acı veren aşk

19 bölüm

Bölüm şarkısı Toygar ışıklı : Çok geç 🎶🎶

Hastaneden çıkalı 1 hafta olmuştu  fadik teyzenin durumu iyi değildi ve hastalığının farkındaydı kimseye belli etmesede üzülüyordu 2 çocuğunu toprağa vermişti ama geride kalan 8 çocuğunu düşünmek zorundaydı o olmasa bu ev yıkılır çocukların her biri  bi yere savrulurdu biz fadik teyzelerde kalmaya başlamıştık  iyileşme sürecine kadar güneş kendisini yeni yeni gösteriyordu ve ben çoktan uyanmıştım üstümü değiştirip aşağa inmiştim mutfağa gittiğimde ceren ve ayşe kahvaltıyı hazırlıyorlardı yanlarına gidip selam vermiştim ve yardım ettmeye başlamıştım ayşe abilerini uyandırmak için yukarı çıkmıştı ceren ile mutfakta tek kalmıştım hazır cereni yakalamışken uzay konusunu konuşacaktım "ceren " arkasına mutfak tezgahına yaslayıp bana dönmüştü "efendim yenge" daha fazla uzatmadan konuya girmişti7m "cerencim nasıl söylesem ki bilemedim senden hoşlanan biri var benden de seninle konuşmamı istedi " cerenin gözleri  kocaman açılmıştı yüzünde belirlenen gülümsemesinden anlaşılıyordu " gerekten mi yenge " cerenin heyecanına karşılık bende gülümseyip cevap vermiştim " hastanedeki doktor adı uzay telefon numarasını sonra veririm canım" cerenin yüzündeki gülümseme yok olmuştu ve hemen arkasına dönmüştü kafamı çevirdiğimde gelen kişiye baktım azer yanımıza gelmişti "kime ne numarası vericeksin karaca" azerin sorusuna afallamıştım ceren ise parmağını kesmişti bu kız hem sakar hem de heyecanlıydı " fadik teyzenin dokturu yokmu onu soruyordu bende onu cevaplıyordum" azerin elini tutup mutfaktan çıkartmıştım ssöylediğm doktor yalanına inanmamıştı herkes kahvaltıya oturmuştu fadik teyze de geldiğinde başlamıştık benim pek iştahım olmadığı için sadece çay içmiştim azer ile karşılıklı oturmuştuk cerende yanıma oturmuştu ama sürekli hareket halindeydi daha fazla ileri gitmeden  cerenin kulağına eğilip kulağına fisıldamıştım  " ceren sakın ol abin bize bakıyor " daha sözümü bitiremeden azer  ayağıma vurmuştu noldu der gibi bakmıştım oralı bile olmamıştı uzay konusunu söylesem izin vermezdi kızardı hem bana hem cerene oda hakkı ssyhandan sonra kız kardeşlerinin üstünü çok düşüyordu korumaya çalışıyordu onları.

Gelen telefon ile azer gitmişti fadik teyze de yukarı odasına gittmişti dinlenmek için bizde masayı toplayıp mutfağı temizlemiştik kızlar oturma odasına göndermiştim bende 3 tane kahve yapıp onların yanına gitmiştim kahveleri dağıtıp oturmuştum kahveden bir yudum almıştım ki telefonum çalmıştı arayan kişi uzaydı bende telefonu  cerene vermiştin konuşması için benim konuşmam doğru olmazdı ayşe merakla ablasının gelmesini bekliyordu bana sormaya çekiniyordu çok geçmeden ceren gelmişti yanımıza telefonu aladgimda bir yeni mesaj bildirimini görünce bastım hemen azerden 10 mesaj gelmişti görüldü yapip bırakmıştım azerle konuşmam lazım di yoksa yanlış anlayacaktı telefonu kapatıp cerenedönmüştüm "noldu konuştunuz mu " ceren kıp kırmızı kesilmişti " evet yenge benimle buluşmak istiyor " ben gülümseyince ceren de gülümsemişti " tamam ben yarın gideriz baraber ama önce sana telefon almamız lazım  ayşe nasıl olsa fadik teyzeyle ilgilenir " ceren başıyla onaylamıştı kahve boşlarını alıp mutfağa geçmiştim bulaşıkları elde yıkayıp çıkmıştım mutfaktan akşam yemeğine çok var di daha diyip dışarı çıkmıştım arabayla dolanırken spor solunu gördüm kiralık arabayı park edip adamın yanına gitmiştim kirası uygun gelmişti akşam azerle konuşup burayı tutucaktım bana da iyi gelirdi hem uzun zamandır uğraşmıyormuşum sporla birkaç alışveriş merkezine uğrayıp çıkmıştım yola eve geldiğimde daha kimse gelmemişti aldıklarımı odaya çıkartıp mutfağa inmiştim kızlar yemekleri ısıtırken bende masayı kurmaya koyulmuştum herkes gelmişti ama azer gelmemişti yılmaza sorduğumda geç geleceğinin söylemişti yemekler yenilmiş çaylar içilmişti herkes odalarına çekilmişti bende solon koltuğunda oturmuş azeri bekliyordum saate baktığımda gece yarısını çoktan geçmişti telefonu kapalıydı daha fazla bekleyemeyip yukarı odama geçmiştim üstümü değiştirip yatağa uzanmıştım bile kesin iş yerinde bi sıkıntı çıkmıştı yoksa bu kadar geç kalmazdı gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım arkamda hissettiğim ağırlık ile gözlerimi açmıştım gelen kişi azerdi üstünü değiştirip yanıma uzanmıştı arkadan sarılmıştı bana azere dönüp niye geç geldiğini sorucaktim ki azer bana bırakmadan konuya girmişti " güzelim uyumadın biliyorum iş yerinde sıkıntılar çıktı bi kaç gün geç gelicem " azere dönüp " maddi sıkıntısı mı çekiyorsunuz azer bana söyleyebilirsin " keşke sormasaydım azer başı ile onaylamıştı " Azer istersen dedemlerden isteyebiliriz " Azer hayır der gibi kafasını sallamıştı bende çok durmadım üstünde azere sarılıp kendimi uykuya bırakmıştım,.

