UA lisesinde yeni öğrenci

Beklenen Karşılaşma

*Akiyama Rin*

Tüm hepsini hissediyorum. Ormanın sakinlerinin teker teker kontrolünü alabiliyorum. Hayır. Bunu yapmayacağım.

_Geri çekilin.- Bu ikazım ormandakiler içindi.- Ben buradayken başka hiçbir orman sakini ölmeyecek. İzin vermeyeceğim. Sonrasında geri çekilip diğerlerine işaret verdim.

Krishima, Iida ve Shoto canavara yumruklar ve tekmeler savuruyorlardı. Ben ise canavar onlara vuramasın diye olabildiğince gücümle onu zapt etmeye çalışıyordum çünkü gerçek formuna dönüşmesene izin veremeyiz. Eğer dönüşürse işte o zaman onu yenmemiz neredeyse imkansız olacaktır. Bu çatışma böyle birkaç dakikadır sürüyordu ve canavar sonunda hareketsiz kalmıştı. Bunun sebebi bilinç kaybı değildi tabii ki diğerlerin ellerinde ve bacaklarında Tsyu'nun zehri vardı o da duvarda kamuflaj olmuştu.

Canavar: Bunun beni durduracağını mı sandınız?- Siktir! Zehirin etkisinden kurtulmuştu ve Iida, Shoto ve Krishima'yı kolayca fırlatmıştı. Şimdi ise o... Hassiktir! Hayır! Hayır kesinlikle buna izin veremem. Dönüşecekti. Diğerleri yerdeydi ama yinede ona yakındılar.

_Geri, geri çabuk çekilin oradan! - Ne olduğuna anlamasalarda geri çekilmişlerdi. Hızla güç akımını tek bir hat üzerinde ona sabitleyip üstüne yürümeye başladım. Dönüşmesine izin veremem. Diğerleri ne olduğuna anlam vermeye çalışırken ben artık onun tam önündeydim. O da dönüşümünü tamamlamak üzereydi. Şuan boyu neredeyse üç katıma ulaşmıştı. Önünde birleştirdiği ellerini bir anda açarak bana vurdu. Düşme! Sakın düşme olmaz! Vurduğunda dağılan dikkatim yüzünden gücüm dağılmıştı ve diğerlerinin hafif bir şekilde savrulmasına sebep olmuştu. Zihnim yavaş çalışıyordu. Şuna bak, bir vuruşu bile beni bayıltmak için yeterde artar. Bana vurduğunda üzerinde gücüm etkiliydi bir de.

Shoto: Rin!

Canavar: Bayılmanı bekliyordum en azından. -Lafını bitirince boğazımdan tutup havaya kaldırdı. Hassiktir nefes alamıyorum! Gücümü toplamayı denedim ama nafileydi. Vücudumda aktığını hissediyordum ama dışarı vuramıyordum. Neden? Neden yapamıyorum? Nine ile olan o dövüşte çok daha ağır yarlıydım, özgünlüğümü çalıyordu ama ona karşı koyabiliyordum. Neden şimdi yapamıyorum...korku...korkuyorum. Lanet olsun, ondan hala korkuyorum küçük bir çocuk gibi vücudum tir titriyordu. Korkumu yendiğimi sanmıştım ama hala oradaydı.

Canavar: Küçük çocuklar her zaman canavarlarından korkar. Şimdi o günkü çığlıkları tekrar duymama izin ver. Çığlık at! -Ona asla istediğini vermiyecektim. Asla burada beni öldürse de çığlık atmayacağım. Asla!

Shoto: Bırak onu seni şerefsiz! -Buzlarını göndermişti ama canavar beni önüne çekince durdurmuştu. Hayır, onlara ayak bağı oluyordum hiçbir işe yaramadığım gibi bir de ayak bağı oluyordum. Hepsi karşımda dövüş pozisyonundaydı ama saldırmıyorlardı. Benim yüzünden.

_Saldırsanıza! Saldırın! Durmayın, saldır...- Boğazımdaki elini daha da sıktığı için nefesim kesilmişti. Shoto ileri atılmıştı ama durmuştu. Saldır lütfen yalvarırım saldır. Beni tekrar kendine döndürüp tükürükler saçarak bağırmaya başladı.

Canavar: Çığlık at! O sesi bir daha duymama izin ver! Yoksa önce buradakilerden başlayıp sevdiğin herkesi teker teker gözünün önünde öldürürüm. Çünkü o zaman çığlık atacağına eminim. -Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı. Nefes almak isteyen vücudum tüm gücüyle çırpınıyordu. Canavar ise çığlık atmayacağımı anladığında gözlerini diğerlerine çevirdi. Hayır, hayır! Çığlık atmak için ağzımı araladım ama olmuyordu. O ise ağzını açtı içinde plazmaya benzer bir şey vardı ve gözlerimi kamaştıran bir şekilde parladı. Geçtiği her yeri yok ediyordu. Neydi bu böyle?! Etrafımız birakç saniye içinde cehenneme dönmüştü. Gözlerim kararmaya başlamıştı ama son gözüme çarpan arkamızdaki duvarda beliren Tsyu olmuştu.