Sevgi veya nefret yerine, sonu olmayan bir hissizlik hissettiğim günden bu yana normal olmadığımı biliyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 5 Kışın Açan Güneşler
❦
Günlerdir beş çocukla ortada kalmış, iş bulamayan dul bir kadın gibi hissediyordum. Mühendislik hesaplamalar, proje alanı teftişi ve proje onayı için yapılan çizimler yüzünden tam bir haftadır hepimiz bize özel ayrılan proje odasında işi yetiştirmeye çalışıyorduk.
Jaemin'in bir saat önce teslim ettiği çizimin hesaplamalarını bitirdiğimde derin bir nefes verdim. Kafamı kaldırmaya yeltendiğim sırada boynuma büyük bir acı saplanınca gözüm karardı.
Siktir. Tutulmuştu.
Dişlerimi sıka sıka kafamı kaldırdım ve etrafa göz gezdirdim. Jeongin ve Chaeyoung çizim masalarında birbirlerine yaslanarak horulduyor, Onda ve Jungwoo ise kahve bardaklarının içinde yaşam arıyorlardı.
Kafamı tam sağımda hala ayakta çizim yapmaya çalışan Jaemin'e döndüm. Beyaz gömleğinin manşetlerini dirseklerine kadar sıvamış, sarı saçlarını sinirden yolarak karmakarışık yapmıştı. Gözleri kıpkırmızı, uykusuzluktan titreyen elleriyle çizime odaklanmıştı. Gülümsedim. Onu seçmekle dünyanın en mantıklı kararını vermiştim.
Saate baktım. Akşam 10'a doğru geliyordu ve biz hâlâ işleri yetiştirememiştik. Ağlasam, Bay Jung yarın beni affeder miydi ?
Bir hafta verilen zamanın son iki gününde evlere gitmemiş, ofiste sabahlamıştık. İlk başta bu güzel bir karar gibi gözükse de, günün sonunda işe böyle perişan hale gelmiştik. Oysa planımız işleri erkenden bitirmek, akşama doğru ise parti yapmaktı. Ancak sabrımız buraya kadardı. Az bir işimiz kalsa da bu gece bitmezdi. Suratımı astım.
Şef olmak için düşündüğüm hayalleri seveyim.
Ayağa kalkarak gerindim ve Jaemin'in yanına gittim. "Daha fazla uğraşma. Evlere dağılalım." Elimi omzuna koymuş, minnet dolu gözlerle gülümsemiştim. Jaemin ise sanki hiç yorulmamış gibi bana dönmüş, yorgun yüzüne enerji dolu gülümsemesini kondurmuştu.
"Buna sanırım hayır diyemeyeceğim." Kafasını, bizim bir saat önce istifa etmiş süper dörtlüye çevirdi. "Verimlilik zaten bitmiş."
Jaemin'e onaylarcasına kafamı salladıktan sonra herkesi uyandırmış ve eve gideceklerinin müjdesini vermiştim. Onda ve Jungwoo yaşlı gözlerle elimi öperken onlara dil çıkardım. Jeongin ve Chaeyoung'a doğru geldiğimde ise horultularını ilk önce kayda almış sonra, enselerine şaplak atarak haberi vermiştim. Eh, sonuçta en yakın arkadaşlık bunu gerektirirdi.
