UA lisesinde yeni öğrenci

Ölüm, İtiraf, Diriliş

_Hadi ne duruyoruz. -Biz 10. kattaydık ve ilk on kat sorunsuz geçmişti. 20. kata geldiğimizde:

???: YARDIM EDİİN! -Sesin geldiği yöne koştuk hemen. Bizden birkaç yaş daha büyük bir kızı dört tane adam zorla bir yere götürmeye çalışıyordu. Bir dakika bu kız profesörün kızı Melissa idi. Adamlar hala onu götürmeye çalışıyordu çok kişi olmadıkları için aynı anda acı çektirebilirdim onlara, iki elimi de aynı anda havaya kaldırdım.

???: Ne oluyor lan?!

???: Aaagrh -Bir şey demek yerine Midoriya'ya baktım ne demek istediğimi anlamıştı, hemen gidip kızı bizim yanımıza getirdi.

Midoriya: İyi misiniz?

Melissa: E-evet şey bir şey sorucam onlara ne yapıyorsun?

_Bir kıza nasıl davranacaklarını öğretiyorum. -Sonra adamlara döndüm. -Umarım anlaşılmıştır! -Ve sonra dördünü de alıp duvara yapıştırdım.

Todoroki: İyi misin?

_Sence? 

Todoroki: Bize bile gerek kalmadığına göre iyisin. -Sırıtıyordu.

_Ne sandın sen beni.

Bakugo: Yürüyün lan?!

_Hay hay efendim!

Bakugou: Tsch... -50. kata kadar yine sorunsuz gitti ama 50. kata geldiğimizde arkamızdaki ve önümüzdeki kapılara bariyerler inmeye başladı. Tam son bariyer kapanacakken Todoroki araya bir buz dağı oluşturdu.

Todoroki: HADİ! -Hepimiz kalan aralıktan geçtik. Ve bir kapıya vardık.

_Midoriya, kırabilir misin?

Midoriya: Sanırım.

Melissa: Hayır, kırabilir misin bilmiyorum ama burayı kırarsan anında haberleri olur.

Uraraka: Ne yapacağız, zaten burada olduğumuzu biliyorlar bence bir şey olmaz.

Denki: O zaman bizde bu kolu çekeriz.

Melissa: HAYIR! -Ama Denki kolu çoktan çekmişti. Kolu çekmesiyle kapı açıldı ama içeride bizi iki kötü bekliyordu.

???: Sonunda! -Ardından aramızdan güçlü bir hava akımı geçti hepimiz refleksle geri çekilmiştik, Melissa hariç onun refleksleri bizim kadar güçlü değildi bu yüzden bende onu ittim ama kaçınmakta biraz geç kaldım bu yüzden gelen hava akımı elbisemin kolunu yırtıp benim kolumda biraz(!) derin bir kesik açtı. Kenara çekildim bizi ayırmışlardı. Melissa, Jirou, Bakugou, Uraraka, Iida ve ben sağa Todoroki, Momo, Denki, Krishima ve Mina sola kaçmıştı.

Melissa: Akiyama-san kolun!

_A, o mu önemli değil.

Melissa: Hayır önemli zaten benim yüzümden oldu, özür dilerim.

_ Al işte bir Iida daha! -Sonra zaten yırtılmış olan elbisemin kolunu iyice yırttım ve kesiğin olduğu yere sıkıca sardım.

_Bak gördün mü, oldu bitti. -Melissa hala endişeli gözüküyordu gerçekten bu önemsiz bir şeydi Jirou'ya baktım yardım istercesine:

Jirou: Melissa korkma Akiyama o yarayı hissetmiyordur bile. -Ona minnet dolu bakışlarımdan attım.

Melissa: Peki madem öyle diyorsunuz öyle olsun.

???: Yeter bu kadar goygoy. -Saklandığımız çalıları bir anda ortadan kaldırdı hepimiz kabak gibi ortadaydık. Ama diğerlerini daha bulamamışlardı. Bende ayağa kalktım...