Sabah erken uyanmıştım daha güneş bile doğmamıştı içimde bir huzursuzluk vardı nedenini bilmiyordum ama canımı sıkıyordu yataktan sesizce çıkıp aşağa indim kimse yoktu eee tabi sabahın köründe uyandığim için herkesin uyuması normaldi kendime yeşil çay yapıp salona geçmiştim hava kapalıydı yağmur damlaları yavaş yavaş yerele birleşiyorlardı
Ve bunu iizlemek çok zevkliydi koltuğa oturup dışarıyı seyretmeye başladım aklıma uzay gelmişti uzay ve ceren konusunu azer ile konuşmam lazımdı yanlış anlama potansiyeli çok yüksek çünkü birden omzumda   hissettiğim bir ele   irkilmiştim arkama  dönüm baktığımda ööldürdüğüm kişiyi gördüm önümdeki sehpaya tekme atarak ayağa kalmıştım korkudan kekelemistim "se-senin ne işin var burda sen ölmüştün"
Korkudan saçmalıyordum birden  üzerime doğru yürümeye başladı ben tepkisiz davranıyordum kaçmıyordum yavaş yavaş yanıma gelip kulağıma "burası benim evim ve senin cenazen bu evden çıkıcak"
Yalan! söylüyorsun yalan! Sen gerçek biledeğilsin!

Büyük bir çığlıkla yataktan fırladım hemen etrafıma baktım hava güneşliydi hepsi rüya mıydı hemen aşağa gittim kimse yoktu dış kapıya ilerledim kapıyı açtığımda korumalar ve azerle göz göze geldim hepsi şaşkın şaşkın bakıyorlardı azerin adamaları uyarması ile bakışlarını benden alıp direk yere baktılar azer kolumdan tutup içeri götürdü " karaca sen iyimisin böyle dişarı mi çıkılır kızım adam akılı şeyler giy" azerin dediklerine göz devirip söze girdim " ne var üstümde de bu kadar sinirlendin " sersem gibiydim midemin bulantısı ile azerin konuşmasına izin vermeyip lavaboya ilerledim yorgunluk ve uykusuzluk mide vurmuştu elimi yüzümü yıkayıp odama geçmiştim üstümü değiştirmeden yatağa girip kendimi uykunun kollarına bırakmıştım.

Telefonun sesi ile uyanmıştım mide bulantısı baş ağrısından gözlerimi açamıyordum telefonu elime alıp rastgele açmıştım "efendim" dememle uzayın enerji dolu sesi kulağımı delip geçmişti yarın için buluşma ayarlayıp kapatmıştım telefonu cerenle berber gidicektik anlam veremediğim baş ağrısı ve mide bulantısı yüzünden kendime gelemiyordum yataktan çıkıp mutfağa ilerledim kimse yoktu azer de işe gittmişti sabah gördüğüm rüya geldi aklıma ve birden korkmuştum ne demek istemişti ki bu adam beynimden çıkmayan tek bir cümle vardır "bu evden cenazen çıkıcak " demesiydi mutfaktaki dolaplardan birini açıp bardak aldım  iştahım da yoktu su içip yukarı çıkıcaktım ki kapı çalmıştı elimdeki bardağı bangonun üstüne bırakıp kapıyı açmaya gittim gelen kimse kapıyı alacaklı gibi çalıyordu kapıyı açtığımda uzayla göz göze geldim ne işi vardı burda azer görse kıyameti koparırdı "uzay ne işin var burda noldu" diyip sert çıkışmıştım yarın için zaten buluşma ayarlamıştik niye gelmişti ki " biz cerenle çıkıyoruz ve yarın akşam cereni  istemeye gelicez seninle de alışverişe çıkıcaz bana yardım edeceksin. " Uzayın dediklerini ağzım açık dinledim ne ara konuştunuz ne ara sevgili oldunuz şimdide evlenmeye karar vermişler kendimi toparlayıp  uzaya döndüm " Azer ile konuştunuz mu o izin verdi mi " arkadan azerin sesi gelince aniden panikledim bu çocuk canına susamıştı azer uzayı yanımda görünce sinirden çocuğun boğazına yapıştı zaten iyi değildim birde şimdi bu olay hiç iyi olmadı azerin kolunu tutup vurmasını engellemeye çalıştım gözü beni görmüyordu kolumdan tutup yere fırlatıp attı karnımda hissettiğim acıyla yüzümü ekşittim en son hatırladığım azerin uzaya yumruk attmasıydi gerisi karanlık....

Yeni bölüm sizlerle ❤