

جیمز_اوه سلام سارینا... حالت چطوره؟

_خوب نیستم جیمز... اصلا خوب نیستم!

جیمز_به خاطر زین؟

_از خانواده ش چیزی نمیدونی؟نظرشون عوض نشده؟

جیمز_نه,هیچ جوره کوتاه نمیان... فقط قصاص میخوان!

_وای خدایا!جیمز... دوباره میخوام برم برای گرفتن رضایت!

جیمز_چی؟؟؟سارینا تو دیوونه شدی دختر؟

_آخه میگی چیکار کنم؟همینجوری منتظر بشینم تا روز قصاص زین برسه؟

جیمز_بازم من هستم,تمام تلاشم رو میکنم سارینا... فقط تو نرو سمت خانواده ی هوران.

_به عنوان شانس آخر امتحان میکنم جیمز... ایندفعه کوتاه نمیام!

بعد از اینکه یکم دیگه جیمز باهام صحبت کرد تلفن رو قطع کردم و رفتم یه دوش گرفتم تا اعصابم آروم بشه... وقتی از حموم اومدم بیرون لباسام رو پوشیدم و همونجور بی حوصله راهی خونه ی دیانا اینا شدم!

واقعا از تنهایی نمیدونستم باید چیکار کنم؟تنها راهی هم که به ذهنم رسید صحبت کردن با دیانا بود!