UA lisesinde yeni öğrenci

Çıkmak?

*Akiyama Rin*

Bir dakika ben şuan neden nefes alamıyorum halbuki kurtulmuştum. Sonra olayları idrak etmeye başladım...TODOROKİ BENİ ÖPÜYORDU! Bense şuan ne hissedeceğimi bilemiyorum kalbim bağımsızlığını ilan etmişti ve yerinden çıkmak için çırpınıyordu. Bizimkiler de buradaydı utancımdan ölebilirim şuan ama o kadar güzel ki şuan buna odaklanamam. Gerçi biten nefesim pek izin vermiyor.

Bakugo: Hey! Aptal yarım piç, kız yeni ölümden döndü boğarak mı öldüreceksin?! -Resmen Bakugou sayesinde kurtuluyorum şuan. Bugünleri de mi görecektim? Az kalsın göremiyordun salak! Bu sırada Todoroki geri çekilmişti. Ben de nefes nefese kalmıştım. Tam düzene soktum derken Uraraka üstüme atlayınca yine bozuldu.

Uraraka: Seni öldüreceğim, söz verdin ve yaptığına bak! Rin yemin ederim bir daha böyle bir şey yaparsan seni çok pis döverim. -Bir yandan tehditler savuruyordu bir yandan da ağlıyordu.

_Sözümü tuttum ama. -Böyle dediğimde omzuma yumruk attı ama adamın bıçakladığı yere gelmişti acıyla yüzümü buluşturdum.

Uraraka: Rin ne oldu? -O sırada Todoroki bakışlarını omzuma çevirmişti. Tam bir şey yok diyecekken...

Todoroki: Akiyama omzuna ne oldu senin? -Sesine endişe daha çok hakimdi. O sırada herkes omzuma yöneltmişti bakışlarını çok derin bir şey değildi ki...

Midoriya: O adamlarla dövüşürken mi oldu? -Cevap vermek yerine kafamı salladım. Sonra Mina gelip yavaşça bana sarıldı ardından Jirou ardından Momo bizim kucaklaşmamızı Todoroki bölmüştü yerden havalanınca neler oluyor diye kafamı kaldırdım. Beni kucağına almıştı. Tabii ki Mina sırıtmaya başlamıştı bile. Yuh yani Mina yuh! Bense yine domatestim tabii ki...

_Todoroki...beni yere indirir misin?

Todoroki: Hayır. -Ha? Az önceki sesi ile alakası yoktu tamamen görevine odaklanmıştı. Görevi de: Beni taşımak.

Krishima: Hadi daha fazla burada durmayalım. -Bense gerçekten çok yorgun hissediyordum. Bu yüzden kafamı Todoroki'nin göğsüne yaslayıp gözlerimi kapattım.

Todoroki: Akiyama? -Yine endişeliydi.

_Sadece yorgunum. Uyumak istiyorum.

Todoroki: Tamam.

Gözlerimi açtığımda büyük bir salondaydım ama birinin dizlerinin üzerindeydi başım. Sırtüstü dönüp kim olduğunu bilsemde yüzüne baktım. Todoroki'nin kafası önüne düşmüştü ve uyuyordu. Onu uyandırmadan ayağa kalktım, kafasını yavaşça koltuğa koyup üstüne bir battaniye örttüm. Burada bir sürü kişi vardı yaralılar uyuyanlar sohbet edenler. Sonra kendi yaralarıma baktım ikisine de pansuman yapılmıştı. Sonra gözlerim bizim sınıfı buldu. Yanlarına gittim.

Midoriya: Akiyama-san uyanmışsın. İyi misin?

_Evet. Ya sen o adam sana çok sert vurmuştu?

Midoriya: Evet iyiyim. Hepimiz iyiyiz.

_Çok şükür. -Uraraka bana hala sinirli sinirli bakıyordu. Önceden de yaptığımız gibi yumruğumu ona uzattım.

_Küs müyüz?

Uraraka: Saçmalama, buraya gel. -Kollarını açtı bende koşup ona sarıldım sonra kulağıma ''görüşeceğiz'' diye fısıldadı. Bende kafamı aşağı yukarı hareket ettirdim. Sonra hepimiz sarıldık Bakugou hariç. Kolundan tutup onu da çektim.

Bakugou: NAPIYORSUN LAN?!

_Kes sesini Bakugou.

Bakugou: Tsch... -Aklıma gelen şeyle oradan ayrıldım ve Melissa'yı aramaya koyuldum. Salonun ortasındaki bir sedyenin üstünde oturuyordu sanırım profesör hastaneye kaldırılmıştı. Beni görünce koşup bana sarıldı bir yandan ağlıyor bir yandan da konuşmaya çalışıyordu.