Mektuplarda gözyaşları yerine sevgiyi görebilmek isterdi bir insan. Ancak bencilliğimiz her zaman üstün basıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 22 Kimsesiz Sevgiler
❁
"Burada olmaman gerek." dedi bir kadın sesi.
Sabahın bir vakti elimde ki telefonla şirketten, yani bizzat bana ait olacak büyük Gong ailesinin şirketinden dışarıyı izliyordum. Tüm Seul ayaklarımın altındayken akşam kalkacak olan uçağıma binmeden hemen önce kalan son işimi bitirmek için bir başıma buradaydım. En azından şimdiye kadar.
Jaehyun'a soğuk gözleri dışında hiçbir genini vermemiş gibi duran kısa boylu, sarı saçlı olan Bayan Jung yavaşça bana adımlamaya başladı. Şirket binasının ana odası olan bu yere alıcı gözle bakıp iç çekmiş ve dikkatlice bana dönmüştü.
Gülümsedim. "Sizinde burada olmamanız gerek Bayan Jung. Aman kırışıklıklarınız stresten artar falan. Hiç uğraşmayalım." Sahte bir gülümseme veren kadın gözlerini devirdi.
Ne de hoştu onu böyle görmek. Gerçek yüzüyle, çocukken tanıdığımdan bile daha çıplak bir şekilde buradaydı. İlk kez maskesi yoktu. Aynı benim gibi kaçarak, saklayarak değil kartları açık oynayarak hareket ediyordu. Bunun sebebi belliydi elbette. Gong şirketi batıp Jung şirketi değer kazanırken her anne gururlu ve egolu hissederdi sonuçta. Umalım ki davranışlarındaki bu korkusuzluğun sonu güzel bitsin.
"Babaannen buraya girmeye nasıl izin verdi ?" dedi kadın koltuğa zarifçe otururken.
Bu sefer gözlerini devirme sırası bendeydi. Derin bir nefes vererek inadına tüm Seul'u yöneten ailenin, siyah deri yönetici koltuğuna oturdum. "Benim adım Gong Minhe, Bayan Jung. Ben istersem şuan her şeyi yapabilirim."
"Babaannen izin verirse tabi."
"Cümle böyle olmamalı." dedim dudaklarımı büzerek. "Babaannem eğer yaşayabilirse, diye cümlenizi değiştirirsek daha iyi olur."
Eunju Teyze baştan aşağıya beni inceledi. İlk kez görüyormuş gibi geriye çekilmiş, bir kaşı havaya kalkmıştı. "Babaannene ne oldu ?"
Şüpheyle sormuştu. Çünkü korku ve tehdit çanları olan bir durumda Eunju Teyze asla sakin kalamazdı. Her yolunu düşünecek şekilde direkt planlara başlar, manipülasyon etkisini üst düzeye çıkarırdı.
"Zehirledim." dedim Eunju Teyzeye omuz silkerken. Anlamsızca bana baktı. Bir süre sonra ciddiye almışken kahkaha atmıştım. "Şaka yapmıştım."
