YENİ STAJYER | 𝐻𝑤𝑎𝑛𝑔 𝐻𝑦𝑢𝑛𝑗𝑖𝑛

29.bölüm

  Yurda gittiğimde kızlar bir araya toplanmış bir şeyler konuşuyordu.

"Selam unnielerim. Ne yapıyorsunuz?" Hyung min unnie yavaşça gözleri dolu bir şekilde bana döndü.
"Unnie neyiniz var? Ne oldu?"
"Ben...ben stajyerliği bırakıyorum."
"Unnieee saçmalama. Ne dediğini duyuyor musun?"
"Ben ciddiyim. Ailem geri dönmem için zorluyor. Ayrıca şirkete dilekçe vermişler. Sanırım yakın zamanda gideceğim."
"Ailen mi? Onlar seni desteklemiyor muydu?"
"Evet öyleydi. Annem seul'e gelmem için elinden geleni yaptı fakat... Bana demişti eğer 2 yıl içerisinde çıkış yapamazsan geri dönersin diye."
"Unnie saçmalama. Yolu yarıladın. Belki biz değil ama sen en yakın zamanda çıkış yaparsın."
Burnunu çekerek yanıma geldi ve bana kocaman sarıldı.
"Üzgünüm." Dedi kısık sesle.
"Unnie gitme lütfen! Hem biz lidersiz ne yapacağız?"
"Eminim do jin size çok iyi liderlik yapar. Merak etme"
"Unnie sen gerçekten tek bu yüzden mi gidiuorsun?yoksaa..."
"Aslında tek bu yüzden değil. Ben artık yoruldum. Buna katlanmak istemiyorum. Günlük sadece 2 saat uyuyorum. İstediğimi yiyemiyorum. Evet,en büyük hayalimdi idol olmak ama bundan vazgeçeceğim. Hem seul ulusal üniversitesi hukuk bölümüne kabul edilmişim."
"Ama sen sanat lisesini bitiriyorsun"
"Evet ama kabul edilmişim."
"Eğer gerçekten bunu istiyorsan. Pekala,istedigini yap. Ama sakın bizi bırakma."
"Sizi nasıl bırakabilirim." Dedi ve tekrar sarıldı.

***
  Sabah saatlerinde grup olarak prova yaparken hyungmin unnie yoktu. Ama o da sonradan gelmişti.
"Huhh! Verdim istifamı."
"Ama unnie sözleşme ne olacak."
"Zaten benim stajyer sözleşmem 2 yıllıktı. Sözleşmem bitmişti. Yenilenme bekliyordu."
"Nasıl yani herkesin 4 yıllık değil mi?"
"Hayır,herkesin değil."
"Demek gidiyorsun ha? Özleyeceğiz seni unnie" dedi so jin unnie.
"Ağlatmayın beni. Siz devam edin ben eşyalarımı toplayacağım. Akşam son kez görüşürüz. Yani bu yurtta son kez."
 
***
Akşam olunca programımız biter bitmez yurda döndük. Hyung min unnieyi ağırlayacaktık. Odaya en son ben girmiştim.
"Unnie gidince bizi mutlaka ara"dedi jiwonshi.(jiwon kim diyenler hwa hee vardıya maknae , bundan sonra o ji won.)
"Tamam kızlar. Mutlaka görüşelim. Umarım siz de benim gibi korkak olup pes etmezsiniz. Umarım bir gün konserlerinize gelebilirim."
"Umarım unnie." Dedi do jin.
"Unnie seni dışarı kadar bırakacağım." Dedim ve peşinden gittim.

   Taksinin kapısı kapattığımda bir an boşlukta kaldım. İçimde kötü bir his vardı. Gözlerimden bir kaç damla yaş aktı. Öğlen ve akşam öğünlerini atlamış olmamdan olsa gerek fazla halsizdim. Bir de provalar. Bu yüzdendir ki bir anda yere yığıldım.
  Hayır bayılmadım. Bilincim yerindeydi. Ta ki bedenim tamamiyle soğuk kaldırım taşına uzanana kadar.
   Yavaş yavaş gözlerim bulanıklaştı, üzerime soğuk bir rüzgar esti ve gözlerim kapandı. Şirketin önünde olmama rağmen saatin geç olmasından dolayı kimsecikler yoktu.
    Tek temennim birinin beni görüp içeri götürmesiydi.

***
Merhabüüü.

Uyku tutmadı. Didim yb atam.

İyi okumalarr 💞💞