25,Jeju

982 99 208
                                    

Normalde bölümü atmazdım ama zaten bu bölüm lalisa_leo_lego için. Geçen bölüme sayamayacağım kadar yorum yaptı ve en çok yorum alan bölümdü. Buda ona teşekkür hediyem.

Mutlu bayramlar geçirmeniz dileğiyle...

35 oy, 40 yorum

Keyifli okumalar✨

Keyifli okumalar✨

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

2 Hafta Sonra...

Lalisa'dan

Kapının önünde hazır bir şekilde hepimiz Chae'yi beklerken, artık gerçekten saatin ilerlemesi ile biraz fazlaca bağırmıştım.

"Lanet olsun Chaeyoung! Geç kalıyoruz!"

"Tanrım sakin olun! Yetişiriz!"

Onun bu rahatlığı hepimizi öldürecekti. Uçak bir saatten az zamanda kalkacaktı ve biz hâlâ evden çıkamamıştık. Chae'yi bırakıp gitme fikri aklımın bir köşesinde duruyordu.

"Geldim, hadi gidelim!"

Hepimiz arabaya yerleştikten sonra Jisoo Unnie havaalanına doğru sürmeye başlamıştı. Zaman geçirmek için telefonuma indirdiğim oyunu açtığım sırada Jungkook'un aradığını gördüm. Onunla arama mesafe koymalıydım. Diğer türlüsü hislerimin önüne geçmenin aksine, daha da kuvvetlendirirdi.

"Lisa, aç artık şu telefonu iki saattir çalıyor!" Jen Unnie'nin uyarması ile boğazımı temizleyip aramayı cevapladım.

"Lali? Neredesiniz, anonslar yapılıyor."

"Yaklaşık beş dakikaya orada oluruz, az kaldı."

"Pekâlâ, dikkatli ve hızlı gelin, siz gelemezseniz hem paramız hem tatilimiz çöp olacak."

"Olmaz olmaz, kapat hadi, az sonra görüşürüz."

Telefonu kapattığımda neden bu kadar kafamı karıştırdığını düşünmeye başladım. Hem aşık olduğum biri var diyordu, hem de bana gereğinden fazla samimi davranıyordu. Belki de ben yanlış anlıyordum. Amacı sadece arkadaş olmaktı fakat benim duygularım ona karşı farklı olduğu için istediğim gibi görüyordum.

"Kızlar, buradan sonra valizleri alın ve tabana kuvvet koşun!"

Jisoo Unnie arabayı durdurur durdurmaz hepimiz bir hışımla inmiş ve valizlerimizi almıştık. Havaalanının içine girdiğimizde güvenlik ve pasaport kontrolünden geçmiştik ki, kılı kılına yetişmiştik. Çocukları yolda yakaladığımızda hepimiz nefes nefeseydik.

"Kızlar sonunda teşrif edebildiniz. Kimse kusura bakmasın ama gelmeseydiniz ben giderdim. Sizin odaları da kullanır rahat rahat tatilimi yapardım. Dur ya, cidden keşke gelmeseydiniz!"

Lali's PlatonicsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin