Bu hikayede UA (bnha) lisesine başlayan tuhaf bir kızın başından geçen olaylar konu alınmaktadır.
aslında bu kızın özgünlüğü için izlediğim bazı dizi ve filmlerdeki özel güçleri birleştirdim.
Sahneye çıktık...Her yer karanlıktı ve kimse bizi göremiyordu. Sessizce yerlerimizi aldık ve ardından;
Bakugou: Tüm U.A'yi sesimizle gebertelim! -Dedikten sonra iki eliyle birlikte kocaman bir patlama yarattı, sahne patlamanın dumanıyla kaplanırken ışıklar açıldı:
Ben&Jirou: Konserimize hoş geldiniz! -Ardından konser başladı. Gözlerimi kapatıp ritme ayak uydurmaya başladım. Şarkının kendi partımı söyledikten sonra gözlerimi açtım. Normalde gözlerimi kapattığımda kendimi başka evrenlerde hayal ederdim ama bu sefer gözlerimi kapatıyordum çünkü bize bakan, aşağılayan gözler görmekten korkuyordum. Ama düşündüğüm gibi olmadı kalabalık da bize eşlik ediyordu. Onlara kocaman bir gülümseme sundum. Nakarata geldiğimiz de Jirou daha canlıydı sanki bende ona eşlik ederek söylemeye başladım. Bir yandan dans ediyor bir yandan şarkı söylüyorduk. Ama bir anda gözlerim doldu ve daha çok gülmeye başladım çünkü...ERİ GÜLÜMSÜYORDU! Evet Eri gülümsüyordu. O artık özgürdü, kurtulmuştu.
(Medyadaki videoyu izleyin burası için.)
Konser bitti ve bizde şimdi sahne arkasını topluyorduk. Bakugou ve Shoto buzları eritiyordu diğerleride buzları onlara taşıyorlardı. Birkaç kişi de dekorları topluyordu. Bende buz taşıyanlar arasındaydım. Sonra Mirio Senpai geldi yanında Eri ile. Eri'yi görünce elimdeki buz parçasını hemen yere bırakıp yanlarına koştum. Midoriya'da hemen geldi.
Eri: Konser çok eğlenceliydi, sensin çok güzelmiş Akiyama-chan. Sende çok iyi dans ediyordun Deku-kun. -Durmadan gülümsüyordu, gözlerim yine dolmuştu. O ise anlatmaya devam etti.
Eri: Sonra bir kız ''waaa'' diye bağırdı bende ''waaa'' dedim. -Bunu derken ellerini iki yana açarak kocaman gülümsedi. Daha fazla dayanamayacağım sanırım. Arkamı dönüp göz yaşlarımı sildim önüme dönüp bende ona kocaman gülümsedim. Midoriya'nın da gözleri dolmuştu, ve o da kocaman gülümsüyordu. Eri, bizim o halimizi fark edince durup, bize anlamaz bakışlarla bakmaya başladı.
_Gülümsüyorsun. -Eğilip ona sarıldım ve sonra onu kucağıma alıp etrafta koşturmaya başladım bir yandan kahkaha atıyordum, bir yandan da ona sorular soruyordum. O da bana kahkahalarla cevap veriyordu.
Shoto: Dikkat edin düşeceksiniz.
_Bir şey olmaaazz. -Sınıfta bize gülerek eşlik ediyordu. Kahkahalarımız yanımıza gelen iki genel eğitim sınıf öğrencisi tarafından bölündü.
???: Konserinize sadece sizi eleştirmek için gelmiştik ama çok iyiydiniz hepimiz çok eğlendik özür dileriz! -Eğildiler ve koşarak uzaklaştılar. Bu neydi şimdi? Tüm sınıf tekrardan kahkahalara boğuldu. Bakugou'nun sırıttığı Shoto'nun da kıkırdadığı gözümden kaçmamıştı.
Mineta: Çok güldünüz hadi çabuk olun da bitirelim şu işleri! -Herkes şaşkın şaşkın Mineta'ya bakıyordu.
Mineta: Yoksa güzellik yarışmasını kaçıracağız. -Yine şaşırtmadı. Eri'yi kucağımdan indirdim ardından da bileğini tutup birkaç gün önce onun için aldığım bileziği taktım. Şaşkınca bileziğine bakıyordu.
(Bileziği bu olarak düşünebilirsiniz. Küçük bir kız çocuğuna bence böyle bir şey güzel durur diye düşündüm ama siz farklı da düşünebilirsiniz.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
_Ufak bir hediye.
Eri: Hediye...Bu benim mi şimdi?
_Evet, tabii ki senin. Beğendin mi? -Gözleri parıldadı ben böyle deyince ve hiç beklemediğim bir şekilde, ellerini boynuma dolayarak bana sarıldı bende ona sarıldım.
Eri: Çok beğendim.
_Beğenmene sevindim.
Oradan çıktıktan sonra güzellik yarışmasına gittik. Sıra Nejire Senpai' e geldiğinde var gücümle bağırdım.
_NEJİRE SENPAİ! -Onu desteklemek için yapmıştım ama yanımdaki Amajiki Senpai kıpkırmızı kesilmişti.
_Hadi ama senpai, bu kadar utanmanıza gerek yok. -Bu seferde kafasını başka yöne çevirdi bende önüme döndüm çünkü nejire senpai'n performası başlıyordu.
Amajiki: Hado... insanlar s-sadece hayvandır. -Cidden mi Senpai? Performans devam ederken Senpai tekrar konuşmaya başladı. Ona döndüğümde kafasını kaldırmış ve gülümseyerek Nejire Senpai'a bakıyordu.
Amajiki: Buradan bakınca Hado gerçekten de masum bir peri gibi gözüküyor. -Kekelemedi?! Yok artık, daha önce kekelemediğine sadece Eri'yi kurtardığımız gün şahit olmuştum şu anki durumla çok farklı bir durumdu. Garip çok garip, hemde fazla garip. Yarışma sonunda tabii ki Nejire Senpai birinci olmuştu.
(Burada diğerlerinin ve Nejire'nin performansları var. İzlemenizi tavsiye derim, kesinlikle mükemmel bir performans)
Güzellik yarışmasından sonra biz Shoto ile gruptan ayrıldık ve çeşitli oyunlara katılıp, etkinlikler gezdik. Şimdi ise dondurmamızı yerken bahçede yürüyorduk.
_Shoto, bir şey sorabilir miyim?
_Tabii.
_İlerde kendi ajansını mı kurmak istersin yoksa diğer kahramanlarla ortak mı?
_Hmm. Eğer ortak çalışacağım kahraman sen olacaksan ortak ajans derim ama olmayacaksan, tek galiba. Ama sanırım ortak olsun istiyorum. Sonuçta ikimizde asla düşmeyecek kahramanlar olacağız. -Aklıma eğitim kampında verdiğimiz sözler gelmişti.
_Evet kesinlikle öyle olacağız!
_Ya sen?
_Bende ortak ajans olsun isterim. Sonuçta senin gibi güçlü ve sevdiğim bir kahramanla çalışmak güzel olurdu. Ayrıca kendi sınıf arkadaşlarımızla birlikte görevlere gittiğimizi düşünsene.
_Hepsinin gerçekleşeceğine eminim de sen az önce benim için ne dedin?
_Güçlü?
_Ondan sonra?
_Kahraman?
_Rin ikisinin arasında?
_Hmm? Bilmem ne dedim?
_Riinn! -Bu yaptıklarına kıkırdadım.
_Tamam tamam sinirlenme. Ben sana daha güzelini söyleyeyim. Seni seviyorum! -Yanakları hafiften pembeleşti ve gülümsemeye başladı.
_Bende seni seviyorum.
Kısa ama güzel ayrıca nerdeyse 1 ay sonra yeni bölümm. Bir sonraki daha uzun olacak buna emin olabilirsiniz zaten max 3-4 bölüm sonra bitireceğim ve belkide birkaç özel bölüm yazarım.
