Bilmeliydim. Bir zamanlar beni sırtımdan bıçaklayan kadına aşık olmamam gerektiğini bilmeliydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 13 Yollarımızdaki Uçurumlar
☯
Kahve makinesi olabilecek en yavaş şekilde fincana dolarken dişlerimi sıkıyordum.
Gergin değildim sadece uykum vardı. Gece erkenden yatıp, direkt RAM uykuma geçiş yapsamda yorgun ve halsizdim. Tüm kemiklerim ağrıyordu. Bir acı kahvenin iyi geleceğini düşünsem de makinenin, iki saattir beni ayakta tutuyor olmasına karşılık gergin olmayan nöronlarım gerginleşiyordu.
İşaret parmağımı havaya kaldırdım ve "Eğer biraz daha oyalanmaya devam edersen senin fişini çekerim." diyerek tehdit etmeye başladım. O sırada mutfağa giriş yapan çöl tilkisi Jeongin eliyle ağzını kapadı ve hayret nidası çıkardı.
"Sen gerçekten iyi değilsin." dedi bana.
Ona orta parmağımı kaldırdım.
"Bulaşma bana, seninde fişini çekerim." Kahve makinesi sonunda sirenlerini öttürüp ilacımı hazır ettiğinde derin bir nefes verdim ve kahveyi kafama diktim.
"Neden eski makinede kahve yapıyorsun ki ?" dedi Jeongin kaşlarını çatarak. "Yoksa yeni makine bozuldu mu ?"
Ha?
Gözlerim seğirmeye başladı. Ellerim dahil tüm vücudum sinirden titrerken, yavaş çekimde tam arkamda ki masada duran kırmızı kahve makinesine döndüm. Kahkaha atmaya başladım. Jeongin, anlamsızca baktıktan sonra gülmeyi kestim ve ona dönüp omzuna elimi koydum.
"Bunu birine anlatırsan ölürsün."
Jeongin karnını tutarak arkamdan gelmiş, kimseye anlatmasına gerek kalmadan tüm milletin önünde bir şey olduğunu duyurmuştu.
Masama oturdum ve kahvenin son kalan kısmınıda yuttum. Jeongin masaya gelir gelmez kahkahasının nedenini anlattı. Onu tehdit etmiştim biliyorum ama bağıracak gücüm bile yoktu. Bu yüzden arkadaşlarımın gülüşmelerine ve konuşmalarına kafamı veremeden kendimi işe vermeye çalışmıştım.
Geçen gün katıldığım toplantıların ağırlığı bitse de, proje başlar başlamaz gerekli evraklar ve arazi üzerinde ki problemler yüzünden sıkıntılar yaşıyorduk. Evrak hususlarını Jeongin ve Onda'nın üzerine atsamda projeye değiştirmek zorunda kaldığım yerleri mecburen ben halletmek zorunda kalıyordum.
