0.7 "Geçmeyecek Vicdan Sızıları"

903 77 45
                                    

Dışarıda kar yağacak, rüzgarlar karanlık sırları fısıldayacak.

Dışarıda kar yağacak, rüzgarlar karanlık sırları fısıldayacak

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm 7
Geçmeyecek Vicdan Sızıları

Kusmaktan içim dışıma çıkmışken, aynada kıpkırmızı olmuş yüzüme bakıyordum.

Yedi senedir bakmayı unuttuğum gerçek yüzüme odaklandım. En son lise son sınıfta intihar etmeyi düşünen o yorgun genç kız, hâlâ aynı halde olsa da, yedi seneden beri kaçak bir hayat yaşadığı için gözaltlarında ki morlukları gitmiş, gözyaşları durmuştu. Hâlâ aynı acılar ve iğrençliklerin içinde kavrulsa da ayaktaydı işte. İntihar etme düşüncesi artık yoktu. Savaştığı anksiyete, bipolar bozukluk ve agorafobi onun için artık bastırılmış bir şekilde rafa kaldırılmıştı.

Yıkılmış gözüküyor olabilirdik ancak daha beter hale gelmemizi durdurmuştuk.

İyiydik biz.

Yüzümü yıkamaya girişirken lavabo kapısı hafifçe tıklandı. İlk başta tedirginlikle kafamı kaldırsam da Jaemin'in nazik sesini duydum. "Renee, iyi misin ?" diye sordu. Onu korkutmuş olmalıydım.

"İyiyim, sorun yok." dedim hafif bağırarak. Sonrasında kendime çeki düzen verdim ve aynaya bakarak inandırıcı bir gülümseme takınmaya çalıştım. Solgunlaşmış yüzüme renk gelsin diye yanaklarıma tokat attım.

Dışarı çıktım ve lavabonun karşı duvarında çekingenlikle beni bekleyen Jaemin'e gülümsedim. "Aniden yemeğe saldırınca miden iyi sonuç vermedi. Üzgünüm."

Gergin omuzları rahatlamayla çöktü. "İyi olmana sevindim."

Masaya geri gidip, oturduk. Ancak o sırada beni izleyen Jung Jaehyun'un bakışlarıyla karşılaşmıştım. Kaşlarımı kaldırıp ne var dercesine gözlerimi açtım. O ise sadece dişlerini sıkıp, beni incelemişti. Bıkkınlıkla gözlerimi devirdim ve Jaemin ile kağıtları inceleyip, eksiklikleri tamamladım.

"Bu akşam, işiniz yoksa içmeye gidelim." dedi Jaemin. Gözlerim anında parlamış ve dudaklarım bu sefer gerçek gülümseme ile aralanmıştı.

"Zihnimi okumana bayılıyorum, Na Jaemin." dedim elini sıkarak. "Şimdi ben söyleyecektim, kafa dağıtalım diye."

"Diğerlerinin işi yoktur, değil mi ? Daha demin bayağı işleri vardı ve yorgun gibilerdi."

"Ah, umurumda değil. Gelmezlerse kendileri kaybeder. Çünkü bu gece kendimi kaybedene kadar içmeyi düşünüyorum." Yumruklarımızı birbirimize tokuşturduk ve masadan hesabı ödeyerek kalktık.

Onsra | JaehyunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin