Life with boys ( one direction fanfic )

Hoofdstuk 26

- 1 week later -
Perrie POV

Al een week ligt Zayn in coma.. ik ben zo bang om hem te verliezen. Ik heb 2 dagen in het ziekenhuis geslapen, en de rest van de dagen heb ik niet veel geslapen. Een keer was Zayn voor een minuutje wakker..maar viel gelijk weer weg. De dokters zeggen dat het normaal is..

Ik liep het ziekenhuis binnen en liep naar de afdeling waar Zayn lag, liep de kamer binnen en zag Annebelle en Jill zitten, ik begroette ze met een knuffel en ging op een stoel zitten en pakte Zayns hand weer vast.
Een kwartiertje later voelde ik beweging in Zayns hand, ik keek geschrokken op en zag Zayn bewegen " zayn ? " Zei ik zacht, langzaam opende hij zn ogen, ik wachtte even maar hij viel niet weg. " w..waar ben ik..? " Zei Zayn sloom en nog slaperig " in het ziekenhuis " antwoordde ik, Zayn keek me aan en ik zag een kleine glimlach, ik glimlachte terug en zag dat Jill en Annebelle al een dokter aan het halen was. " h..hoelang ben ik h..hier al e..en w..waarom ? " Vroeg Zayn even later " uhm een weekje en je ligt hier omdat je.. jezelf in coma had geblowd " zei ik en beet op me lip, ik zag een traan over Zayns wang lopen " het spijt me zo erg " zei Zayn, en ja hoor toen begon ik ook weer te huilen " het geeft niet babe, je leeft nog " zei ik halfhuilend. Ik gaf Zayn een kus en haalde zn tranen weg " ga nog maar eventjes slapen ja ? de dokter komt zo " zei ik, Zayn knikte en deed zn ogen weer dicht.

Een kwartiertje later kwam de dokter de kamer binnen " goede morgen " begroette de dokter en stelde zichzelf nog voor, hij pakte een mapje en bestudeerde Zayn en keek weer naar het mapje. ' wanneer mag Zayn naar huis denkt u ? " vroeg Jill die samen met annebelle net de kamer binnen kwam met wat te drinken, ik pakte snel het bekertje aan en ze gingen op een stoel zitten.

Jill POV

" uh ik denk aan het eind van de week, ligt eraan hoe snel hij weer goed alles kan doen, hij heeft natuurlijk een week in een bed gelegen en niet bewogen " antwoordde de dokter op mijn vraag, ik knikte en keek weer naar Zayn die net wakker werd ' ik ga even een zuster erbij halen en dan wat testjes doen, zouden jullie zo vriendelijk willen zijn om de kamer even te verlaten, dan kunnen we zo de testjes doen " vroeg de dokter vriendelijk, we knikte en liepen de kamer uit. " zulle we wat eten halen ? ik sterf van de trek " vroeg Annebelle, ik lachte en liep samen met Perrie Annebelle achterna die al aan het eind van de gang was, mongool dat ze dr ook is. Toen we bij de bezoeker kantine aankwamen stond Annebelle al in de rij met een dienblad. We liepen naar haar toe en pakte wat te eten. " ik trakteer ! " zei Perrie toen we bij de kassa stonden ' zeker ? " vroeg ik voor de zekerheid, ze knikte en betaalde het eten en drinken. We gingen aan een tafel zitten, en ik maakte me blikje Arizona open.
Even later voelde ik me mobiel trillen, ik haalde hem uit me zak en keek op me scherm " Nialler💘 " stond er op me scherm, ik nam op en begroette Niall " heey Nialler " zei ik " heeey, waar zijn jullie ? " Vroeg Niall " wij zitten nu in de bezoeker kantine, met Perrie " antwoordde ik " ow okee dan komen Lou, Liam en ik er zo aan " zei Niall " is goed, tot zo " " Tot zo " ik hing op en stopte me mobiel weer in me broekzak " wie komen er zo ? " Vroeg Annebelle nieuwsgierig " Niall, Lous en Liam " antwoordde ik, ze glimlachte en at weer verder.
Geen 5 minuten later zagen we Niall, Louis en Liam de kantine binnen lopen, ik gaf Niall een kus en de rest nog een knuffel. " ik heb trek.. " zei Niall als hint dat hij ook eten wilde " jaja we gaan al eten halen vreetzak " lachte Louis, en ze liepen naar de rij voor het eten.

Toen ze even later terug kwamen gingen ze bij ons zitten en Niall begon gelijk te eten. " hoe ist met Zayn ? " Vroeg Liam " goed denk ik, ze zijn nu wat testjes aan het doen zodat ze weten wanneer Zayn weer naar huis mag, maar ze denken aan het eind van de week " antwoordde ik, Liam knikte en at verder. Toen iedereen klaar was, liepen we weer naar de afdeling waar Zayn lag, en wachtte we tot we weer naar binnen mochten.